Spider-Man: No Way Home naprawdę ratuje kina, to wciąż król box office

Za to DC trzyma jeszcze poziom, tam przynajmniej z drobnymi wyjatkami (Shazaam) bohaterami sa dojrzali ludzie przed 40tka (Batman po 40) i to jeszcze sie da ogladac.

A w Marvelu nie są? Rozumiem, że Steve Rogers, Tony Stark, Strange, Banner, Hawkeye czy Natasza to są nastolatkowie (o Thorze nie wspominam, bo to jednak kosmita mający 10 tysięcy lat na karku więc się nie liczy).

Wiesz dlaczego DC tak dobrze przyjęło się przy Aquamenie, Shazamie czy pierwszej Wonder Women (które przypominają filmy Marvela), a gorzej przy MoS czy BvS i o czym nikt jakoś nie napomknie? Bo w tych pierwszych trzech filmach bohaterowie są o wiele bardziej ludzcy i bliżsi nam niż to co prezentował Snyder. I tak samo jest u Marvela - o wiele łatwiej uwierzyć mi w postacie takie jak wspomniani Rogers, Stark lub nowy Spider w wersji Hollanda, niż to co reprezentowali sobą Clark i Bruce u Snydera.

Podobał mi się, choć duża rolę odgrywa sentyment związany z pojawiającymi się przeciwnikami. Filmy marvela ogladalem na bieżąco do infinity war, niestety end game zabił we mnie cząstkę która pozwalała mi wyczekiwać na kolejne produkcję bo mam odczucie że peak już minął.

Mam zupełnie inne odczucia, poprzednia część dla mnie była o niebo lepsza.
Tu fabuła jest tak denna i te ratowanie złych...

To niepopularne spojrzenie na dzisiejsze kino, ale też częściowo siedzę po Twojej stronie. Pierwszy Spiderman to był przełom, w następnych seriach Marvela pojawia się bardzo dużo infantylności i dziecięcej narracji, w stylu "dobro zawsze zwycięży", przy czym często ponosi bardzo niewidoczne straty. Większość antagonistów to bezsobowe złole bo tak, którzy w końcowym rozrachunku nie mają żadnych szans, nawet z Thanosa który był bardzo ciekawą postacią, z jakimiś motywami, w Endgame zrobili zwykłego świra. Cieszę się, że mimo wszystko jest trochę miejsca na poważniejsze filmy nawet w podobnej tematyce, co pokazał ostatni Joker. Sam Marvel w mojej opinii, i ku mojemu zaskoczeniu, w najnowszej części Spidermana osiągnął niemal idealny balans jeśli chodzi o konstrukcję dramatyki i zabawy widza, wyszła z tego bardzo oryginalna i niespotykana forma. Mimo młodego, komiksowego bohatera udało się przekazać sporo poważniejszych emocji, a także o dziwo skusili się poświęcić "dobrego" bohatera który miał wcześniej sporo czasu ekranowego.

Całość potyka się przede wszystkim o pieniądze. To mnie smuci, ale tego chcą ludzie i za to płacą. Niestety poważniejsze kino targające emocjami widza na nowe sposoby nigdy nie sprzeda się tak dobrze jak zabawne, proste do połknięcia bezosobowce.

Nie ma co się dziwić,świetny film i moim zdaniem najlepszy film z tych 3 Spidermanňw z Tomem Hollandem.

Do tej pory jeszcze puszczają w 1 z kin w mieście którym mieszkam a miesiąc od premiery minął.