Ekspert od młodzieży. Co łączy Kevina samego w domu i Sex Education?

Filmy Hughesa chwali się za to, że dobrze pokazują to, co dzieje się w głowach amerykańskich nastolatków. Ich obsesję na punkcie popularności, statusu towarzyskiego w szkole i swojego wizerunku. To, jak próbują odnaleźć własną tożsamość, jak myślą o przyszłości i jak bardzo chcą przekraczać wszelkie granice – te dobre i te zakazane. W Klubie winowajców reżyser zaprezentował klasyczną dziś mieszaninę szkolnych charakterów: kujona, sportowca, „księżniczkę”, buntownika i dziwaka.

Hughes skupiał uwagę widzów na nastolatkach, ignorując świat dorosłych. Z tych ostatnich robił mało istotne tło lub przedstawiał ich jako postacie humorystyczne, bardziej nieporadne i dziecinne niż główni bohaterowie. Tacy są właśnie rodzice Ferrisa Buellera czy Andie w Pretty in Pink, a matka i ojciec w Szesnastu świeczkach ledwie dostrzegają własną córkę, choć ta ma urodziny. Reżyser wykorzystał później te patenty w filmach o Kevinie, gdzie główny bohater również jest ignorowany przez rodziców, a dalsi wujkowie nie grzeszą bystrością.

Maeve to wypisz wymaluj „Pretty in Pink” – jak u Hughesa.

John uwielbiał też sercowe trójkąty potęgujące nastoletnie uczuciowe dramaty, zwłaszcza w filmach ze swoją muzą – Molly Ringwald. Tak jest właśnie w Szesnastu świeczkach, Dziewczynie w różowej sukience i Some Kind of Wonderful. I te wszystkie charakterystyczne cechy teenmovies Hughesa, łącznie z klimatem lat 80., znajdziemy właśnie w Sex Education – plus nieco bardziej bezpośrednie odniesienia.

Hołd dla artysty

Netflixowy serial od razu atakuje różnorodnością charakterów młodych licealistów. Jest kujon Otis, zbuntowana Maeve, wyróżniający się swoją orientacją Eric, wysportowany Jackson, księżniczkowata Ruby, agresywny Adam i przedziwaczna Lily. Są ich codzienne problemy ze szkołą, z trudnym okresem dojrzewania, niepewnością co do własnej tożsamości – tego, kim naprawdę się jest.