Dead Space 3

Przed premierą Dead Space 3 głośno było o mikrotransakcjach oraz utracie tożsamości tej serii. Studio Visceral rzeczywiście eksperymentuje z jej naturą i chociaż zawodzi w paru aspektach, wciąż serwuje świetną podróż do tego klimatycznego uniwersum.

Zagrałem w Dead Space 3 ze względu na to, że gra jest wysoko oceniana i polecana przez szersze grono graczy, mnie osobiście nie urzekła. Fabuła taka nijaka, nic specjalnego.. obawiam się, że gdybym nie przechodził tego w trybie kooperacji to w solo poddałbym się po 20 minutach z nudy. Lokacje powtarzające się w nieskończoność... Ulepszanie broni czy jej modyfikacja to jakieś nieporozumienie. Misje poboczne, nawet się nie podejmowałem bo po co skoro główne nawet nie potrafiły oddać. Momentami zagadki tak głupie, że aż wspomagałem się internetem żeby móc ruszyć dalej... Klimat NIJAKI.Mój gameplay: https://www.youtube.com/watch?v=Nuv71LtpBNE&t=59s

Dobra długo się za to zabierałem, włączyłem tak naprawdę zaraz po skończeniu Dead Space 2, ale jakoś mnie odepchnęło, w sensie prolog i pierwsze no 2-3 chaptery wyglądają moim zdaniem jak byśmy mieli do czynienia z grą nastawioną na akcję i tak ogólnie jest, ta część skupia się bardziej na akcji, ale jak bardzo się pomyliłem w tym, że zapomina ona o swoim horrorowym tle, bo myślałem, że to będzie 100% strzelanka i głównymi przeciwnikami będą ludzie, ale zdecydowanie nie, przez 80-90% gry to cały czas są nekromorfy, więc lecimy z opinią! OPINIA MOŻE ZAWIERAĆ SPOILERY Z FABUŁYFabuła, postacie, klimat: Fabuła....kurde no nie wiem co powiedzieć, kolejna część, kolejna świetnie poprowadzona fabuła, która nie boi się odważnych i ryzykownych decyzji jak śmierci jakichś bohaterów czy sposobów ich śmierci, akurat tutaj od początku twierdziłem, że będzie świetnie dlatego ostatecznie dałem szansę tej grze i się nie pomyliłem, fabuła jest genialna bardzo dobre zwieńczenie trylogii, postacie też bardzo dobre, widać naturalne napięcie i powolne budowanie relacji pomiędzy nimi, charakterystyczne są te postacie to zdecydowanie, ciężko im coś zarzucić, a klimat no powiem tak, jak w 1 i 2 części tej gry dostaliśmy typowy klimat survival horroru tak tutaj dostajemy lekko słabszy klimat strachu, ale świetną mieszankę właśnie klimatu survival horroru z grą akcji bardzo dobrze to wyszło, nie mam nic do zarzucenia tutaj i bardzo cieszy mnie to, że się pomyliłem w tym aspekcie co do gry, bo myślałem że to 100% akcyjniak z domieszką horroru, a się grubo pomyliłem, więc wszystko tutaj jest świetne w tej części jeśli chodzi o fabułę, klimat i postacie polecam samemu się przekonać, osobiście uważam, że było lepiej niż w Dead Space 2.Gameplay: I przechodzimy do rzeczy, którą ta część w pewnym sensie robi lepiej, ale w pewnym sensie gorzej, lepiej, bo mamy jedną amunicję do każdej broni co jest wielkim udogodnieniem jak dla mnie, każda broń po prostu zużywa jakby inną ilość amunicji przy strzale co jest fajnie pokazane w kropkach na celowniku zazwyczaj, chociaż nie wszędzie np. Shotgun nie ma kropek i trzeba samemu się przekonać ile amunicji zużyje i to jest fajne, ale z drugiej strony zabiera to właśnie klimatowi survival horroru na rzecz bardziej gry akcji, bo nie ma aż tak mocnego nacisku na