Penumbra: Czarna plaga

Penumbra: Czarna plaga - recenzje graczy

Penumbra: Black Plague to gra FPP z 2008 roku. Podobnie jak poprzednik Overture to gra survival horror bazująca na fizyce i logice świata rzeczywistego. Wszystkie problemy są powiązane z fizyką i środowiskami pełnymi obiektów, którymi można bezpośrednio manipulować.
Fabuła. To bezpośrednia kontynuacja Penumbra: Overture. Gra zaczyna się od e-maila wysłanego przez Phillipa Bukanona do przyjaciela, którego błaga o dokończenie pracy jakiej nie mógł sam dokończyć. Reszta gry toczy się jako retrospekcja opowiedziana przez Philipa od miejsca, gdzie zakończyła się poprzednia część. Phillip budzi się w pomieszczeniu po tym jak został znokautowany przez niewidzialną istotę pod koniec pierwszej części. Znajduje się w podziemnym ośrodku badawczym tajnej kasty zajmującej się badaniem starożytnej wiedzy. Baza jest opuszczona, bo cały personel jest martwy bądź zamieniony w zakażonych, którzy są agresywni. Phillip odkrywa, że również został zarażony, ale jego reakcja na wirusa jest wyjatkowa, bo zamiast dołączyć do zainfekowanego umysłu roju rozwija złowrogą, rozdwojoną osobowość, która nazywa się Clarence.
Gameplay. Ponownie głównym celem jest eksploracja i interakcja z obiektami tak jak w klasycznych grach przygodowych. Badanie i zbieranie obiektów oraz wykorzystywanie ich do rozwiązywania zagadek. Być może najlepszą częścią jest po prostu to, że zagadki ogólnie mają sens. Używamy zapalniczki na beczce z olejem, aby ją podpalić. Wkładamy monetę do automatu, aby otrzymać puszkę. Moczymy szmatkę w alkoholu, aby stała się łatwopalna. Chwytamy pudełka, toczymy beczki i otwieramy szuflady, aby znaleźć klucze, baterie do latarek i świecące flary. Takie małe rzeczy sprawiają, że czujemy się bardziej zakorzenieni w świecie gry i jego otoczeniem. Zarówno mechanika walki jak i skradanie się zostały praktycznie prawie całkowicie wyeliminowane z gry. Nadal możemy walczyć, jeśli zajdzie taka potrzeba i schować się w cień, aby uniknąć wrogów. Nie ma już jednak bardzo frustrujących kontaktów z patrolującymi psami i nie trzeba nieporadnie próbować im wbijać kilofa w czaszkę, gdy są w ruchu. To drugie jest jak najbardziej mile widziane, ponieważ zdecydowanie nieprzyjazny interfejs walki z pierwszej części sprawiał, że okazjonalne starcia z tymi demonicznymi psami były naprawdę uciążliwe. Od czasu do czasu spotykamy wrogie stworzenia chociaż takie okazje są nieliczne. Makabryczni wartownicy pojawiają się jednak na tyle często, aby utrzymać napięcie. Gra bawi się naszym zmysłem percepcji wzmacniając i tak już potężną atmosferę, która tu istnieje. Zasadniczo zmuszani jesteśmy do zastanowienia się nad tym czy to co widzimy i słyszymy jest rzeczywistością. Polecam grać ze słuchawkami. Gra jest krótka na ok 5 godzin, ale całość opowieści to dwie części Overture i Black Plague więc można ten czas podwoić.
Grafika i udźwiękowienie. Chociaż nijakie otoczenie i ogólny brak szczegółów nie robią wielkiego wrażenia wizualnego to gra nadal potrafi wplecić w swoją atmosferę strach i złe przeczucia czego nie udaje się pięknym graficznie hitom. Częściowo może to wynikać z tego, że grafika jest tak mroczna, ale według mnie atmosfera została połączona przez brudne środowiska, ścieżkę dźwiękową, fizykę i kilka niecodziennych sekwencji. Sekwencje w których Philip musi założyć maskę przeciwgazową ograniczając widoczność do niewielkiej części ekranu i zmuszając do zanurzenia się w zaciemnione obszary nieznanego z latarką, flarą lub świecącą pałką zapewniają wstrząsające doświadczenia. Jeśli połączyć to z chrapliwym oddechem przez filtr maski i zadrapaniami na przezroczystym plastiku maski efekt staje się jeszcze większy nawet jeśli tekstury ścian sprawiają, że wydaje śię nam, że wypilśmy duży łyk wódki. Grafikę podkreśla brudny wygląd podziemnego więzienia. Ponadto większość tekstur jest rozsądna biorąc pod uwagę, że nie mają na celu przedstawiania niczego bardziej wyrafinowanego niż zardzewiałe ściany i zakrwawione podłogi jak miało miejsce w Silent Hill 2 i 3. Tak czy inaczej, ponieważ i tak spędzamy cały czas szperając w ciemności to dźwięk jest ważniejszy niż obraz. Black Plague sprawdza się z rzadkimi dźwiękami takimi jak odległe szepty i grzechotanie, które mogą znajdować się tuż obok nas lub daleko w oddali. Efekty atmosferyczne i muzyka są na tyle dezorientujące, że przez cały czas trzymają nas w napięciu.
Podsumowanie. Szwedzki deweloper Frictional Games wykonał ciężką pracę tworząc ten sequel z porywającą historią, makabrycznym nastrojem i logicznymi łamigłówkami. Bez niezręcznej walki charakterystycznej dla Overture sequel Black Plague jest płynniejszą rozgrywką w której niezdarność systemów sterowania ujawnia się znacznie rzadziej. Nadal trzeba dobrze przyjrzeć się otoczeniu, aby uzyskać wskazówki do zagadek. Jednakże każdy kto ma odrobinę cierpliwości i szczyptę zdrowego rozsądku powinien być w stanie ukończyć grę bez uciekania się do solucji. Sequel posiada nastrój bardziej bezpośredni i nie jest tak sugestywny jak w Overture. Z drugiej strony Black Plague odpowiada na pozostawione pytania, ma zakończenie tej historii i z pewnością wykręca nam umysł równie mocno co Overture. Gra najlepiej wygląda po dograniu tekstur HD.
https://www.youtube.com/watch?v=DND1gJdvE1c&ab_channel=ErmacgerdLongplays

Penumbra: Czarna Plaga to gra, którą ogrywałem bezpośrednio po poprzedniej części, która mi się bardzo spodobała. To spowodowało, że moje oczekiwania znacznie wzrosły, bo po prostu liczyłem na ten sam poziom. Po raz kolejny zostałem zaskoczony, ponieważ moje oczekiwania zostały porządnie przebite. Dlatego moją oceną dla tego tytułu jest 8+/10. To jest naprawdę kawał porządnej gry, która jest lepsza od poprzedniczki, jednak zabrakło tu jakichkolwiek większych zmian i mogłaby być jednak dłuższa. Niemniej polecam zarówno fanom horrorów, jak i miłośnikom dobrych historii oraz świetnych klimatów.

Dobra gra. Niezła fabuła i klimat. Clarence, który siedzi głównemu bohaterowi w głowie głosem przypomina Jokera Marka Hamilla, aż sprawdziłem, czy to on gra tą postać. Minus to zagadki, zwłaszcza ta z chemikaliami, która zmusiła mnie do użycia solucji, co w moich oczach jest dużym minusem. Polecam, watro zgrać.

Nie no zajebioza.

Całe 22 zł do wydania na gram.pl. Dam ci za to 23 zł, zarobisz.