Codename: Panzers - Zimna Wojna - zapowiedź

Zima. Rok 1948. Blokada Berlina Zachodniego. Amerykański transportowiec wiezie zaopatrzenie dla odciętych od świata mieszkańców miasta. Jest już nad lotniskiem Berlin-Tempelhof, przymierza się do lądowania. Nagle zza chmur wynurza się radziecki odrzutowiec i z impetem uderza w tylną część kadłuba giganta... Kłęby czarnego dymu swobodnie ulatują do atmosfery dając podwaliny pod dziurę ozonową. Paliwo ma tę niebezpieczną właściwość, że łatwo wybucha. Podobnie jak konflikty zbrojne.

Kłapouchy miał rację – „Przypadek to dziwna rzecz. Nigdy go nie ma, dopóki się nie wydarzy”. Od przypadku zaczyna się akcja najnowszego RTS-a węgierskiego studia Stormregion – Codename Panzers: Zimna Wojna. Dalszy ciąg nie jest już jednak przypadkowy. Zdenerwowani generałowie Armii Czerwonej posyłają swoje dywizje na Europę, by siały mord i zniszczenie.

Dywizje inne od tych opisywanych w podręcznikach do historii, bo prócz regulaminowych Trojanovów, Katiusz i Pepesz uzbrojone są w maszyny, których istnienie ograniczało się do zapisków radzieckich konstruktorów. Jak nietrudno zauważyć, również sama historia zawarta w grze wykracza na tereny zarezerwowane dla ludzkiej wyobraźni. Zimna Wojna to konflikt poprzestający na wyścigu zbrojeń. Jednak twórcy, jak sami przyznają, postanowili tym razem nieco nagiąć prawdę dla uatrakcyjnienia gry. Sugeruje to, że trzecia z kolei gra spod znaku Codename Panzers jest nie tylko kontynuacją dwóch poprzednich, ale również wydanego kilka miesięcy po nich Rush for Berlin, nawiązującego do wydarzeń II Wojny światowej. Przypomnę, że była to pierwsza gra Stormregionu, gdzie zastosowano alternatywną wizję historii.

Tak się wita Nowy Rok na polu bitwy.

To logiczne rozwiązanie, zważywszy na to, że Codename Panzers 3 jest grą skazaną na sukces. Większość znaków na niebie i ziemi za tym przemawia, a najważniejszy z nich to techniczna strona gry. Wszystko obraca się wokoło zmodyfikowanego graficznego engine’u Gepard 3. Sądząc po opublikowanych do tej pory screenach, można ocenić jego osiągi jako imponujące. Wszystko dzięki zastosowaniu najnowszych technologii, jak choćby HDR, która pozwala na renderowanie światła z realistycznym oświetleniem, zależnym od umiejscowienia obserwatora. Twórcy skorzystają również z mechanizmu sprzętowego wykorzystującego Soft Shadow, czyli technologię miękkich krawędzi cieni. Wszystko to odbędzie się dzięki dobrodziejstwom kart graficznych z obsługą Pixel Shader 3.0, dwu- i czterordzeniowych procesorów oraz DirectX 9. Dla wielu graczy będzie to oznaczało konieczność zaktualizowania sprzętu, albo... zakupu konsoli next-gen, najprawdopodobniej Xboksa 360, bowiem twórcy nie wykluczają konwersji gry na tę platformę.

Po ujawnieniu, jak duże będzie poświęcenie graczy pragnących przenieść się w napisaną przez Stormregion powojenną rzeczywistość, należy wyliczyć, co dostaną oni w zamian. Stosunkowo duże wymagania systemowe mają zagwarantować, przede wszystkim, realistyczny, podobny do rzeczywistego świat i system jego niszczenia. Sądząc po trailerze, zapowiedź ta jest prawdziwa. Pod wpływem wybuchu budynki walą się jak domino. Uszkodzenia powodują również spadające na nie obiekty, takie jak np. dźwigi budowlane. Prawa fizyki, a co za tym idzie realizm rozgrywki, mają być mocną stroną trzeciej odsłony serii Codename Panzers. Europo, Azjo, strzeżcie się!

Jak już jednak wspomniałem, realizm nie zostanie do końca zachowany, jeśli chodzi o jednostki. Wśród autentycznych pojazdów i broni z okresu pojawią się urządzenia, które nigdy nie zostały użyte, ale budowano ich prototypy. Chwilowo konkretów na ten temat jest niewiele. Potwierdzono, co prawda, obecność jedynie kilku typów broni, pokrzepia jednak fakt, że do dyspozycji gracza oddane zostaną takie cacka, jak wielolufowa samobieżna przeciwczołgowa platforma artyleryjska M5OA1 Ontos. Wszystkie pojazdy, które występować mają w ogromnej wręcz liczbie, podobnie jak żołnierze, będą podlegały systemowi zdobywania doświadczenia. Za każdą zniszczoną jednostkę żołdacy dostaną określoną liczbę punktów, które następnie spowodują awans na następny poziom. Nie zabraknie także ulepszonego współczynnika morale, który pojawił się już w poprzednich częściach. Będzie on bardzo istotnie wpływał na zdolność bojową rekrutów.

Żołnierze będą rzuceni na jedną z 18 map trybu Single Player, który stanowi coś w rodzaju przygotowania do rozgrywki sieciowej. Ta ostatnia natomiast, będzie miała miejsce na jednej z ponad 20 map, w którymś z trzech standartowych trybów – dominacji, kooperacji albo rozgrywki drużynowej. Nie zabraknie także kampanii, w której na wojnę patrzyć będziemy raz oczami Sowietów, a raz żołnierzy NATO.

Smok Wawelski może się schować.

Jednak na tym nie kończą się zapowiedzi Twórców. László Peller, szef projektu, w wywiadzie dla serwisu Computer and Video Games obiecuje prawdziwie rewolucyjnego RTS-a. Ponadto stwierdza, że ideą przyświecającą jego zespołowi jest „Dać fanom to, co im się najbardziej podobało w poprzednich częściach plus tyle ulepszeń ile się da”. Brzmi to wcale sensownie, bo sądząc po ujawnionych szczegółach, tytuł będzie co najmniej godny uwagi.

W każdym razie godna uwagi jest jego fabuła. Kto by pomyślał, że konflikt będący następstwem II Wojny Światowej również zacznie się w Berlinie. Przypadek? Być może. Historia pisana jest przez przypadek. Dlatego warto docenić fakt, że Codename Panzers: Zimna Wojna do historii jeszcze nie przeszło.

Tymon „Wilkman” Wilk

NADZIEJE:

• gra wydaje się być jak najbardziej w porządku od strony graficznej;
• wprowadzone innowacje dobrze rokują.

OBAWY:

• jedną grę opartą na alternatywnej wizji historii Stormregion już wydał i arcydziełem nie była;
• konwersja na Xboksa 360 to ryzykowna sprawa.

FOCHY:

• po co zajmowano się Rush for Berlin, zamiast od razu wziąć się za nowego CP?