Midnight Club II

Jak na dzisiejsze czasy absolutnie grywalne. Niepodobne do niczego co ukazuje się w tych czasach. Nikt już nie robi gier w których wszystko chce cię zniszczyć na każdym kroku, co dodaje Midnight Clubowi charakteru i z frustracji przeszedłem do uwielbienia tej gry. Nic w nowych wyścigach nie zbliża się nawet do uczucia kiedy jedziesz motocyklem po ciasnych ulicach z przeciwnikami kilka centymetrów od tylnego koła i do tego wchodzi "Elements of Trance".
Gra jest absurdalnie trudna jakoś od połowy, model jazdy trzeba wyczuć, każdy samochód prowadzi się inaczej ale absolutnie nierealistycznie (co dla mnie jest plusem), MC2 nie jest raczej dla każdego ale mi się podobał i zachęcił do sprawdzenia innych odsłon

Przeszedłem to parę miesięcy temu po raz pierwszy, jak dla mnie to jedna z najlepszych wyścigówek jakie kiedykolwiek wyszły, jedyny minus to brak tuningu przez co 9/10 zamiast 10/10.

Gra jest fajnie trudna, a nie wyścigi które można przechodzić oglądająć coś na drugim monitorze jak w jakimś undergroundzie. Muzyki w pyte i do tej pory sobie słucham.
Postacie się odzywają, mają twarze i cutscenki przed i po wyścigach, na dodatek są przerysowane i stereotypowe przez co zapadają w pamięć.

Model jazdy jak dla mnie nie jest perfekcyjny ale nadal bardzo dobry, ludzie chyba zapominają że gra nie musi być realistyczna żeby sprawiała frajdę.

Na dodatek mamy 3 duże miasta, gdzie każde ma coś innego do zaoferowania.
Też trzeba wspomnieć że wiele ulic w tych miastach jest zawalone autami, autobusami, ciężarówkami i czasami trzeba się napocić żeby w nic nie uderzyć.
Mamy również pieszych których można rozjeżdżać i nawet nasi przeciwnicy nas zwyzywają jeśli to zrobimy.
Bardzo polecam grę, każdemu kto lubi wyścigówki arcade.

No gra jest cholernie trudna niestety... :/

Chyba moja ulubiona zręcznościowa gra wyścigowa. Całość opiera się na jeździe od checkpointu do checkpointu w otwartym świecie. Wybór ścieżki w całości należy do gracza. Super soundtrack od Paryża. Gra jest dosyć trudna i wymaga dobrego zaznajomienia się z trasą zanim uda nam się wygrać wyścig. Postacie z którymi się ścigamy są dosyć ciekawe. Wyglądają trochę typowo dla 6 generacji konsol - każda ma inny przerysowany styl, charakter i osobowość. Przez cały czas trwania wyścigów będą wyzywać gracza, przez co pokonanie ich daje pewien element satysfakcji. Mam wrażenie że bardzo brakuje tego w nowszych grach wyścigowych.
Na najwyższym poziomie trudności można się ostro zajechać i rzucić padem o ścianę, powtarzając jeden wyścig przez godzinę.

Minusy to brak licencjonowanych samochodów (chociaż każdy z nich bazuje na irl wersji), i fakt że wokół samochodów znajdujących się daleko od gracza nie spawni się ruch uliczny przez co cheatują gorzej niż rubberband. Moim zdaniem sam gameplay zasługuje na wysoką ocenę. IMO MC2 przebija gameplayem BlackBoxowe Need for Speedy pomimo dosyć ograniczonej ilości typów wyścigów. Generalnie tutaj otwarty świat nie jest tylko gimmickiem jak w nfs underground a faktyczną mapą którą trzeba ogarnąć żeby mieć szanse na wygranie z przeciwnikami.

Midnight Club II - recenzje graczy