Homeworld 2 - przed premierą

Gdy w 1999 roku ukazała się pierwsza cześć Homeworld, w branży gier strategicznych po prostu zagrzmiało! Gra była olbrzymim powiewem świeżości, zmuszając graczy przyzwyczajonych do typowych RTS-ów do opracowania zupełnie nowych taktyk walki, wykorzystujących przemieszczanie się jednostek nie tylko w poziomie, ale i pionie. Żadna gra do tej pory nie oferowała tak emocjonujących walk rozgrywanych w przestrzeni kosmicznej, bazując równocześnie na cudownej na jak na ówczesne czasy grafice. Teraz, blisko po czterech latach oczekiwań, na naszych monitorach zagości Homeworld 2 i wszystko wskazuje, że odniesie sukces równy swojej poprzedniczce.

Akcja gry rozgrywać się będzie 100 lat po wydarzeniach z części pierwszej. Jak wiemy, dumna rasa Khushan, dzięki naszej pomocy, po długiej podróży powróciła na swoją matczyną planetę Hiigara. Przez kilka pokoleń udało się ją w pełni zagospodarować, a także przywyknąć na tyle, by nazwać się Hiigaranami. Sielanka nie mogła trwać jednak wiecznie - na obrzeżu galaktyki zostały bowiem zauważone statki zwiadowcze najeźdźców, wojowniczej rasy Vaygr. Ich celem jest podbicie planety Hiigara, konflikt jest więc nieunikniony.

Podobnie jak w pierwszej części, fabuła gry jest bardzo mocną stroną, a cała historia trzyma gracza w napięciu i jest czymś więcej niż tylko banalnym wytłumaczeniem poszczególnych bitew. W Homeworld główne pytania brzmiały: „Dokąd się udajemy?” i „Jak tam dotrzeć?”. W części drugiej otoczkę tajemnicy utrzymują pytania „Kim są Vaygrowie” i „Dlaczego chcą nas zniszczyć?”. By poznać na nie odpowiedź, należy ukończyć kampanię składającą się z 15 długich misji. Istnieje również możliwość toczenia pojedynczych bitew, a także gry w trybie multiplayer.

Homeworld 2 nie jest rewolucją w porównaniu z częścią pierwszą, mowa tu raczej o ewolucji, polegającej na ulepszeniu niedociągnięć poprzedniczki, przy jednoczesnym zachowaniu jej klimatu i części rozwiązań. Największe zmiany wprowadzono w sposobie sterowania, który w części pierwszej przysparzał graczom wiele trudności. Dzięki zgrupowaniu wszystkich dostępnych rozkazów na jednym pasku wyświetlanym na dole ekranu, można swobodnie sterować produkcją w bazie bez przerywania potyczki. Wprowadzono nowy system wydawania rozkazów jednostkom, pozwalający za pomocą jednego kliknięcia przemieszczać je w przestrzeni. Natomiast dzięki swobodnemu przesuwaniu kamery łatwiej jest utrzymać orientacje w przestrzeni i przesuwać jednostki w pionie. Wszystkie te zmiany sprawiają iż interfejs stał się o wiele bardziej intuicyjny, a dzięki zautomatyzowaniu niektórych procesów, zarządzanie nawet bardzo liczną flotą (statki same będą grupować się w formacje po 5) wymaga o wiele mniej energii i czasochłonnego „celowania” kursorem w odpowiednie miejsce na ekranie. Bardziej niż w części pierwszej zróżnicowano flotę poszczególnych ras. Ma się ona różnić o ponad 50%, a każdy ze statków posiadać specyficzne dla siebie umiejętności stanowiące o jego wadach i zaletach. Tak jak w klasycznych RTS-ach, zwycięska flota będzie musiała składać się z różnych typów jednostek, które wzajemnie będą uzupełniały się w walce. Nawet grupa potężnych, acz powolnych krążowników, pozbawiona odpowiedniej ochrony, może być z łatwością rozbita przy ataku wyrzutni bomb plazmowych. Taka kolej rzeczy wymusza na graczu poznanie wad i zalet przeciwnika oraz stworzenie zróżnicowanej armii zdolnej go pokonać.

Homeworld 2 ma pozostawiać graczowi większą swobodę. Oprócz stosowania zmasowanego ataku za pomocą całej floty, będziemy mogli spróbować przedostania się na terytorium wroga jednym szybkim statkiem, który pozostając dłużej niezauważony, będzie mógł dostarczyć nam informacji zarówno o słabościach przeciwnika, jak i przeprowadzić precyzyjny atak w najbardziej czuły punkt.

Osobny akapit należy się oprawie wizualnej, która prezentuje się wręcz zabójczo! Nowe, w pełni trójwymiarowe modele statków mają być jeszcze bardziej dokładne, przez co np. będziemy mogli zobaczyć obracające się działka na ich pokładzie czy też zniszczenia, które w pancerzu dokonał przeciwnik. Położono również duży nacisk na dynamiczną grę światła, dzięki której pociski laserów w większym stopniu rozświetlają całą okolicą, a eksplozje wyglądają nawet lepiej niż te realistyczne. Według zapowiedzi efekty świetlne mają być tak dokładne, iż będzie można dostrzec na pancerzu jednej z jednostek odbijające się światła przelatującego obok innego statku. Upiększona zostanie również sama przestrzeń kosmiczna, w której znajdzie się o wiele więcej obiektów (np. wszędobylskich wraków statków), a także stanie się bardziej zróżnicowana (chociażby dlatego, iż w części drugiej akcja będzie się rozgrywać na znacznie większym obszarze). Zresztą wystarczy tylko spojrzeć na screeny i mieć nadzieje, że choć w 80% gra będzie się tak prezentowała w rzeczywistości.

Co tu dużo pisać - wielkimi krokami zbliża się do nas gra, która z całą pewnością zdobędzie tytuł najlepszego RTS-a rozgrywającego się w kosmosie. Dla wszystkich fanów części pierwszej (do których sam się zaliczam) jest to pozycja obowiązkowa, a tych, którzy nie mieli przyjemności w nią zagrać, również gorąco do tego zachęcam. Najwyższy czas dać odpocząć łucznikom, konnicy czy też czołgom i spróbować swoich sił w zupełnie nowym środowisku walki, gdzie akcja rozgrywa się w nie w dwóch, a trzech płaszczyznach, przez co jest przynajmniej o 1/3 ciekawiej!

Artur „MAO” Okoń