Horizon: Forbidden West

Rudowłosa Aloy powraca w trochę nowej, trochę starej przygodzie i z miejsca kradnie nasze serca. Horizon Forbidden West nie rewolucjonizuje sandboksów, ale i tak jest jedną z najlepszych gier w tym gatunku od lat.

Zazwyczaj nie oceniam gier dwa razy, ale tu zrobię wyjątek. Przeszedłem nową grę+ i było to po prostu bardzo przyjemne. Graficznie też jest lepiej, choć na poprzedniej generacji produkcja również wyglądała genialnie. Trudno tutaj coś jeszcze napisać, ale no musiałem podnieść tą ocenę o 0.5, bo rzadko spotyka się tak ładną i zarazem dobrą grę.

Horizon: Forbidden West 7/10Platforma: PS5Czas ukończenia: 38hNowy Horizon to gra, na którą czekałem od momentu zakupu ps5. Pierwsza cześć przygód Alloy tak mnie wciągnęła, że siedziałem do białego rana, śledząc historie oszalałych SI i rozwijającej się na nowo ludzkości. Niestety najnowsza część mocno rozmyła się w gąszczu bezsensownych dialogów, pięknej grafiki i ogromnego otwartego świata. Twórcy skupili sie na ładnej grafice i praltycznie nic poza tym... Fabuła jest nudna, dialogi przegadane, fizyka w tej grze jest znikoma, a walka mocno średnia. Jestem rozczarowany tą produkcją, liczyłem na ciekawszy wątek główny i bardziej rozbudowane misje poboczne. Niestety wszystko zrobiono na jedno kopyto, a para poszła w graficzną makiete. Średniak.

Prześliczna, płynna ale zbyt długa i monotonna gra mimo naprawdę fajnych mechanik. Platyna w miarę łatwa, ale wymęczyła mnie swoją długością.

Z grą miałem problem taki jaki sie obawiałem po przejściu HZD - że po zakończeniu odkrywania tajemnic przeszłosci - Liz i ekipy projektu zero dawn - nie będą twórcy w stanie mnie przyciągnać rozszerzonymi wątkami "współczesnymi" które w jedynce były fatalne. Slyszałem że tym razem te plemienne wątki są lepsze ale dla mnie dalej nie były wystarczająco angazujące - ot może poprawa z poziomu tragicznego do słabego najwyżej. Far Zenithu było niestety za mało, najbardziej chyba mnie wkręcił wątek Teda Faro i żałuje że zostal tak zmarginalizowany bo mógłby być świetnym antagonistą. Wszystkie te wątki plemienne tak mnie interesowały że nikogo już nie pamiętam, towarzysze z bazy których sobie zbieramy niczym w starych grach Bioware mdli tak samo jak w jedynce, te ich dialogi z wykrzyknikiem po każdej misji głównej to skipowałem bo nie chciało mi sie tego czytac. Co oczywiście jakieś emocjonalne momenty kładło (jeden?) bo ich los kompletnie mnie nie obchodził.Misje poboczne powtarzalne, trudno było sie w nie wkręcić kiedy developer nie potrafi napisać bohaterów na których będzie mi zależało, cała reszta to ubisoftowe zbieractwo którego skończenie nie daje żadnej satysfakcji poza achievmentami potrzebnymi do platyny więc pod koniec po prostu pędziłem do końca z wątkiem głównym.Największym plusem gry to oczywiście (poza grafiką) bicie maszyn - odrywanie części z nich wciąga niczym narkotyki. W tej grze jak w żaden innej przyjemnie sie obsługuje łuk. I tylko za to gra chociaż na te 6-7/10 zasługuje.

Gra całkiem udana jeśli ktoś lubi gry od Ubi;) dużo pierdu znaczników, zadania poboczne takie sobie może byłyby i fajnie gdyby nie nudne jak flaki z olejem dialogi.Zacznę od plusów+Przepiękna grafika na zwykłym PS4+Dobra płynność rozgrywki+Muzyka czasami wpada w ucho, ale większość to nuda+Walka i jej mechanika+Nawet spoko wątek główny, ale nic specjalnegoMinusy- Lwia część dialogów to nudny bełkot- w kufrach nie znajdziemy nic poza toną zlomu, nie ma mowy o broniach czy pancerzach przez co nawet szkoda zwiedzać ten świat, bo i tak znajdziemy kolejny złom - wspinaczka- miasta nudne.Kończąc jeśli Guerrilla Games nie zmieni formuły i dalej będzie ciagnoł ten hermetyczny świat, to trzeciej części to na bank nie dotknie.

Po ponad 80 godzin gry i zrobieniu 100% mogę powiedzieć, że jest to to czego szukałem na te wakacje. Fabuła jeszcze lepsza niż w jedynce. Mniej przewidywalna przez co ciekawsza. Każde zadanie poboczne było bardzo dobrze przygotowane i opowiadało własną historię bądź było świetnym dopełnieniem głównej opowieści. Do czyszczenia było dosyć sporo, ale każda znajdźka coś opowiadała. Większy arsenał broni powodował to, iż walka była ciekawsza. Jedyny minus to według mnie odczuwalna sztywność poruszania się Aloy, ale poza tym nie żałuję tych wielu godzin spędzonych w tym pięknym otwartym świecie.

Grafika i muzyka są tip-top. Natomiast cała reszta, przeciętna. Historia jest ekstremalnie nudna i ugrzeczniona, dialogi są fajnie animowane, ale cieniutko napisane. Ogólnie gra ma jakiś tam potencjał, gotów byłbym nawet przymknąć oko na ogólny poziom absurdu kluczowych elementów scenariusza serii, niestety... Całość to po prostu ładna ubi-gra, w którą pyka się jak w dodatek do części pierwszej, bez wyraźnej poprawy w kwestiach klimatu, fabuły, wyborów, jakości dialogów (te kwestie potrafią dźwignąć grę pomimo średniego gejmpleju - patrz wiedźmin 3). Przy Elden Ringu, który wyszedł w podobnym czasie, ta gra wygląda po prostu blado. Czuć 100 razy odgrzewanym mielonym.

Jedynka bardzo mi się podobała, Forbidden West już mniej, fabuła gorsza (stawka zbyt wysoka, zbiegi okoliczności zbyt naciągane), postacie i questy pobocze nadal słabe. Dialogi dość męczące. Sama rozgrywka - walki z maszynami nadal super, świat artystycznie i graficznie rewelacyjny. Wymaga z dużo grindu, bardzo dużo czasu zajmuje upgrade. Miałem kilka złotych, ale nawet nie zacząłem ich upgrejdować z uwagi na to ile czasu by zajęło mi zebranie składników. W ogóle zbieranie złomu męczy, mam wrażenie, ze dużo bardziej niż w jedynce. Bawiłem się nieźle, ale oczekiwałem więcej po tej grze.