zarządzanie ekwipunkiem, ale skoro lecimy bardziej w stronę gry akcji to decyzja jak najbardziej zrozumiała i dobra, drugą uwagą dla mnie jest to, że teraz nie mamy hajsu tylko zbieramy zasoby i zasobami ulepszamy wszystko tak naprawdę od craftingu itemów jak medy czy amunicja poprzez suita na broni kończąc, w sumie nie wiem czy to jest minus do końca bardziej neutralna rzecz, jedna zamieniona na drugą, ale działa równie dobrze po prostu jest tego więcej i tyle, ale jeśli chodzi o bronie to do samego końca nie ogarniałem jak to działa dlatego totalnie nic nie zmieniałem w swoich broniach, jakie były takie były jedynie dodawałem te chipy na polepszanie statystyk jak dmg czy reload itp i na szczęście też było dobrze, bo tak grę też da się przejść i nie męczy się przy tym człowiek, bo to też działa, ale samo takie coś no nie wiem, pasowało do tego, że Isaac to przecież inżynier i takie rzeczy to dla niego łatwizna, więc ogólnie dziwi mnie, że to nie zostało wprowadzone od pierwszej części, bo pasuję do klimatu, ale mi nie siedziało, bo zbyt komplikowało grę jak dla mnie, która była i tak świetna, ale też jakieś ubarwienie było hmm coś jeszcze? Chyba nie, tak naprawdę ten crafting to jedyna nowa rzecz, która została tu dodana, reszta jest identyczna jak w poprzednich częściach czyli jest świetnie, a jedynie wkurzało mnie to, że czasem było tylu wrogów, że zanim zabiłem wszystkich to dużo ciał znikało i nie mogłem zgarnąć z nich dropów, w sumie one bardzo szybko znikały mam wrażenie.Grafika: Tutaj o dziwo było dla mnie gorzej niż w Dead Space 2, nie wiem czemu miałem wrażenie, że wszystko jest takie trochę rozmazane bardziej albo zamglone, nie wiem no dziwne uczucie, grafika dalej była spoko, ale dziwnym trafem pod tym względem lepiej wspominam drugą część pomimo 2 letniej przepaści, ale no to chyba każdy samemu musi ocenić.Optymalizacja: Brak zastrzeżeń, wszystko u mnie grało i śmigało ładnie, nie było wielkich spadków ani tym bardziej bugów, ja jestem zadowolony.No i to chyba tyle co mogę napisać o Dead Space 3, niewiele moim zdaniem, bo to jest kolejna taka sama gra jak poprzednie części, z kontynuacją fabuły i jedynie dodanym craftingiem, a tak to wszystko wyglądało tak samo świetnie jak w poprzednich częściach i powiem tak, nie wiem czy pod względem fabularnym to nie jest najlepsza część, ogólnie chyba najdłuższa, ale pewny nie jestem, ma chyba najwięcej chapterów, ale poza pierwszymi 2-3 chapterami, gdzie mnie nie przekonywała to z czasem były co raz lepiej, mega się wciągnąłem w fabułę, która była genialna jak poprzednie części, a nie wiem nawet czy nie lepsza i dodatkowo była to chyba jedyna część, w której nie czułem przedłużania na siłę, wszystko było zrobione logicznie i z głową, aż szkoda, że nie będzie 4 części, bo z tego co czytałem to w DLC do Dead Space'a 3 wydarzyły się pewne rzeczy, które albo były true endingiem i zakończeniem ostatecznym całej serii(żałosne, że dali to w DLC naprawdę to tylko dla odcinania kuponów ewidentnie) albo wstępem do 4, ale no nie dowiemy się, bo z tego co czytałem to Visceral Games zostało rozwiązane, a sam Dead Space 3 niestety nie wiem czemu, ale sprzedał się słabo, więc no cóż jest jak jest, ale i tak mega polecam, świetna gra.

