Armored Core VI: Fires of Rubicon

Odstaw już ten miecz na bok i daj w końcu duszy odpocząć. Armored Core VI: Fires of Rubicon przypomina, dlaczego to właśnie duże roboty są najfajniejszą rzeczą na świecie. Nie wierzysz? Wskakuj za ster maszyny i sam się przekonaj.

Plusy:- w przeciwieństwie do soulslików od FromSoftware - przez prawie cały czas ma bardzo zdrowy poziom trudności. Nie ginie się tu co chwilę z byle powodu, gra nie usiłuje nas co chwilę brutalnie zamordować, rozdeptać, rozsmarować i wetrzeć w kamienie aż będziemy płakać z bólu. Jest trudna, czasem bardzo - ale jeśli wykorzystujesz możliwości maszyny i trochę ją rozwiniesz, to będzie się grało naprawdę przyjemnie. AC-ki przeciwników nie mają żadnych nadludzkich zdolności tylko po to żeby gracza przeczołgać i zgnoić - podlegają tym samym ograniczeniom i mają te same części co nasza maszyna. To jest po prostu... uczciwe. Wyjątek jest pod koniec gdy mamy dwóch niedorzecznych przeciwników rodem z soulsów do których podchodziłem wielokrotnie - ale dało się to zaakceptować.- dynamiczna rozgrywka pełna akcji i wyzwań. Tu się praktycznie nie da nudzić.- dobra grafika i fajne widoczki. Planeta zniszczona wojną i wybuchem koralu naprawdę ma w sobie to coś.- customizacja mecha. To nie jest tak jak w Mechwarrior gdzie skaczesz między modelami - tutaj masz jednego którego możesz w bardzo dużym stopniu dostosować do swojego stylu gry i preferencji.Minusy:- idiotycznie rozwiazana kampania fabularna. Jedno przejście gry to liźnięcie przez szybę. Trzeba ją przejść kilka razy - najpierw w trybie NG+, a potem NG++ i dopiero wtedy dostajesz nowe wybory i możliwości, dopiero wtedy można rozegrać "prawdziwe" zakończenie.- ogólna bieda i braki budżetowe. W tej grze nie zobaczysz żadnego człowieka, słychać tylko głosy i widać statyczne obrazy. To już nawet G-Police z 1997 oferował więcej :/ Zero interakcji, nawet equalizer nie jest zsynchronizowany z głosem naszego Opiekuna tylko skacze sobie losowo dla dekoracji. Momentami czułem się jakbym grał w jakiegoś odrestaurowanego klasyka z ubiegłego wieku.- mało opcji konfiguracji mecha. Nie można np. ustawić ilości zabieranej amunicji zapasowej, ona zawsze jest ściśle określona, co czyni większość broni bezużytecznymi. Zapomnij o zabieraniu dodatkowych baterii żeby zwiększyć pojemność np. dopalacza. Liczba zestawów naprawczych zawsze wynosi 3. I tak dalej, i tak dalej.- brak możliwości upgradu broni. Jeśli jakaś broń jest słaba - to taka już pozostanie i nic z tym nie zrobisz. Jedyna opcja to ogólne ulepszenia mecha wpływające na obrażenia.- amunicja. Początkowo myślałem że zarządzanie zasobami i pilnowanie spustu to element frajdy - ale tak nie jest. Wiele broni jest bezużytecznych, bo po prostu tracą amunicję jak głupie i żadna "dyscyplina na spuście" tu nie pomaga.- 90% broni jest do niczego albo są mocno sytuacyjne. Np. karabiny plazmowe i granatniki świetnie sprawdzają się do czyszczenia mapy ze zwykłych przeciwników, ale gdy tylko pojawia się wroga AC która potrafi robić uniki - stają się bezużyteczne. Całą grę przeszedłem na uniwersalnym zestawie 2x karabin półautomatyczny i 2x wyrzutnia rakiet naprowadzanych, bo tylko one mają dość amunicji i jednocześnie sprawdzają się w każdej sytuacji.- problemy z namierzaniem wroga, przeskakuje to co chwila z byle powodu. W jednej misji jest to szczególnie uciążliwe, bo jest cała masa wrogów pobocznych ściągających na siebie celownik i doprowadzających do marnowania amunicji.- piekielnie droga jak na AA. 250 zł?! Na szczęście dorwałem ją na bardzo mocniej promocji za 1/3 tej ceny - to jedna z przyczyn dla których zagrałem tak późno.

