My Winter Car

Jak przystało na grę survivalową, świat przedstawiony nie jest tak bezpiecznym miejscem, jak się wydaje. Dość powiedzieć, że nawet niskie temperatury otoczenia potrafią być zabójcze dla naszego podopiecznego (toteż trzeba na bieżąco monitorować temperaturę jego ciała i dobierać odpowiednie ubrania do warunków), a śmierć ma tutaj charakter permanentny (po pożegnaniu się z życiem musimy zaczynać zabawę od początku). Zima wiąże się również z zalegającym wszędzie śniegiem i lodem, co można wykorzystać na rozmaite sposoby; nic nie stoi na przeszkodzie, by dokuczać mieszkańcom i rzucać w nich śnieżkami, a na zamarzniętym jeziorze można zaszaleć za kierownicą samochodu (aczkolwiek trzeba uważać na miejsca, w których lód jest cieńszy, by nie zapadł się pod ciężarem auta).

Co zaś tyczy się remontu naszego wiekowego bolidu – podobnie jak miało to miejsce poprzednio, ów proces jest niezwykle złożony i wymaga uważnego doboru części (możemy nabywać zarówno nowe lub używane podzespoły, jak i pochodzące z odzysku), do których instalacji potrzebujemy odpowiednich śrub i narzędzi. Jako że w świecie gry panuje zima, warto zawczasu zadbać o sprawny nawiew i ogrzewanie tylnej szyby, gdyż w takich warunkach nietrudno o zamarzanie lub parowanie okien. Kiedy już doprowadzimy auto do stanu używalności, powinniśmy udać się na badanie na stację diagnostyczną, nim zaczniemy wojaże na okolicznych drogach.

Kwestie techniczne

Podobnie jak poprzednik, My Winter Car działa w oparciu o technologię Unity. Oprawa graficzna tej produkcji jest zatem prosta, choć przejrzysta i dość przyjemna dla oka. Nad modelem jazdy po raz kolejny czuwa zaawansowany silnik fizyki.

Autor opisu gry: Krystian Pieniążek