MDK

Jedna z pierwszych gier akcji, które przechodziłem z wielką ochotą. Świetnie stworzony świat 3D, ale w niektórych pomieszczeniach to tak razi w oczy odbite podłoże, że musiałem na chwilę przerwać grać. Pełna humoru i absurdu gra nadal będzie siedzieć w mojej głowie, aż do niej wrócę :)

Jedna z najlepszych gier jakie grałem. Dziś już grafika może trochę denerwować, ale to co się dzieje w tej grze to istne mistrzostwo. Za darmo na GOGu.

"Ponad 40 godzin wspaniałej zabawy" - jak to abstrakcyjnie brzmi patrząc na dzisiejsze "wielkie" krótkie produkcje :)

Gry komputerowe nauczyły nas jednego. Świat ratują bohaterowie! Paladyni! Komandosi! Szpiedzy! Cyborgi! Magowie! Rycerze! Mistrzowie Sztuk Walki! Macho, którzy mają big cojones… A co gdyby za ratowanie świata wziąłby się, bo ja wiem… zwykły dozorca? W końcu na sprzątaniu się zna, to by mógł sprzątnąć kilku kosmitów.MDK to strzelanina z widoku trzeciej osoby z elementami platformowymi, która miesza ze sobą wartką akcję i komedię sytuacyjną. Istnieje wiele rozwinięć tego skrótu , jednym z nich jest Max-Doc-Kurt, czyli trójka bohaterów gry. Max jest cybernetycznym, humanoidalnym psem z sześcioma kończynami (posiada dwie nogi i cztery ramiona, a tak w ogóle wabi się Bones, tylko sam siebie woli nazywać Max) i zamiłowaniem do cygar, Dr Fluke Hawkins to szalony naukowiec, który mógłby zostać mentorem MacGyver’a, natomiast Kurt jest dozorcą na stacji kosmicznej doktorka. Gdy źli kosmici przybyli, by splądrować zasoby ziemi, doktor stworzył specjalny kombinezon ze spadochronem i naręczny karabin maszynowy, który można zamontować do specjalnego hełmu, by używać go jako karabinu snajperskiego. Kombinezon został wręczony Kurtowi, dostając za zadanie niszczenie mobilnych baz wroga. Do samych baz Kurt desantuje się bezpośrednio ze stacji kosmicznej, bo… czemu nie? Brzmi abstrakcyjnie? Może, ale ta gra ma taki właśnie klimat i za to została pokochana przez graczy i recenzentów.Za niecałe 40 zł można grę zakupić na GOG-u, natomiast ceny używanych wersji płytowych wahają się między 70, a 180 zł.Graficznie gra się zestarzała, ale najbardziej dokucza niska rozdzielczość, bo same animacje i wygląd kosmitów nie są najgorsze. Zwłaszcza lokacje są wspaniale zaprojektowane i każda ma odmienny klimat. Należy nadmienić, że każdy City Minecrawler (bo tak się nazywają mobilne bazy kosmitów) zarządzany jest przez innego „boss’a” – pilota, który jest jednostką indywidualną i potyczki wyglądają z każdym inaczej. Ciekawostką jest fakt, że sterowany przez gracza protagonista jest… płaską teksturą. Tak, poza sekwencją początkową i końcową, bohater jest tylko sprite’em.Wspaniale wypada ścieżka dźwiękowa, która świetnie komponuje się z akcją gry. Jest klimatyczna i budująca napięcie. Ponadto, w wersji gry na GOG-a, można ją pobrać za darmo.Największą bolączką jest sterowanie. Ok, można się do niego przyzwyczaić, ale brakuje tutaj „strafe’a” w obecnie znanej nam odsłonie. Można wcisnąć klawisz odpowiedzialny za strafe’owanie i za pomocą myszy poruszać protagonistą, ale z drugiej strony wyłączy nam to obracanie się postacią. Uciążliwe jest również, że poruszanie myszą przód-tył nie powoduje rozglądania się, tylko poruszanie. Dlatego postać podczas rozglądania czasem przystopuje, lub pobiegnie jeszcze szybciej.Uciążliwy może być też brak zapisu w dowolnym momencie. Gra co prawda nie jest nie wiadomo jak trudna, ale misje, choć jest ich tylko kilka, to są dość długie. Zapis gry dostępny jest tylko między misjami, więc w razie czego, trzeba zaczynać misję od nowa.Sama rozgrywka jest niczym połączenie Quake’a i Tomb Raider’a. W grze jest bardzo dużo akcji, gdzie palec jest praktycznie przyklejony do lewego przycisku myszy, ale jest również dużo etapów platformowych, a nawet zagadek środowiskowych, które o dziwo… nie są irytujące i nie przeszkadzają. Do tego w grze zawarte jest kilka mini-gier, które również wpasowują się idealnie do rozgrywki. Np. sekwencja początkowa, w której Kurt desantuje się ze stacji kosmicznej bezpośrednio na City Minecrawler’a i jako gracz musimy unikać wrogiego radaru i rakiet, przy okazji zbierając zapasy zrzucane nam przez doktorka (jakby nie mógł ich dać przed skokiem?).Gra zawiera dużo „kreskówkowego” poczucia humoru. Nic dziwnego, w końcu twórcy odpowiadają również za grę Earthworm Jim, która dostała później animowaną adaptację. I tak kosmici pokazują nam tarcze strzeleckie, rzucają się trzęsąc ze strachu na ziemię (przy bombardowaniu), czy pewni dużej odległości machają do nas prowokacyjnie, a nawet wypinają tyłki (czy co tam kosmici mają, zamiast tyłków). Grę ogrywałem po około 20 latach, ale nadal bawi mnie „najmniejsza eksplozja nuklearna na świecie”. ??Podsumowując, MDK to świetny TPS w klimatach sci-fi z elementami platformowymi polany dużą dawką humoru. Choć graficznie gra się zestarzała, to ścieżka dźwiękowa jest świetna, a sama rozgrywka sprawia dużo frajdy.PLUSY:+ Humor.+ Elementy akcji, platformowe i zagadki świetnie się uzupełniają. Żadne z powyższych elementów nie jest nużący.+ Ścieżka dźwiękowa. MINUSY:- Strona wizualna może w obecnych czasach odrzucić niektórych graczy.