Właśnie ukończyłem. Platforma Xbox series X.Plusy:- świetny wymagający system walki choć często kamera wkurzała niemiłosiernie a przy gęstych wybuchach to już w ogóle nie wiadomo nieraz co się działo. Początkowo gra wydaje się wręcz łatwa ale od Balteusa już bywa ostro.- równie wspaniały klimat Sci-Fi odległej przyszłości w walce o cenny surowiec. Hard Sci-Fi w kosmosie to moje klimaty.- widoki na planecie Rubikon- muzyka- zabawa w rozwój mechów- mała ilość cutscenek które jednak same w sobie są ekstraMinusy- wspomniana kamera oraz nieraz nieczytelość podczas walk- ciężko chłonąć fabułę gdy postacie gadają podczas wściekle szybkiej walki przy małych do tego napisach- czuć że to gra bardziej "AA" głównie po tej samej animacji rozpoczęcia misji, odebrania zapasów oraz małej liczby cutscenek- mimo że z czasem wpada tona różnego arsenału w moim przypadku mimo eksperymentów zawsze jednak sprawdzał się dość lekki, szybki mech z rakietami i ostrzem w lewej ręce.To moja pierwsza styczność z AC oczywiście spowodowana tym że to gra From Software u których gram we wszystkie soulsy od DS przez Sekiro po Eldena. Mimo iż gra potrafi dać w kość nie jest w żadnym razie trudniejsza od wyżej wymienionych tytułów. Chętnie wrócę zwłaszcza że są różne zakończenia i różni końcowi bossowie.

Armored Core 6 to gra nie tylko dla fanów ogromnych maszyn o dewastującej sile. Ma ona ogromny potencjał zadowolić każdego, kto szuka intensywnych wrażeń w grach. System walki skupiony wokół poruszania się we wszystkie strony jest dopieszczony do granic możliwości, co jest już wizytówką tego studia. W swojej formie gra bardzo uzależniająca, wystarczająco trudna, niezwykle atrakcyjna i po prostu godna polecenia. O czymś podobnym marzyłem od wielu lat.

The fuck? Dlaczego to ma ocenę graczy tak niską? Przeszedłem całość, gra jest świetna. Jeszcze tylko muszę zrobić kiedyś NG+ i NG++. Nie rozumiem oceny. Co prawda, niektóre bossy mnie wkurwiały mocno na początku, bo nie rozumiałem jak je pokonać. Inne gry przyzwyczaiły mnie do tego, że bossa da się jakoś inaczej pokonać, niż mając skilla. Tutaj za pierwszym razem rozwalałem bossy cheesując je buildem pod tanka, ale za drugim razem je robiłem na najchudszym możliwym buildzie, jak modliszka, bo łatwiej się dodgowało wtedy i każdy boss ma swoje słabości, więc da się ich wyuczyć. Może nieludzki boss się wydawać trudny na początku, bo inne gry przyzwyczajają do walki z potworem lub innym człowiekiem, ale da się do tego przyzwyczaić, by także robota pokonać.Dziwne ludzie mają powody by tej gry nie lubić, z tego co czytam to są niedzielni gracze, co czasu nie mają by się na grze porządnie skupić. Wybrali złą dla siebie grę. Powinni grać w coś co kosztuje mało czasu i w czym nie trzeba się wyuczyć jak bossa pokonać. Np Balteus: można ominąć dosłownie wszystkie jego rakiety jednym dashem do przodu pod nimi i jadąc dalej do przodu. Nie trzeba nawet przyjmować od niego dmg. Trudny jest, prawda, jeszcze nie udało mi się wyjść z tej walki bez bycia trafionym. Koncentrację tracę na tym co najprostsze, jak cię namierza i stunuje. Z jakiegoś powodu mój mózg na to nie reaguje. Gra jest 8.5 lub 9/10. Wśród mecha 10/10, ale to przez brak gier mecha na rynku.Widziałem też jak niektórzy krytykowali wybór broni, że są 4 dobre tylko niby. Jak już przestałem ssać, zaczałem grać modliszką, to inne bronie też testowałem i nawet pistolety się przydały na niektórych misjach by zrobić ją na S. Często zmieniałem build.