Najciekawsze materiały do: Oddworld: Soulstorm

Czekam z niecierpliwością, przeszedłem Oddworld Abe's Oddysee i Oddworld Abe's Exoddus kilka razy i fajnie będzie się grało w remake Exoddus.

Również czekam z niecierpliwością!! Kocham tą serię i jest ze mną od początku!!

Czy będzie polska lokalizacja? Bo poprzedniczka miała polskie napisy.

Wie ktoś dlaczego ludzie dają tak słabe noty tej grze?

juz na psx nie krecila mnie ta giera.

Byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tej gry i kiedy pierwszy raz ogłosili, że dadzą ją w plusie posiadaczom PS5 nie zrobiło to na mnie wrażenia, w sumie to byłem wręcz lekko zawiedziony. Skończyłem jednak wczoraj Detroit: Become Human i zachciało mi się zagrać w coś świeżego. No to sobie myślę, że może jednak zobaczę co to takiego jest ten Oddworld. W żadną z poprzednich części nie grałem. Nigdy nie podobały mi się platformówki z możliwością chodzenia tylko w lewo lub w prawo z kamerą z boku.

Odpalam gierkę i co? Ano w szoku jestem, bo nic mnie tak dawno nie wciągnęło. Gra jest świetna, a wielkie oczy Mudokinów czy jak im tam zawładnęły moim sercem niczym Smigol z Władcy Pierścieni. Aby jest świetną postacią i wczułem się w jego charakter. Wszystko w tej grze daje mi satysfakcje - rozbrajanie min, opętanie przeciwników, rzucanie kamieniami, zastawianie pułapek, skradanie się. No wszystko jest po prostu miodzio. Klimat w tej grze jest na bardzo wysokim poziomie więc warto dać tej grze szanse.

Jestem dopiero chyba w 4 lub 5 lokacji więc wstrzymuję się z oceną, ale na ten moment jest to 8,5. Polecam wszystkim Soulstorma :)

Coś słabe oceny gra zebrała...

Abe w nowym wydaniu prezentuje się dobrze i wydaje mi się, że warto było czekać tyle lat na nową grę w świecie Oddworld. Soulstorm to nie remake, a zupełnie nowa gra na podstawie Oddworld: Abe's Exoddus. Fabuła w porządku, im dalej w opowieść, tym ciekawiej i piękniej. Do plusów na pewno można zaliczyć długość rozgrywki, sporo nowych możliwości bohatera, crafting i tworzenie przedmiotów, ciekawe i obszerne poziomy (jak dla mnie genialne SligBarracks, Necrum i Feeco Depot - przywołują najwięcej wspomnień z Abe's Exoddus i są mistrzowsko zaprojektowane), znakomite filmiki przerywnikowe czy "porywającą" muzykę. Gra na średnim poziomie trudności była dla mnie dużym wyzwaniem i czasami trzeba było pokombinować. Niektóre sekcje platformowe bywały niestety bardzo irytujące, ponieważ nie zawsze pad odpowiednio reaguje na polecenia gracza, ale ostatecznie satysfakcjonujące (takie właśnie były przecież gry z Abe'm pod koniec lat 90-tych - bardzo trudne platformówki). Jest możliwość powtarzania poziomów, i bardzo dobrze, ponieważ trudno jest ocalić wszystkich Mudokonów i odnaleźć wszelkie ukryte tajemnice i miejsca za pierwszym razem. Do minusów Soulstorm zaliczę właśnie nie do końca dobre i intuicyjne sterowanie oraz to, że niektóre tekstury wyglądają niekiedy bardzo nieciekawie i odbiegają od dzisiejszych standardów (grałem na PS4 Pro). Czasami denerwowała mnie kamera usytuowana zbyt daleko akcji i samego Abe'a. Grę zakupiłem w dniu premiery, jednak ze względu na masę drobnych błędów zaprzestałem rozgrywki i ukończyłem ją niespełna pół roku po wydaniu gry oraz zaktualizowaniu do najnowszej wersji. Bardzo brakuje możliwości save w dowolnym momencie gry. W New'n Tasty taki save można było robić i rozgrywka nie była aż tak frustrująca w tych "najgorszych" momentach. Do powtarzania setny raz tej samej sekwencji trzeba mieć sporo cierpliwości (poziom The Yards pobił chyba wszelkie rekordy). Szkoda także, że tym razem, moim zdaniem, jest trochę mniej czarnego humoru niż w Exoddus, Abe nie ma zdolności pierdzenia, a możliwość komunikacji z Mudokonami została spłycona do minimum. Bardzo zabrakło mi również wspaniałych światów - Paramonii i Scrabanii, a te poziomy zawsze były dla mnie najbardziej klimatyczne w serii. Liczę na to, że te światy ukażą się w nowej części Oddworld

lub chociażby obszernych DLC, jeśli takowe powstaną.

