Stygian: Reign of the Old Ones

Zaczynając od końca: ciężko polecić grę, która urywa się tak nagle i niespodziewanie, pozostawia spory niedosyt i najpewniej nie będzie dalej kontynuowana. Gdyby nie to, mój odbiór tej produkcji byłby zdecydowanie lepszy, bo nie dość, że trzyma ona świetny klimat miasta opanowanego lovecraftowskim szaleństwem, to też jest naprawdę dobrze napisana, a i różnorodność postaci które można stworzyć jest miłym urozmaiceniem, zwłaszcza że później np. ich system wartości od czasu do czasu rzeczywiście w dialogach wypływa. Questy ciekawią a świat po ezoterycznej apokalipsie zwiedza się z przyjemnością. To powiedziawszy, zmuszony jestem jednak dodać, że nawet pominąwszy kwestię słabego zakończenia gra ma swoje problemy. Największym był dla mnie wyśrubowany w kosmos poziom trudności walk, co nie byłoby jeszcze takie złe, bo większości z nich i tak da się uniknąć, ale sprawia problem, gdy gra w pewnym momencie może rzucić naszą nastawioną na skradanie się postać na pożarcie niemożliwego do ominięcia bossa. Ekonomia gry też nieco wariuje, a z systemu craftingu, choć był rozbudowany, nie korzystałem prawie wcale. I tak mamy tu grę niby jak znalazł na jesień, a jednak pozostawiającą gorzki posmak i zwyczajnie miejscami rozczarowującą. Cóż, przynajmniej nie uświadczyłem tych bugów, o których ludzie tyle pisali...

Mała errata po przejściu:
- Gra jest za krótka. W momencie kiedy może naprawdę się rozkręcić następuje koniec i nie nacieszysz się tym co do tej pory osiągnąłeś. Budowanie przedmiotów, odkrywanie schematów, rozwijanie umiejętności, uczenie się czarów i badania artefaktów postępują zbyt wolno.
- Niesłychanie łatwo jest zrobić postać z której nie będziemy zadowoleni czy też nie skorzystamy z wszystkich możliwości. Powinno się rozwijać góra 4 umiejętności, a i tak może być za mało punktów.

Po pierwsze - bo bugi. (kto dzisiaj gra w coś zaraz po premierze?)
Po drugie - bo wymagająca, czasem trudna.
Po trzecie - ta gra zaburza to co mózg odbiera jak rozrywkę z systemem kar i nagród. Nic cię nie głaszcze po jajkach, zawsze coś ci dowali, zawsze przyliczysz jakieś kary, minusy etc. Nawet im więcej walczysz tym bardziej zaczyna Ci się mieszać w głowie więc możesz dojść do wniosku, ze loot i XP nie są wcale warte rozpoczynania potyczki.

Jeśli jesteś oldchoolowym rpg'owcem to jest to gra dla Ciebie - 8/10
Takie połączenie Arcanum, Darkest Dungeon i Sanitarium. (inspiracje zdają się być wielce widoczne). Klimat i styl wyrywa z kapci.
Wszystko jest na tyle dobre, że nie będziesz zwracać uwagi na wszelakie buble, bugi (jednak ja doświadczyłem tylko kilku a gram ~ 4 miesiące po premierze) i niedopracowania.
Jeśli zaś nie jesteś to 5/10. Będzie to dla Ciebie droga przez mękę.

Pewnie już do tego doszedłeś, ale napiszę na wszelki wypadek jakby ktoś inny potrzebował. Aby bezpiecznie poruszać się po ulicy musisz rzucić czar "nightstep" (a może night walk?) jeśli znasz się na okultyzmie lub stworzyć (i założyć) ubranie ochronne. Pomimo tej ochrony co jakiś czas będzie Ci ubywać troszeczkę Sanity (odpoczynek w mieszkaniu istoty i alkohol zawsze z tym pomogą).