Stwórz matryce trzech jackalopów | Rozdział trzeci Deponia Doomsday

Stwórz matryce trzech jackalopów

Wróć do windy i uderz młotkiem w czerwony klawisz. W pomieszczeniu z komputerem skorzystaj ze stojącego na lewo od monitora skanera i zeskanuj skórę jaszczurki zabraną z rury w pomieszczeniu ze śluzami.

Komputer zaktualizuje bazę danych i zapisze je na kartridżu. Wyjmij go z przegródki widocznej z przodu skanera (01). Teraz zeskanuj kolejno trzy próbki od Henny, za każdym razem z przegródki z przodu urządzenia zabierając kartridż (02, 03 - w przypadku jednej próbki - skóry lwa - kartridż się nie pojawi, ponieważ okaże się, że to syntetyk; podobnie zresztą jak skóra ponuraka, zamiast niej skanowaniu zostanie poddana dłoń Rufusa).

Idź do windy, gdzie stuknij w zielony klawisz strefy relaksu. Na miejscu podejdź do stojącego w centrum generatora jackalopów. Kliknij go.

Generator jackalopów

W zbliżeniu do szczeliny po lewej włóż kartridż 01, a do szczeliny po prawej 03. Musisz wymienić pomiędzy nimi pewne cechy, aby powstały matryce konkretnych stworzeń.

I tak: stworzenie 01 powinno mieć pazury, nastawienie przyjazne (normalny uśmiech), futro, być małe i w paski - prawidłowy wygląd zwierzątka na fotce powyżej (po lewej). By go uzyskać, musisz wymienić między kartridżami 01 i 03 następujące cechy: nastrój (uśmiech), owłosienie i kolor. Przesuń dźwignię po lewej, by wyjąć kartridż.

Teraz do przegródki po lewej wsadź kartridż 02. Stworzenie 02 powinno być człekopodobne - ma mieć kapelusz i ręce, nastawienie euforyczne (szeroki uśmiech), łuski, być wielkie i kolorowe.

Natomiast stworzenie 03 ma mieć łapy, usposobienie złośliwe, gładką skórę, być średniej wielkości i żółte. Prawidłowy wygląd obu stworzeń na fotce powyżej. By uzyskać w obu przypadkach pożądany efekt, wymień pomiędzy kartridżami następujące cechy: owłosienie i budowę ciała (wielkość sylwetki). Przesuń kolejno obie dźwignie, by wyjąć kartridże i wyjdź ze zbliżenia (strzałką w górze ekranu).

Deponia Doomsday

1 marca 2016

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja