Star Wars: KOTOR II – nowa wersja moda Restored Content

Przecież świat Star Wars jest skonstruowany jako zero-jedynkowy. Jedi i republika to ci dobrzy Sith i imperium to ci źli. Koniec kropka. Światy stworzone przez BioWare nie są jednoznacznie dobre i złe.
Obsydian ma może bardzo dobre pomysły na fabułę, co z tego skoro wykonanie ma fatalne - czego dowodem jest m. in. ten mod albo np NWN i NWN2.

Przecież świat Star Wars jest skonstruowany jako zero-jedynkowy. Jedi i republika to ci dobrzy Sith i imperium to ci źli. Koniec kropka.

I dlatego podejście Bioware jest schematyczne, natomiast cięższy klimat od Obsidianu jest perfekcyjną odskocznią.

Światy stworzone przez BioWare nie są jednoznacznie dobre i złe.

Są i to bardzo. Okazjonalne odcienie szarości nie przykryją tego że klepią wszystko na jedno kopyto.

Obsydian ma może bardzo dobre pomysły na fabułę, co z tego skoro wykonanie ma fatalne - czego dowodem jest m. in. ten mod albo np NWN i NWN2.

Ja wolę pograć nawet po jakimś czasie i kilku patchach w dobrą grę ze świetną historią i dialogami niż w Biowarowe słodko kolorowe szmiry. Again - co kto lubi.

BTW NWN jest kolejnym przykładem. Pierwsza część nudna i schematyczna jak nieszczęście, a druga doskonała dzięki dialogom i fabule. I mówi to ktoś kto nie znosi organicznie gejowskiego Forgotten Realms i jeszcze debilniejszego D&D. NWN2 jest jedyną grą w tym świecie która mi się naprawdę podobała.

O ile zgadzam się ze wszystkim co napisałeś o kotor 2, to nwn 2 uważam za gre z strasznie słabą fabułą (i w ogóle wszystkim, mam znajomego, który zna się na systemach D&D i to co Obsidian podobno tam zrobił to tragedia), z którą musiałem się niesamowicie męczyć, a i tak w końcu nie dokończyłem. A liczne błędy w grach Obsidianu, tak jak KotOR2 i New Vegas, wynika z wymuszenia premiery, przez co muszą wycinać rzeczy i gry mają bugi.

Być może fakt że Obsidian namieszał z D&D uratowało te grę dla mnie. Naprawdę nie znoszę tego debilnego systemu. :) Natomiast fabuła kwestia gustu, mnie wciągnęła bardzo, a już dodatek Mask of the Betrayer zupełnie zamiótł.

Ja rozumiem, że Obsidian jest ogólnie niedoceniany i zasługuje na większe uznanie, ale za KotORa 2? Przecież tę całą szarą moralność można o kant dupy potłuc. Świat z jedynki mógł być naiwny (jak to SW), ale w dwójce jest po prostu przerysowany, a cała "dojrzałość" i "mrok" są dodane na siłę.

Wszystkie wady budowy tego świata odzwierciedla postać Krei. Nigdy w historii gier nie było tak oczywistego od samego początku "twistu" fabularnego jak ten z nią związany. Przecież już od pierwszej chwili Kreia nie budzi za grosz sympatii czy zaufania. Wszelkie kwestie wypowiada w takim tonie, że Morbo z Futuramy wydaje się być przy niej przyjazny. I nie ma znaczenia ile razy powtarza, że jest się neutralna, skoro ani przez chwilę nie stara się być przy tym wiarygodna, a jej końcowe akcje są jednoznacznie złe.

Jakby tego było mało, wszelka "neutralność" naszej postaci to również pic na wodę, bo konsekwencje w większości i tak spadają na osoby trzecie. Tę kwestię idealnie rozwiązano w Tormencie, gdzie dobro i zło zastąpiono po prostu altruizmem (często naiwnym, ale może dla niektórych satysfakcjonującym) i asertywnością (nieuczciwość, kłamstwa). Tam nie krzywdzi się NPCów "bo tak". W KotORze 2 wciąż możliwe jest np. zmuszenie za pomocą Force Persuade kobiety z obozu uchodźców do sprzedania dziecka w niewolę i siebie samej w charakterze prostytutki. Po co? Nikt nie wie. To, że środkowa opcja dialogowa została rozwinięta z "Nie chcę się w to mieszać" do "Nie chcę się w to mieszać, bo..." naprawdę niewiele zmienia.

No i ten "mrok"... Kolejny element wepchnięty do universum na siłę, a odpowiadają za niego tak naprawdę trzy postacie: Scion (powiedzmy, że jeszcze trochę wiarygodny), Nihilus (postać dokładnie tak bogata i rozbudowana, jak wskazuje jej imię) i Kreia, o której już było.

Nieco bardziej rozwinięte są historie członków drużyny, ale każda z nich jest całkowicie dwuwymiarowa i w zasadzie niczym nie zadziwia. W miarę wiarygodnie prezentuje się romans z Handmaiden (de facto, niekanoniczny).

Obsidian wykonał kawał dobrej roboty w Alpha Protocol, jeśli idzie o ogólnie pojętą dojrzałość historii i wagę podejmowanych decyzji. KotOR 2 jest pod tym względem robiony mocno na siłę. Zło i dobro pozostały dokładnie tak płytkie jak były (co akurat w tym universum nie musi być wadą), a "szara moralność" jest szara do porzygania. Podejrzewam, że sporo mogłoby tu pomóc zakończenie... gdyby twórcy w ogóle jakieś dodali.