Dead Space 3 to kontynuacja serii, której pierwsza odsłona pokazała, że przeniesienie i rozwiniecie pomysłów z Resident Evil 4 na konsole obecnej generacji może przynieść świetny efekt. Pięć lat później wychodzi kolejny tytuł o martwej przestrzeni kosmicznej a prezentowane uniwersum rozrosło się do całkiem sporych rozmiarów (książka, komiksy, filmy). Zapowiedzi o zmianach w lubianej przez wielu graczy serii wywołały niepokój wśród fanów. Co-op i mikropłatności połączone z tragiczną kampanią reklamową (In the Air Tonight – WTF?) naprawdę zaszkodziły temu tytułowi. Czy oznacza to, że nie warto się nim interesować?

Dead Space 3 to zajmująca gierka. Plusy... Około trzydzieści godzin zmagań na wysokim poziomie trudności robi swoje. A nie zawsze było łatwo. Przyznać muszę jednak, że wciągająca to produkcja. Jak zwykle przywitano mnie mocnym początkiem, bym po chwili mógł poczuć się jak w domu. Większość dobrze znanych elementów z poprzednich części cyklu pozostało niezmienionych – i chwała za to. Ponownie trafiamy na oszałamiające widoki w kosmosie, świetne projekty lokacji, doskonałą fizykę i animację, fenomenalne odgłosy w przestrzeni oraz bardzo ładną muzykę. Obecny jest również tak charakterystyczny dla serii i tak przeze mnie lubiany interfejs. Nie zabrakło także kluczowych dla rozgrywki elementów jak wykorzystanie kinezy i stazy oraz związanych z nimi zagadek. Gameplay jest dość mocno urozmaicony. Czeka nas wiele ciekawych zadań o różnych celach oraz kilka nowatorskich rozwiązań. Szczególnie podobały mi się zimowe etapy z utrzymaniem odpowiedniej temperatury ciała. Opowieść pisana jest w podobnym i równie intrygującym klimacie co poprzednie odsłony. Zrealizowana została w iście filmowym stylu, gdzie Isaac przedstawiony jest jako bohater z krwi i kości. Rozgrywka płynnie przechodzi na kolejne poziomy i dzięki temu wciąga. Sama fabuła jest zaś wystarczająco zrozumiała i wiele wyjaśnia. A teraz temat uzbrojenia. Długo się zastanawiałem nad tą kwestią i tym, jak ją ocenić. Mimo wszystko, pomysł tworzenia broni odbieram pozytywnie. Może najpierw o moich obawach. Z początku nie mogłem się połapać o co chodzi w całym tym nowym warsztacie. Wyglądało to dla mnie zbyt chaotycznie i skomplikowanie. Po pewnym czasie jednak zacząłem zauważać zalety takiego rozwiązania. Przede wszystkim możemy bazować na różnych komponentach i dobierać je wedle swoich upodobań, by stworzyć wymarzoną giwerę do alternatywnych zastosowań. Możliwości jest naprawdę wiele. Szkoda jedynie tego, że możemy nosić przy sobie tylko dwie pukawki. Aha, znalazłem też inny argument przemawiający za ideą craftingu. W końcu Isaac Clarke to inżynier! Minusy... Niedociągnięcia, których niestety sporo. Były sytuacje, że pojedyncze przedmioty znikały, gdy się do nich podejdzie. Niektórych zaś nie dało się wziąć lub aktywować. Inny bug polegał na tym, że po zamknięciu i ponownym otwarciu drzwi, zasoby w pomieszczeniu odnawiały się, umożliwiając bogacenie się bez końca. Błędy zdarzały się również w fizyce ciał, co psuje estetykę. Poza tym zauważyć się dało dziwne skrypty powodujące to, że krok w tył sprawia, iż potwory szybko uciekają, a po