Deus Ex: Rozłam Ludzkości

Stworzenie sequela przewyższającego pierwowzór to niezwykle trudne zadanie. W przypadku Rozłamu ludzkości udało się to częściowo. O ile do rozgrywki trudno się przyczepić, tak warstwa fabularna pozostawia nieco do życzenia.

Moja ocena 7.0 ---------------------------------------------------------------------------------- czas gry 87:27Pierwsza rzecz na którą zwróciłem uwagę to dość długie pierwsze ładowanie się gry. U mnie ponad minutę. Na szczęście następne loading’i mieściły w 20 sekundach. Prawdopodobnie jest to cena grafiki, a ona robi wrażenie. Przerywniki filmowe, a w nich gestykulacja i mimika postaci na kinowym poziomie. Niezaprzeczalnie gra jest skromniejsza niż Bunt Ludzkości jednak świat przedstawiony jest dużo bardziej bogaty w detale i bardziej klimatyczny. Także znacznie lepsze są poziomy ( mapy )Jest parę nowych gadżetów lecz sam Tajfun stał się jakiś taki mało efektywny. Także hakowanie jest mniej czytelne i sprawiające znaczenie mniej frajdy.Fabuła intrygująca z ciekawymi postaciami często o filozoficznym charakterze. Jest ona częścią jakiejś większej intrygi, ale zakończenie nie jest tak po prostu ucięciem historii lecz zamknięciem pewnego rozdziału. Ponowne przejście na najwyższym poziomie bez zbieractwa zajęło mi lekko ponad 17 godzin.Głównym moim zarzutem jest pakiet Breach. Co to w ogóle jest ? Duża liczba labiryntów na czas z nieczytelnymi mapami i ogólnym oczopląsem. Deus Ex chciał mieć chyba swój poziom wyzwań punktowych tak jak np. Bioshock i Dying Light. Ostatecznie wyszło to najsłabiej. Dodatkowo zachęca by wydać prawdziwe pieniądze. Na szczęście ten tryb nie jest wymagany do zwykłej gry, lecz gdyby było inaczej ocena sporo by spadła. Trochę się z nim pomęczyłem by poznać histerie z Darknetu wykorzystując glich na olbrzymią paczkę energii. Z całego serca nie polecam się w niego bawić.Dobra gra i moim skromnym zdaniem najlepszy Deus ex. Z chęcią poznałbym dalsze losy Adama Jensen’a, jednak od ośmiu lat nic w ty temacie nie słychać. Wiec raczej nie mam większej nadziej.

9-08-24. Gra utraciła ten fajny klimat poprzedniczki (bunt ludzkości). Praga jako miasto nie porywa fabularnie również tak sobie ewidentnie fabuła została nie skończona. Fajnie się skrada wiele możliwości dotarcia w konkretne miejsca zależnie od rozwoju postaci i czasu poświęconego na eksploatacje. W grze można wiele miejsc ominąć a przez to utracić inne rozwiązania ( ostatnio walkę z bossem można zakończyć jednym kliknięciem). walka jest bardzo słaba nie polecam skradanie jest fajniejsze. Gra nie jest też zbyt długa ale można drugi raz przejść w innym stylu. Szkoda tego klimatu.

Niedomaga na wielu polach, ale i tak lepiej niż poprzedniczka radzi sobie z pokazaniem świata jutra, kładąc nacisk na materialne tarcia i wrażliwość społeczną.

Mile spędzone 40h, wraz z DLC. Świat gry, klimat i mechanika są rewelacyjne. Rzeczywiście gra cierpi na nieco urwanej historii, która kończy się w momencie, gdy zaczyna się rozkręcać. Mi akurat nie przeszkadzał brak bossów (poza jednym), bo też nie przepadam za walkami z bossami w momencie, kiedy swój styl gry opieram na skradaniu. Podstawa zasługuje na solidne 8/10, dodatkowe pół punktu za znakomitą Kryminalną Przeszłość, której jedyną bolączką jako DLC było nieco za dużo backtrackingu. Mam nadzieję, że doczekamy zwieńczenia historii Adama Jensena.

Gra jest przede wszystkim nudna. Monotonne lokacje, niby duże, ale wszystko wygląda tak samo. Gra by się duzo lepiej sprawdziła w mniejszych lokacjach bez ciągłego biegania i ładowania nowych obszarów (loadingi są bardzo długie). Praktycznie cały czas ci sami wrogowie, ciągle hakowanie i chodzenie po przewodach wentylacyjnych. Żałuję nawet tych 16 zł z kart bo się wynudziłem. Muzyka i strzelanie ok, świat ma potencjał.