Oddworld: Soulstorm to dla mnie ostatnimi czasy chyba największe pozytywne zaskoczenie. Plusy... Formuła rozgrywki znana z poprzednich odsłon została rozbudowana o wiele ciekawych rozwiązań, a jednocześnie nie przytłacza. W zasadzie każda wcześniejsza mechanika została usprawniona. Wydawanie rozkazów możemy lepiej kontrolować. Kierunkowe opętywanie stwarza zupełnie nowe możliwości. Do tego używanie środków wybuchowych, chowanie się w szafkach, podwójny skok, wytwarzanie przedmiotów, zabawa z ogniem, dzielenie się ekwipunkiem, sporo fantów do zbierania oraz znajdźki. Jeśli chodzi o gameplay, to Soulstorm ma wszystko, co winna mieć porządna platformówka. A nawet więcej. Podoba mi się to, że oponenta można zneutralizować na kilka sposobów, m.in. humanitarnie ogłuszyć i związać. Ale bezpośrednia eksterminacja daje chyba najwięcej frajdy. Przeróżne wrogo nastawione kreatury, zagrożenie w postaci płomieni ognia tudzież mini-bossowie stanowią ciekawe urozmaicenie. Jedyne czego mi brakowało, to obecność Scrabów i Paramite'ów. Wtedy byłby sztos. Jeśli chodzi o bohaterów, to nie sposób ich nie uwielbiać. Historia Abe'a i jego towarzyszy jest heroiczna, a oprócz humoru bywa też poważna i smutna. Ogólnie kawał dobrej opowieści. I to niemały kawał, bo tułaczka Mudokonów zajęła mi grubo ponad dwadzieścia godzin. Muszę przyznać, że jest to jedna z bardziej emocjonujących zręcznościówek, jakie znam. Dostarczyła mi przy tym naprawdę sporo satysfakcji. A trzeba nadmienić, że fragmenty na zwinność są faktycznie wymagające, zwłaszcza misje eskortowe. I tu kolejny raz w serii Oddworld pochwalić muszę ciekawe i wymagające etapy zręcznościowe oraz ogólnie bardzo pomysłowe poziomy. Otoczenia robią ogromne wrażenie swym rozmachem i dopracowaniem. Oprócz monumentalnych otwartych scenerii, chyba najbardziej urzekły mnie ciemne, ciasne i niezwykle klimatyczne tunele, w których drogę trzeba sobie rozświetlać latarką bądź flarą. Oświetlenie i wszelkie efekty fizyczne typu wybuchy, bez wątpienia cieszą oko. Płynność animacji, zmienna perspektywa i ruch kamery w trójwymiarowym środowisku zasługują na uznanie. Przy tym wszystkim nawet sterowanie na padzie okazało się dla mnie bardzo wygodne. Super sprawą jest wskaźnik uratowanych Mudokonów, bo daje pewność, że nikogo nie pominęliśmy. Wybór przedmiotów jest świetny, bo w zasadzie wszystko się przydaje – nawet puste butelki, które można sprzedać. Szata graficzna jest piękna i pełna detali, zaś wprowadzenia filmowe ogląda się jak dobre kino animowane. Jako wisienkę na torcie zostawię wszelkie sekrety i całe ukryte poziomy. Minusy... Niespecjalnie podeszła mi oprawa muzyczna. Czasami może trochę schematyczne sekwencje. Dziwna przypadłość, w której różnie wczytywały się skrypty z przeciwnikami. Błędy techniczne z zapadniami oraz respawnem strażników, którzy to sporadycznie się zglitchują. Koledzy też nie zawsze załapią o co kaman i przez swą niesubordynację tudzież błędy w zachowaniu giną w popłochu. No i z tymi checkpointami to na dwoje babka wróżyła, bo mają dwa oblicza. Z jednej strony to świetne zabezpieczenie przed nagminnym powtarzaniem dłuższych odcinków, co pochwalam za poszanowanie czasu gracza. Z drugiej zaś wpakowanie się na znak zapisu uniemożliwia powrót do poprzedniego savepointu, co przy pewnych okolicznościach jest wybitnie niekorzystne. Dwa czy trzy razy musiałem przez to restartować cały rozdział, czyli np. godzina postępów w plecy. Zdarzyła się również sytuacja, w której sekundę po wczytywaniu się zapisu, jeden z naszych ginął. I nic z tym nie możesz zrobić. Mimo wszystko nasi pobratymcy zwykle posłusznie wykonują polecenia, a Sligi, jak się okazuje, to całkiem inteligentne bestie. Fakt, może gdzieś w tym wszystkim uleciał odrobinę klimat pierwowzoru, jednak nie na tyle, aby produkcja straciła swą tożsamość. Ilość momentów „wow!” podczas całej przygody mi to rekompensuje. Moja ocena – 8.5/10

Z poprzednich części z uniwersum Oddworld przeszedłem trzy: Abe's Oddysee, Abe's Exoddus i Abe's Oddysee New 'n' Tasty. Zupełnie nie rozumiem tak słabych ocen ze strony społeczności, ponieważ ta gra jest w mojej ocenie całkiem udanym i naturalnym efektem ewolucji serii. Bardzo się cieszę, że seria nie została porzucona, a wręcz istnieją nadzieje na kolejną część. Albo raczej istniały nadzieje, bo po takich ocenach może się nie zebrać budżet. Rozwinięte zostały umiejętności Abe'a, mamy nawet namiastkę craftingu. Nie jestem akurat fanem tego zjawiska, ale w tej produkcji nie zostało to przesadzone. Znacznie rozwinięta została praca kamery, przez co poziomy (zupełnie nowe, nie ma tu co szukać większej analogii do oryginalnej drugiej części) nabrały trzeciego wymiaru. Ogólnie badzo polecam, udana kontynuacja.

Nie radzę sugerować się niskimi ocenami i negatywnymi opiniami. Długo zwlekałem z zagraniem w Soulstorm mimo tego, że jestem z tą serią od samego początku. Miło się rozczarowałem, bo im dłużej grałem tym gra bardziej mi się podobała. Nowości urozmaicają rozgrywkę. Np. taki crafting daje wiele możliwości pokonywania przeciwników. Z kolei "tower defense" to fajne wyzwanie wymagające planowania i szybkiej reakcji. Gra jest trudna, momentami nawet frustrująca, ale przejście danego segmentu daje ogrom satysfakcji. Póki co jestem w Necrum i jak do tej pory mam 100 % uratowanych mudoków.

Dziś zaliczona. 1000 uratowanych mudokanów, 45h na liczniku. Nie zmieniam zdania o grze.