Dungeon Keeper 2

To moja pierwsza styczność z oboma DK i jestem szczerze zafascynowany. Co tu dużo pisać, kapitalna strategia potrafiąca oderwać od rzeczywistości na wiele godzin, może trochę za łatwa i bardziej cukierkowa w porównaniu do jedynki, ale narzędzia jakie oddaje w ręce gracza dają niesamowicie dużo funu i koniec końców dwójkę cenię wyżej. Do tego graficznie ładna po dziś dzień, nie kłująca w oczy od 2 lata starszej, bardzo dobrej poprzedniczki.

2023 a ja nadal do tego wracam...

https://www.moddb.com/games/dungeon-keeper-2/downloads/dungeon-keeper-2-multilanguage-sound-text-mod-for-the-gog-version

Pełne spolszczenie wersji GOG z małymi poprawkami.

Tutaj natomiast mod/patch na dalsze misje gdzie nie pojawiają się lepsze jednostki jak Czarne Anioły.
https://keeperklan.com/downloads.php?do=file&id=141

Dungeon Keeper 2 to znakomita gra strategiczna czasu rzeczywistego wyprodukowana przez lubiane studio Bullfrog i wydana w 1999 roku na Pc. Sequel podobnie do swego rewelacyjnego poprzednika ma świetnie opracowane misje, zrównoważoną rozgrywkę i wciągającą strukturę co sprawia, że jest to pozycja obowiązkowa dla fanów gatunku. W tej grze tworzymy własne imperium zła w lochu kopiąc i przejmując fragmenty podziemi tworząc wygodny dom dla swoich stworzeń, gdzie mogą jeść, spać i ćwiczyć swoje umiejętności bojowe. Potem osiągamy wyższe cele zwykle zabijając dobrego bohatera królestwa.
Gameplay. Wcielamy się ponownie w mistrza zła, który chce rozprzestrzenić swój złowrogi wpływ na szczęśliwy i spokojny świat. W każdej misji musimy zbudować loch z różnymi specjalnymi pokojami, aby przyciągnąć różne potwory. Gdy już zdobędziemy dobrze wyszkoloną siłę bojową naszym celem jest próba wyeliminowania dobrych bohaterów, którzy się kręcą. Ga ma zdecydowanie ofensywny charakter. Każdą misję zaczynamy od krótkiej odprawy. Pierwsze kilka misji ma na celu przyzwyczajenie nas do interfejsu i są dość łatwe, ale mniej więcej w połowie gry zaczyna się robić dość trudno. Oprócz tego, że znajdziemy się w sytuacji w której musimy stawić czoła mądrzejszym władcom z silniejszymi armiami zaczniemy również spotykać innych strażników, którzy również próbują przejąć krainę. Z wyjątkiem serca lochu i bramy prawie każdy pokój, który mamy do dyspozycji nie tylko pomaga naszym potworom, ale także przyciąga nowe potwory do naszej kryjówki. Podstawowa kryjówka zapewnia naszym stworzeniom miejsce do spania i przyciąga również gobliny. Wylęgarnie mają kurczaki, które działają jako pożywienie dla naszych stworzeń i pomagają przyciągnąć kilka rodzajów potworów. Biblioteka umożliwia badanie nowych czarów i przyciąga Czarnoksiężników. Warsztat pozwala budować pułapki i drzwi oraz przyciąga Trolle. Pokój Straży przyciąga Mroczne Elfy. Sala Tortur wydobywa informacje od więźniów przyciąga Mroczne Panie. Więzienie pozwala trzymać schwytanych wrogów na tortury, a gdy umierają powracają jako Szkielety pod naszą kontrolą. Później w grze uzyskujemy dostęp do bardziej zaawansowanych pomieszczeń, które dają nam również dostęp do bardziej zaawansowanych stworzeń. Przykłady to Kasyno, które sprawia, że stworzenia są szczęśliwsze i przyciąga Łotrzyków, Cmentarz, który przyciąga i karmi wampiry oraz Dół Walk, który pomaga stworzeniom zdobywać doświadczenie i przyciąga Czarnych Rycerzy. Niektóre stworzenia jak przykładowo Salamandra są przyciągane przez specjalne rodzaje terenu na mapie jak lawa, a inne jak na przykład Demon Żółci pojawiają się dopiero po po pewnym czasie. Jak w każdym dobrym RTS-ie wszystko co budujemy kosztuje cenne zasoby. W Dungeon Keeper są tylko dwa zasoby na które musimy uważać: złoto i mana. Złoto musi być wydobywane ze specjalnych pól rudy na mapie. Po tym jak nasze diabły wydobędą żyłę rudy zbierają złoto i zabierają je do najbliższego skarbca. Ważne jest, aby zwracać uwagę kiedy nasze skarbce się zapełniają. Od czasu do czasu mamy szczęście znaleźć pole klejnotu. Mana jest o wiele prostsza do utrzymania. Każde rzucone zaklęcie zużywa pewną ilość energii, dlatego ważne jest, żeby ją oszczędzać jeśli zamierzamy rzucić