The Serpent Rogue

Mechanika

The Serpent Rogue kładzie nacisk na eksplorację proceduralnie generowanego świata pełnego dzikich bestii i innych niebezpieczeństw. Głównym celem gry jest znalezienie sposobu na powstrzymanie plagi, co wymaga odwiedzenia wielu lokacji i dokładnego ich zbadania. Od czasu do czasu napotykamy też postacie niezależne, którym możemy pomóc lub skorzystać z ich usług. Wszystko z perspektywy trzeciej osoby (TPP) w rzucie izometrycznym.

W każdym miejscu znajdziemy wiele elementów do zbadania, dzięki którym dowiemy się więcej na temat zarazy, ale też okolicznej fauny i flory. Te informacje oraz znajdywane surowce pozwolą nam warzyć mikstury o różnych efektach, wliczając w to eliksiry przemieniające nas w innych ludzi lub bestie lub pozwalające oswoić te ostatnie (wliczając w to nieumarłych). Gra zachęca do eksperymentowania, aczkolwiek lepiej poświęcić czas na dokładne zbadanie danego przedmiotu, zanim wykorzystamy go w nowych recepturach.

Jednakże crafting w The Serpent Rogue to nie tylko sztuka tworzenia mikstur. Możemy też gotować jedzenie oraz tworzyć i ulepszać narzędzia, w tym uzbrojenie niezbędne do przetrwania w nieprzyjaznym środowisku. Wrogowie nie są tu bowiem tylko łatwym źródłem zasobów – bezpośrednia walka z nimi może skończyć się tragicznie bez odpowiedniej wiedzy i przygotowania. Ponadto dręcząca światy gry plaga wywołuje też rozmaite fenomeny, które mogą okazać się zabójcze w skutkach.

Istotne znacznie mają tu też decyzje podejmowane przez gracza, przy czym nie sprowadzają się one tylko do wyborów fabularnych. Nagromadzenie wielu zwierząt w jednym miejscu może przyciągnąć uwagę drapieżnych bestii i w efekcie po naszej „trzodzie” nie zostanie nawet kopyto lub pazur. Nawet przechowywanie jedzenia w skrzyni może mieć nieprzyjemne skutki – żaden schowek nie jest bowiem bezpiecznym przed szczurami roznoszącymi choroby.

Kwestie techniczne

The Serpent Rogue powstało w oparciu o technologię Unity, znaną z wielu niezależnych produkcji. Trójwymiarowa grafika zdradza budżetowość gry dość kanciastymi obiektami środowiskowymi, ale twórcy zadbali, by wizualnie gra była przyjemna dla oka. W tym celu deweloperzy wykorzystali m.in. technologię cel-shadingu, co nadaje całości nieco komiksowego stylu.

Autor opisu gry: Jakub Błażewicz