przekroczeniu magicznej linii znów chcą nas dopaść. To z kolei odbiera uczucie zagrożenia. Często też przechadzając się tą samą ścieżką musiałem jeszcze raz pokonać zabite chwilę wcześniej żądne krwi kreatury. Co do samych stworów, to w „trójce” zyskują one miano najbardziej irytujących. Szczególnie, gdy nie mamy odpowiedniej do danej sytuacji broni. Ogólnie Dead Space 3 jest grą zdecydowanie nastawioną na akcję. Wydała mi się przy tym bardziej przewidywalna, schematyczna, no i praktycznie pozbawiona strachu. Denerwowało wielokrotne powtarzanie sekwencji, czasem niejasne zagadki, niezbyt szczęśliwe działanie autozapisu i beznadziejny system osłon. Słabszymi stronami produkcji są według mnie również postaci i dialogi. Podsumowując, kontynuacja oferuje więcej zawartości w szerszym zakresie, jednak nie zawsze lepszej jakości. Na pochwałę zasługuje jednak fakt, że twórcy dość konsekwentnie kroczą wybraną ścieżką, tworząc bardzo ciekawe uniwersum. Moja ocena – 8.0/10

Trzecia odsłona jest zdecydowanie bardziej przygodówką niż poprzednie cześci. Grafika wyciska chyba maksimum możliwości z konsoli, przez co oprawa wizualna zapiera dech w piersiach. Ogólnie rzecz biorąc, według mnie to najlepsza cześć z trylogii i czekam na następną z niecierpliwością.

zawiodłem się, tyle powiem. kilka dni temu skonczylem dead space jedynke, wczesniej zaczalem grac od dwojki (dawno temu). obie gry mnie zachwyciły. i polecam każdemu robic tak. zagrac od najgorszej czesci po najlepsza czyli 3,2,1. i powiem wam, ze jedynka gniecie. tak jak poprzednicy wspominali, czaisz się za rogami, by czasem jakis powtor z dziwnymi odgłosami nie wypadł, liczysz amunicje do ostatku, zeby moc ladnie ustrzelic jakas nozke. najgorsze powtory? juz mowie, one maja wlasne nazwy wiec napisze - lurkery. no biegaja takie dzieciaki po scianach i strzelaja z macek, no jak to potrafi wkurzyc, a jak ciezko w te macki trafic. Leapery - łażą po scianach i tez biją tymi ogonami, ciezko zabic, chodz ogolnie nie sa tak straszne ale uprzykrzaja zycie. pregnanty bardzo wkurzaja dzieki temu ze wypuszczaja z brzucha swarmy, dlatego czesto nawet bijac pregnanta chowalem sie dalej w drzwiach by tamte sie rozproszyły. ale moj idol - http://www.youtube.com/watch?v=I6QVZLu1vcc. nie wiem czy linki mozna dawac. guardian. przyczepiony do sciany to raz, ma chyba z 8 macek i wystrzeliwuje jakby dzieci-bomby, ktore tez strzelaja w nas. ale to co mnie ujelo to odglosy tego, no taki krzyk/wycie, ze nadaje to mega klimat. i zawsze czekalem, by takie cos stalo za rogiem. coz, wiecej napisalem o dead space 1. dwojeczka - malo juz pamietam z tego (ale slaba pamiec mam xD), ale naprawde zrobila na mnie mega wrazenie wtedy. bardzo podobna do 1 , ale jednak ciut mniej straszy. a trojka, no pomine milczeniem, akcja, akcja, akcja. szkoda ze nie dali widoku FPP, to by dopiero bylo. a dodging czy chowanie za scianiami, no prosze. moze dalo to wiecej funkcji, ale proste gry, w ktore "topornie" sie gra i wkurza sie na celowanie/strzelanie są... bardziej survivalowe, yes? bo mamy jakies ograniczenia. a tutaj raczej duzo efektow, malo starego, klasycznego DSa. pozdro dla fanow serii.

