Frakcjo, ojczyzno moja. Ile Gothica jest w Elexie? Całkiem sporo!
- Ile Gothica jest w Elexie – 9 rzeczy, dzięki którym na Magalanie poczujesz się jak w domu
- Nazywam się Dieg... Duras – początek przygody
- Frakcjo, ojczyzno moja
- Zielonego przestwór oceanu – rzecz o krajobrazach
- Twoja paszcza ryczy znajomo – bestiariusz
- Questa daj mi, luby, jeśli nie chcesz mojej zguby – poziom trudności
- Narwij kwiatków, będzie zupa – flora i crafting
- Odłóż broń! Prawa i zwyczaje na Magalanie
- Przez plecak do serca – ekwipunek
Frakcjo, ojczyzno moja
Nie tylko dołączenie do jakiejś frakcji wymaga zachodu - tak jak w Gothicu, czasem problemem staje się samo uzyskanie prawa wejścia do miasta.
„Każdy, kto tu trafia, ma wybór. W kolonii są trzy obozy i w końcu będziesz musiał do któregoś dołączyć”. To jedna z pierwszych informacji, jakie Diego przekazuje Bezimiennemu w Gothicu, zawierająca fundamentalną zasadę budowy światów w grach studia Piranha Bytes. Nie inaczej jest, ma się rozumieć, w Elexie. Tutaj również istnieją trzy frakcje, a przystanie do jednej z nich okazuje się warunkiem niezbędnym do tego, by wejść w posiadanie sprzętu czy umiejętności, bez których nie damy rady zmierzyć się z co silniejszymi przeciwnikami... jak również do tego, by w ogóle rozwinąć główny wątek fabularny poza pierwszy rozdział.
Jakie to są frakcje, pewnie dobrze wiecie, ale nie zaszkodzi wspomnieć o nich raz jeszcze. Pierwszym wyborem wielu graczy zapewne staną się Berserkowie – nie tylko dlatego, że Jax trafia do ich miasta na samym początku zabawy (analogicznie do Starego Obozu w Gothicu). Może się tak stać również z tej przyczyny, że widać jawną inspirację tego stronnictwa mieszkańcami Myrtany; to wojownicy, którzy próbują odnowić przyrodę na planecie, żyjący według średniowiecznych wzorców i odrzucający wszelkie nowoczesne zdobycze technologii na rzecz mieczy, łuków – oraz magii. Oprócz nich Magalana zamieszkują futurystyczni Klerycy, którzy otaczają fanatyczną niemal czcią boga Calaana i nawracają na wiarę w niego przy użyciu broni laserowej, mechów bojowych i mocy psionicznych. Poza nimi są jeszcze iście „madmaxowi” Banici, czyli nieuznające żadnych zasad wyrzutki z pustyni – otaczają się złomem, używają klasycznego arsenału (np. strzelb), a do boju zagrzewają się, zażywając narkotyki (zwane przez nich dopalaczami).
A wiecie, że najwyżsi rangą Berserkowie to paladyni? ;-)
Nostalgiczne skojarzenia z Gothikiem nasuwa również model funkcjonowania frakcji, oparty na hierarchii. W miarę wykonywania zleceń otrzymywanych od liderów – a w niektórych wypadkach początkowo od ich przybocznych – Jax stopniowo awansuje. We wszystkich ugrupowaniach są trzy szczeble, a każdy kolejny to swoisty krok milowy w rozwoju bohatera. Nowe rangi wiążą się z uzyskiwaniem dostępu do coraz lepszego sprzętu – po pierwsze i najważniejsze: do pancerzy – jak również z dopuszczaniem do coraz głębszych frakcyjnych tajemnic, no i z coraz większym poważaniem ze strony mieszkańców Magalana (co w tak nieprzyjaznym świecie ma czasem niemałe znaczenie).
