„To jak powtórka z Gaju Druidów w BG3.” Gracze Kingdom Come 2 nie są w stanie zmusić się do gry jako złoczyńca

Jak prawie każde szanujące się współczesne RPG, także Kingdom Come: Deliverance 2 daje graczom możliwość obcowania z ciemniejszą stroną ludzkiej natury. Zamiast być prawym członkiem wewnątrzgrowej społeczności, możemy być nielubianym przez nikogo zimnym draniem. Czy jednak warto? Okazuje się, że wbrew pozorom (często bowiem taka rozgrywka nie daje tak dużej satysfakcji, jak granie tym dobrym) tak. Przynajmniej zdaniem niektórych fanów.

Chcieliby, ale nie potrafią

Jak widać, rozgrywka w takim stylu ma swoje plusy: można na przykład zaobserwować mistrzowski rozwój postaci w kierunku, którego w przeciwnym razie nie mielibyśmy możliwości doświadczyć. Dla większości fanów jednak pewne granice są nieprzekraczalne.

Nie mogą się na przykład zmusić, by „skrzywdzić” bogu ducha winnych NPC-ów. Same decyzje potrafią mieć zaś dalekosiężne konsekwencje (niektóre z nich bardzo przykre) które powracają na różnych etapach rozgrywki, tak, by nie można ich było zbyt łatwo zmodyfikować.

Warhorse Studios

Taka różnorodność zdecydowanie ma jednak wpływ na regrywalność. Widząc zróżnicowanie w kontekście konsekwencji fabularnych, gracze często powracają do produkcji tylko po to, żeby zobaczyć, jak potoczyłaby się fabuła, gdyby dokonali innych wyborów (niekoniecznie złych).

Powiązane:Fani DnD przeniosą do Baldur's Gate 3 całą uwielbianą kampanię. Na graczy będą czekać aż 23 poziomy dungeonu

Niektórzy są natomiast zachęceni samym faktem, że dana postać jest napisana wielowymiarowo i w zależności od stylu rozgrywki, można ją zobaczyć od kilku różnych stron (co potrafi czasem zmienić odbiór całej gry). Czy jednak wystarczy nam siły woli, by przełamać urok sympatycznych NPC-ów i wcielić się w złoczyńcę? To wbrew pozorom nie taka prosta sprawa.

Więcej:„Gorączkowy sen” i najgorszy FPS jakiego zobaczycie. Gracze nie mogą przestać nabijać się z „wspaniałej” przyszłości gier AI

• Różności