potężne zaklęcie. Większość gry spędza się na budowaniu, ale gdy pojawią się sytuacje bojowe musimy upewnić się, że nasze stworzenia są w odpowiednim miejscu, aby sobie poradzić. Niektóre zadania wymagają odrobinę więcej subtelności i tutaj wkracza zaklęcie opętania. Gdy rzucimy to proste zaklęcie zostaniemy przeniesieni do ciała dowolnego potwora i widzimy świat wokół siebie jego oczami. W tym trybie możemy klikać na inne stworzenia, aby podążały za nami i przeprowadzały ataki na naszego wroga kierując wszystkim w bardziej inteligentny sposób na polu bitwy. Naprawdę fajnie jest też zobaczyć lochy nad których tworzeniem spędziło się parę godzin z perspektywy oczu potwora. Widok z pierwszej osoby jest szczególnie zabawny, ponieważ lochy wyglądają wtedy zajebiście. Podczas walk niektóre stworzenia są tchórzliwe i uciekają, jeśli zostaną przewyższone liczebnie lub przewyższone klasą. Inne są nieustraszone. Wiele z nich pełni jedynie rolę wsparcia i trzeba je bronić. Opętanie stworzenia i walka z perspektywy pierwszej osoby nadaje temu stworzeniu większą siłę i wytrzymałość. Możemy również rozstawiać śmiertelne i skomplikowane pułapki z których wiele działa optymalnie w połączeniu i można je stosować z dużą dozą kreatywności. Gra zawiera również wiele wszelkiego rodzaju małych sekretów, które warto szukać, ponieważ otwierają sprytne ukryte poziomy lub pomagają wzmocnić nasze stworzenia. Pomiędzy misjami kampanii podziwiamy bardzo zabawne krótkie filmy z różnymi postaciami w akcji co samo w sobie jest wystarczającym powodem, aby kontynuować grę. Kampania jest dość długa, narracja jest przyjemna, a gra ma dość dużą różnorodność między misjami. Ponieważ istnieje tak wiele różnych sposobów na podbój każda kolejna rozgrywka ma swój własny, wyjątkowy smak.
Grafika i udźwiękowienie. Chociaż Dungeon Keeper 2 dzieli z oryginałem projekt wizualny grafika została udoskonalona. Podziwiamy klaustrofobiczne korytarze dzięki subtelnym, ale strasznie skutecznym efektom światła i cienia, które ożywiają katakumby. Różne elementy lochów od zasypanych papierem bibliotek i błyszczących skarbców po bardziej złowrogie zabudowania takie jak zimne cmentarze i skomplikowane komnaty tortur są piękne do oglądania imponując szczegółami. Wszystko w grze porusza się płynnie z pułapkami emitującymi zabójcze chmury gazu i upiornymi duchami strachu, potworami i armatami strzelającymi pięknymi seriami ognia, a diabły rozmywają się obok nas rzucając zaklęcia pośpiechu, aby zwiększyć swoją wydajność. Możemy też powiększyć widok z domyślnego widoku izometrycznego, aby docenić każdy szczegół. Jednakże widok z pierwszej osoby, którego najmniej korzystamy zawiera najbardziej imponujące efekty wizualne w grze. Każdy potwór ma swój własny oryginalny widok w zależności od jego wzrostu, rodzaju broni i rodzaju oczu. Niesamowicie oryginalne. Do tego różne maniery tych stworzeń oraz sposób w jaki się poruszają, co lubią robić w wolnym czasie i sposób w jaki radzą sobie ze swoimi wrogami sprawia, że sequel podobnie jak jedynka jest wyjątkowy i często niesamowicie zabawny. Efekty dźwiękowe są równie imponujące. Wampiry podejrzliwie chichoczą do siebie, łotrzykowie brzmią jakby knuli coś złego, a trolle, gdy zaczynają wygadywać niestworzone rzeczy wydawają się jeszcze głupsze niż na jakie wyglądają. Każdy pokój jest pełen własnych dźwięków otoczenia. Nie sposób nie docenić oprawy dźwiękowej dzięki której nie przestajemy się uśmiechać słuchając dźwięków z tej zabawnej produkcji.
Podsumowanie. Gra jest dowcipna, klimatyczna, przyjemna do grania i oglądania, a interfejs jest łatwy w użyciu. To bardzo miodna gra wysokiej jakości z kreatywną rozgrywką, która dała każdemu innemu deweloperowi powody do zazdrości. Obok pierwszej części Dungeon Keeper (1997) to najlepsza produkcja studia Bullfrog. Z innych hitów studia zaimponowały mi też Populous (1989), Populous II (1991), Syndicate (1993), Magic Carpet (1994), Theme Park (1994), Theme Hospital (1997).
https://www.youtube.com/watch?v=geuraLKCfIU&ab_channel=LoopyLongplays

Dungeon Keeper 2 - recenzje graczy