Dungeon Keeper (1997)

Dungeon Keeper to rzadka mieszanka gatunkowa z 1997 roku, która została wyprodukowana przez Bullfrog. Na papierze ta gra brzmi jak szalona mieszanka wielu koncepcji, ale w praktyce sprawdza się to rewelacyjnie. To bogata gra strategiczna, która jest zarówno intuicyjna jak i wymagająca, innowacyjna i dopracowana. Odwrócenie typowych schematów, bo gramy złym strażnikiem lochów i walczymy z tymi dobrymi. Gra jest absolutnie wyjątkowa i posiada głębię. Najbardziej oryginalna gra typu zabawa w boga bądź zarządzanie lochami.Gameplay. Gramy złym gościem, który chce chronić ciężko zarobione złoto i zasoby przed powtarzającymi się najazdami irytujących dobroczyńców i rywalizujących strażników. Jesteśmy strażnikiem lochów co oznacza budowanie i zarządzanie lochem, aby przyciągać lub łapać sługi, które wykonują nasze rozkazy. Możesz to robić z góry w stylu RTS lub możesz przejąć kontrolę nad poszczególnymi sługami. W zasadzie połączenie obu jest wymagane do ukończenia gry. Na szczęście mamy mnóstwo narzędzi pod ręką, które pomogają utrzymać wrogie robactwo na zewnątrz i zadowolić własnych pobratymców. Budujemy dla nich legowiska w których mogą mieszkać, wylęgarnie, aby ich karmić i sale treningowe, aby doskonalić ich umiejętności. Bardziej zaawansowane pomieszczenia takie jak biblioteki, warsztaty, więzienia i cmentarze pomagają nam przyciągnąć nowych sługusów oraz badać i wytwarzać nowe struktury, by dezorientować swoich wrogów. Im większa różnorodność pokoi tym więcej stworzeń przyciągamy do swojego lochu. Zajmuje trochę czasu, aby zorientować się jakie pokoje i rozmiary pokoi są potrzebne różnym stworzeniom. Możemy również budować pułapki, aby atakować niepożądane stworzenia. Czarodzieje są świetni w badaniu nowych czarów, ale stają się bardzo destrukcyjni, gdy się nudzą. Smoki są fantastycznymi wojownikami i badaczami, ale szybko się irytują, gdy nie możemy im zapłacić. Utrzymanie wszystkich potworów w pracy i skutecznej walce z wrogiem jest najbardziej wymagającym aspektem tej gry, a tylko najsprytniejsi i najbardziej cierpliwi opiekunowie mają szansę wytrwać do końca. Najlepszą rzeczą w Dungeon Keeper jest to, że przedstawia nam wszystkie te problemy w bardzo zabawnym i wciągającym formacie. Podobnie jak X-COM i Civilization także Dungeon Keeper wykorzystuje badania, aby utrzymać zainteresowanie obiecując więcej pomieszczeń, więcej czarów i więcej potworów, które pomogają w trakcie gry. Rozgrywka nigdy nie staje w miejscu, ponieważ każdy poziom staje się coraz trudniejszy rzucając strome zakręty pod nogi w postaci trudniejszych wrogów, mniejszej ilości miejsca do budowania, mniej zasobów do wydobycia lub kombinacji tych trzech. Wiele animacji postaci dodaje smaczku. Gdy przykładowo wrzucimy czarnoksiężnika do komnaty tortur mamy inną reakcję niż gdy wrzucimy demona żółci. Całą akcję można oglądać z niemal każdego kąta w tym widoku z pierwszej osoby, który zmienia się w zależności od potwora, który jest opętany w danym momencie. Nasze potwory mogą się zdenerwować bez wyraźnego powodu i często trudno jest je zadowolić. Oprócz budowania pokoi i dowodzenia sługami mamy możliwość rzucania czarów. Są one kluczowe w bitwie i nie należy ich ignorować. Naszymi przeciwnikami są ludzie z krainy zwykle uosabiani jako stereotypowa grupa poszukiwaczy przygód, wojownicy, magowie, złodzieje albo inni strażnicy lochów rywalizujący o kontrolę nad krainą. Mamy też odpowiednią ilość humoru w tej historii, ale fabuła nie jest wcale tak ważna dla odczuwania przyjemności w Dungeon Keeper. To co naprawdę trzyma tę grę tak wysoko w hierachii to dynamiczny styl rozgrywki i pomysłowy projekt poziomów. Istnieje tak wiele sposobów na ukończenie celu misji i zazwyczaj fajnie spróbować przejść dany poziom kilka razy. Ta gra to świetne doświadczenie. Produkcja wybitna z mega grywalnością, która ma również świetny sequel. Szkoda, że tak oryginalnych produkcji już się praktycznie nie robi, a głównie lata 80' i 90' zasłynęły z urodzaju kreatywności twórców gier video. Podsumowanie. Da fanów strategii czasu rzeczywistego lub klasycznych gier fabularnych fantasy jest to pozycja obowiązkowa. To w zasadzie twarz Bullfrog, którzy tworzyli znakomite produkcje przez całą dekadę lat 90'. Najlepsza gra tego studia wraz z doskonałym sequelem. Dobrze przemyślana gra nigdy się nie zestarzeje. Oryginalny gameplay, świetna grywalność i wymagająca mechanika. Czasem dobrze jest być tym złym :)https://www.youtube.com/watch?v=tVRBeKoROJ0&ab_channel=LoopyLongplays