Tak, Mankind Divided cierpi przez to, że jest środkową częścią większej opowieści, urwaną w mało sycącym momencie. Ale poza tym jest to nadal, podobnie jak Human Revolution, kompetentna strzelanka, bardzo kompetentna skradanka, a nade wszystko niesłychanie kompetentna gra RPG - z głęboką fabułą i trudnymi wyborami, podejmowanymi w toku zadań i dialogów, którym każdy Torment czy inny Wiedźmin powinien kłaniać się z szacunkiem. I może występuje tu trochę za dużo podobieństw do Buntu ludzkości, by Rozłam ludzkości robił równie kolosalne wrażenie, ale dziś i tak jest to gra jedyna w swoim rodzaju.

W Rozłam Ludzkości gra się tak samo dobrze, jak w Bunt Ludzkości. Problem z Mankind Divided jest taki, że - poza oprawą wizualną, gdzie jest to zupełnie naturalne z racji mijającego czasu – gra w niczym nie jest lepsza od Human Revolution. Poszczególne jej elementy albo są słabsze, albo na takim samym poziomie jak w poprzedniej grze z serii. I choć oczekiwaliśmy więcej, to Rozłam Ludzkości wciąż gwarantuje kilkadziesiąt godzin przedniej zabawy, a po skończonej rozgrywce zostawia nas z ochotą na więcej.

Wiedziałem przed zagraniem, że gra jest ucięta i kończy się wtedy gdy tak naprawdę powinien dopiero zaczynać się akt 2. No cóż... Finał okazał się gorszy niż się spodziewałem. Gameplayowo jest naprawdę bardzo dobrze, stary dobry Deus. Fabuła, dialogi i postaci trzymają poziom. Praga nasz jedyny hub w grze również prezentuje się okazale. Szkoda, że przez politykę wydawniczą grę tak mocno oberwała bo mogłaby być jeszcze lepsza. A tak otrzymaliśmy grę bardzo dobrą ale bardzo krótką z niedokończoną historią.

Gra jest...dobra i tylko dobra. Gameplay jest świetny, że aż nie chce się odchodzić od komputera.Sporo ścieżek przejścia danej lokacji, przyjemne hakowanie, sporo przydatnych umiejętności no i soundtrack również na dobrym poziomie. Graficznie nie powala na kolana, ale też źle nie jest.Niestety największą wadą jest fabuła. Strasznie nudna i przewidywalna w porównaniu z HR.Zdecydowanie lepiej robiło mi się zadania poboczne, które były o wiele ciekawsze od tych głównych, bo przykładowo taka świetna zagadka detektywistyczna Żniwiarza o wiele bardziej mnie wciągnęła niż cała ta akcja z Iluminatami.Wielka szkoda również zakończenia, które mogło być o wiele lepsze, a tak daje dziwne uczucie niedokończonej sprawy i ucięcia najlepszej akcji w połowie rozgrywki. Dodatkowo irytującym problemem są spadki FPSów kiedy następuje przejście z lokacji do lokacji. Na początku gra śmiga bardzo pięknie, a kiedy jadę metrem do kolejnego miejsca, gra jakby nie wyrzuca z pamięci poprzedniego przez co następuje spadek wydajności. Kolejne ładowania również spowalniają rozgrywkę. Dopiero 4/5 przejażdżka metrem jakby resetowała nagromadzone dane i gra znów chodzi płynnie. Strasznie to dziwne.Również sporym minusem jest AI wrogów. Nic nie widzą, nie słyszą i ogólnie mają wszystko gdzieś. Grając w trybie skradania aż żal się robi kiedy nie reagują podczas praktycznego stykania się z Adamem. Poziom trudności miałam wysoki więc chyba to ogólnie zepsuta sprawa. Tak czy siak gra warta polecenia. Może nie jest na poziomie HR, ale za dużo nie odstaje. Brać śmiało, bo warto :)

Adam Jensen powraca i cierpi na syndrom środkowego odcinka trylogii. Bo urwana historia wymusza powstanie kontynuacji. Kiedyś. A na razie dostajemy aż i tylko bardzo dobrą, futurystyczną grę RPG.

Przyjemnie sie grało, szkoda tylko, że tak krótko. Dla mnie na pewno nie jest to gra action RPG, bardziej zwykła gra akcji. Bez misji pobocznych gra starczy na około 7-8 godzin, pomijając ekrany ładowania, które zajmują chyba z 1/4 całej gry... Ogólnie rzecz ujmując, misje poboczne są lepsze niż główne, szczególnie zapadła mi w pamięć misja gdzie szukaliśmy mordercy niedaleko domu Jensena. Co do Jensena, to bardzo dobry bohater (btw jego styl ubioru przypomina mi neo z matrixa), ciesze się, że developerzy zdecydowali się kontynuować jego wątek. Szkoda tylko, że zabrakło postaci z HR, takich jak Megan Reed, czy Frank Prichard. Gra była zapowiadana jako konfrontacja Jensena z Illuminatami, wyszło tak, że Illuminaci pojawiają sie 5 minut w przeciągu całej gry. Czuję się lekko oszukany. Jeśli to miał być pomost do kolejnej części to jestem zawiedziony. Czekać 2 albo i więcej lat na kolejną grę? Dziękuję postoje, hype opadł.