Turok: Łowca dinozaurów

Akurat przechodzę pierwszy raz tę grę i mam zamiar sprawdzić całą trylogię. Kolejna seria z cyklu nadrabiania zaległości klasyków. Takie tam postanowienia chyba w kryzysie wieku średniego ;)Z początku miałem ambiwalentne odczucia. Wyłączyłem całkowicie 'head bob' bo jest okropny w ruchu i powoduje u mnie zawroty głowy. No i mgłę także, w końcu granie z nią to mordęga dodatkowa. Mgła jest wciąż ale nieco dalej. Wersja zremasterowana ofkoz ograna.Z czasem gra dawała mi coraz więcej frajdy(od 4 levelu jakoś) a zaliczanie sekretów oraz szukanie części Chronoscepter'a jest dodatkowym wyzwaniem. Dość podstępnym trzeba przyznać. Bo elementy platformowe to największe i główne wyzwanie w tej grze. Skoki są często tak ustawione do wykonania, że milisekunda za szybko może być zabójcza. Typowe dla gier platformowych tamtych lat ale w FPS to unikalny temat. Przepaści tutaj jest masa a wręcz cała gra na tym bazuje. Śmierć w grze jest o tyle nieciekawa, że pomimo odrodzenia to traci się w większości zebrane rzeczy i bonusy. Stąd zbieranie trójkątów(żyćka) mało ciekawie wypadało potem jak zebrałem max 9 żyć a wolę wczytać grę z SAVEa niż grać od CHECKPOINTa. Poza spadaniem w przepaść nie zginąłem ani razu przez atak wroga.Także skakanie to kluczowy element w tej grze. Wręcz połowa rozgrywki na tym bazuje. Stąd bliżej tej grze do Quake niż Doom raczej.Muzyka jest przyjemna. Tubylcze bębny, tuby i rogi z miksem electro. Choć w każdym kolejnym etapie bywa dość podobna do siebie.Nie mam odczuć nostalgii związanych z tą grą ale lubię staroci. Granie w taki klasyk dziś to ryzyko gdy chce się poznać grę pierwszy raz. Nawet NRGeek odradził by zagrali tylko ci, którzy grę znają. Nie, żebym sugerował się czyjąś recenzją ale tę akurat obejrzałem przed zagraniem. Jednak uznałem, że chcę ograć tę grę a potem większość z serii.Ostatecznie gra mi się podoba ale część rzeczy bym tutaj poprawił i zmienił. Najgorsza wada, która powinna być także poprawiona to zmiana typu amunicji, bo jest się zmuszonym do używania lepszej(wybuchowej) jak się podniesie takową. Odradzanie przeciwników to też bolączka, jak wraca się do głównych miejsc by szukać sekretów czy innej drogi. Taki już jest tutaj klimat.Jednak to staroć prawie 30 letni i taki został wykonany. Bez fabuły(lub raczej wprowadzenia w temat), jakiś tam bohater z wiecznie wyszczerzonymi zębami, szalone sterowanie(poprawione nieco w remasterze), brzydkie tekstury i połowa arsenału do wywalenia przez słabą efektywność. Starsze DOOMy czy HERETIC dały mi nieco więcej radochy niż ta gra jednak ostatecznie frajdę z przejścia miałem. Ciekawe czy 2ka faktycznie okaże się lepsza, bo bywa na 1 miejscu w rankingach serii ale zdania są podzielone.Ocena 7/10 czyli dobra gra, dawniej pewnie robiła szał ale dziś tylko dla ludzi w niej oczarowanych dawniej. Rzadziej dla takich jak ja, chcących sprawdzić jak to smakuje ;)PS: Podczas grania po pewnym czasie miałem uczucie 'dejavu' a jak się okazało przez serię Serious Sam. Ewidentnie Croteam wzorował się na Turok'ach. Klimat może jest inny ale baza bardzo podobna z arsenałem na czele. Starożytne/zaginione krainy z obcymi do ubicia + prawie każda broń niemal skopiowana. Zabawne, że teraz gram w prekursora Serious Sam'ów. Nawet w SS2 są dinozaury a reszta przeciwników też bywa podobna w całej serii.