Mój pierwszy kontakt z tą grą (2023 rok).Świetny przykład tego, że dobrze przemyślana gra nigdy się nie zestarzeje. Drobne podrasowanie grafiki i wciąga. Gra nie jest łatwa i wymaga przemyślenia strategii. Pod koniec robi się naprawdę ciężko.Podoba mi się to że kiedyś odkrywało się grę eksperymentując. Nie było napisane nawet w instrukcji jak działa mechanika gry. Dzisiaj w grach opisane jest w samouczku jak się poruszać...Rewelacyjny pomysł który wydaje mi się świeży nawet dzisiaj. Przejście z widoku izometrycznego na 3D jest rewelacyjne i dodaje klimatu. Musiało to robić wrażenie w 1997 roku.

Wciąga jak bagno, a to moja pierwsza styczność z tą grą także o żadnym sentymencie nie ma mowy. Nawet jeśli graficznie zestarzała się paskudnie(już jak na swój rocznik nie wyglądała najlepiej) i w zasadzie w większości poziomy zrobione są na jedno kopyto to mechanika rozgrywki, sposoby na pozyskiwanie poszczególnych stworów, swoboda w budowie i dobieraniu sobie jednostek potrafią pochłonąć tak, że po chwili spostrzegasz ze zdziwieniem na zegarek myśląc gdzie ten czas tak uleciał. Do tego to jedna z tych gier której brak fabuły niczego nie odbiera, jeśli rozgrywka jest tak przyjemna to obroni się sama.

Moja ulubiona gra wszech czasów. Wracam do niej regularnie i myślę, że to jedna z najoryginalniejszych gier w historii. Budujemy loch dla stworów, rekrutujemy najrozmaitsze bestie, walczymy z "jasną" stroną mocy... Niesamowite, jaka kreatywność kiedyś drzemała w branży gier - zachwycające było to, że gry faktycznie wychodziły zgoła różne od siebie, prześcigały się w pomysłach i tworzyły coś, co teraz tak naprawdę jest tylko powielane.Dycha. Za to, że przy tej grze pokochałem gry komputerowe i przez lata towarzyszyły mi w mniejszym, lub większym stopniu ;)

Musisz zbudować skarbiec, by gromadzić złoto. Atak na serce lochu! Twe sługi przegrywają! Każdy fan DK2 zna teksty z rewelacyjnej polskiej wersji na pamięć nawet po tylu latach. Szkoda, że nie udało się ożywić marki, bo to jedna z najbardziej ciekawych strategii tamtego czasu. Zwyciężyłeś wrogów, Strażniku.