Cóż. Mam wobec DS3 uczucia mocno ambiwalentne.Niestety - gra stoi kompletnie w rozkroku. Z jednej strony próbuje być tym, czym poprzednie 2 części (kompletnie nieudolnie jednak :(), z drugiej strony próbuje stać się grą akcji (również nieudolnie - ze względu na to, że próbuje być tym czym były części poprzednie).Grę na normalu skończyłem w niecałe 21 godzin. Więc gra jest faktycznie dłuższa, niż poprzednie części. Szkoda że tylko tym jest w stanie je przebić :(Z plusów de facto mogę wymienić tylko lokacje (poza powierzchnią planety). Fantastyczny design statków kosmicznych czy baz na planecie - czuć klimat, czuć talent twórców. Niestety to za mało, żeby dać tej grze wysoką notę. Inna sprawa, że gdyby nie ten element, to w ogóle DS3 byłoby grą na ... 3/10 najwyżej :(Niestety minusów jest zbyt dużo, żeby ot tak przejść nad nimi do porządku:- idiotyczny system auto save, bez znanych z poprzednich części punktów zapisu. (w skrajnym przypadku miałem moment, że wykonałem cel misji pobocznej, zrobiłem save w następnym pomieszczeniu i wyszedłem z gry - po czym po ponownym odpaleniu gry byłem w miejscu skąd całą misję poboczną zaczynałem - no debilizm jakich mało).- zmieniony workbench i surowce. Kolejne pudło. Od cholery schematów, od cholery wymaganych surowców. I żadnego zastosowania - całą grę przeszedłem z plasma cutter-em. Oczywiście dorzuciłem mu dodatki polepszające obrażenia czy magazynek - ale schemat broni jako takiej był nietknięty od samego początku. I nie miałem żadnej potrzeby zmieniać tej pukawki na cokolwiek innego. Niestety ale to krok wstecz względem poprzednich części. - coop. Gdyby sobie był jako dodatkowa opcja, to by mnie to ani ziębiło ani grzało. Kto chce to zagra, kto nie chce - nie zagra. Ale jaki skończony idiota wymyślił, że do przejścia gry na 100% _koniecznie trzeba_ zagrać w koopa? - fabuła prostacka wręcz jak drut. elementy które miały wprowadzić jakieś zaskoczenie sprzedane są niezbyt elegancko, nie budząc w sumie żadnego poruszenia- DLC. Już myślałem, że niewiele mnie w graniu zdziwi. Niestety goście z EA potrafią zaskoczyć. Każda operacja w warsztacie czy kiosku z kombinezonami firmowana była informacją, że mogę sobie pozaciągać DLC, żeby się samemu nie męczyć. Niech spadają na drzewo - prędzej trainerem wrzucę sobie surowce, niż kupię DLC na przyspieszenie czasu zbierania i ilości surowców przez roboty. ROTFL.- ilość przeciwników. Zarówno w DS jak i DS2 widać, że Visceral nie bardzo radził sobie z grą w końcowym stadium. Ostatnie levele wspominam jako zbytnio przesycone przeciwnikami. To był duży minus. Niestety ktoś sobie uwidział, że takie rozwiązanie w DS3 będzie "lepsze". I w efekcie w DS3 na wejściu jest przesycenie przeciwnikami - a im dalej, tym gorzej.- w końcu spłycenie problemów Isaac-a. Brakowało mi tych jego wizji z DS2 choćby. W DS3 jego problemy sprowadzają się do problemów klasy brazylijskiej opery mydlanej! Bleee.No i to by było na tyle. Tak jak DS3 był moim pewniakiem zakupowym, tak każda następna gra jeśli wyjdzie w tym uniwersum, ciężko będzie miała się do mnie (i mojego portfela) przebić. Prędzej wrócę do DS i DS2. Tam rozgrywka jest dużo ciekawsza i wciągająca niż w DS3.P.S.Gdybym nie miał pancerza wzorowanego na Mass Effect (swoją drogą to pancerz z DS2, tylko z innymi teksturami :P), to nie miałbym żadnego fajnie wyglądającego pancerza w całej grze. W każdym jednym dostępnym w grze Isaac wygląda jak za przeproszeniem dziad borowy. Żadnego polotu w designie tych "ubranek".