Resident Evil 2 (1998)

Świetna produkcja która mimo, że nadszarpnięta zębem czasu wciąż pozostaje diabelnie grywalna. Patrząc na progres jaki gra zaliczyła względem części pierwszej, na myśl nasuwa się jedno: tak powinien przebiegać rozwój serii. Bo mimo, że rdzeń i mechanika rozgrywki pozostają takie same to każdy element gry został polepszony. Znaczącą zmianą jest podział na scenariusze A/B pokazujące nam historię z dwóch różnych perspektyw(i które możemy zacząć na 2 sposoby: Leon A i Claire B lub Claire A i Leon B oraz bonusowy Hunk). Podczas gdy w pierwszej odsłonie serii zwiedzanie lokacji i przechodzenie gry nie różniło się tak znacząco w zależności którą postać do gry wybraliśmy(różnice skupiały się bardziej na towarzyszach i cechach indywidualnych Jill/Chrisa), tutaj jest zupełnie inaczej i scenariusze A/B których akcja dzieje się głównie w tych samych lokacjach, różnią się "trasami", rozmieszczeniem przedmiotów i wrogich stworzeń, bossami oraz wydarzeniami.Do tego postacie posiadają inny unikalny przedmiot na start oraz - tym razem - grywalnych towarzyszy napotkanych podczas przemierzania komisariatu.

Ciekawy wątek fabularny kreowany głównie przez cutscenki i znajdowane przez gracza notatki/dzienniki kontynuuje wydarzenia znane z części poprzedniej.

Jeśli miałbym się gdzieś doszukiwać rzeczy in minus, to wyróżniłbym trochę zbyt łatwy dostęp do zasobów oraz bardziej oczywiste zakończenie(co nie oznacza że złe, ot dające mniej pola do manewru) niż to miało miejsce w RE1, gdzie w zależności od tego ilu towarzyszy udało nam się ocalić i czy zdecydowaliśmy się wysadzić posiadłość, mogliśmy otrzymać inne, iście filmowe zakończenie.

Pamiętam jak zobaczyłem tą grę po raz pierwszy na PSX w jakimś salonie gier. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie i później opowiadałem pół dnia o niej kolegom ;) Chyba moja ulubiona część z klasycznej trójki. Świetny klimat i grywalność.

kiedys to bylo a teraz juz nie ma

Resident evil 2 z 1998 roku to sequel perfekcyjny. Najlepsza gra z serii Resident Evil i jedna z najlepszych gier w ogóle. Akcja dzieje się kilka miesięcy od zakończenia wydarzeń z pierwszej części. Koncern Umbrella jest bardzo daleki od zakończenia swoich badań nad wirusem o kryptonimie "T". Pewnego dnia do Raccoon City przybywa początkujacy glina Leon Kennedy. Miasto, które zastaje objawia się jako scena horroru. Poprzewracane wozy, ławki, wszędzie śmieci, ogień i zgliszcza. Mieszkańcy zostali zamienieni w krwiożercze zombie prostu z bram piekła. Legiony krwiożerczych ożywionych trupów pragnie tylko ludzkiego mięsa. W niezwykłych okolicznościach Leon spotyka uroczą kobietę, której ratuje życie. Claire Redfield to jak się okazuje siostra Chrisa Redfielda z pierwszej części, którego próbuje odnaleźć, bo zaginął. Claire z Leonem razem wsiadają do policyjnego radiowozu i uciekają w kierunku komisariatu policji. Historia zaczyna się, gdy dwójka głównych bohaterów zostaje rozdzielona po wypadku samochodowym, gdzie nastąpił wybuch i oboje próbują przetrwać wystarczająco długo, aby dowiedzieć się co dzieje się w Racoon City. To jest początek ich najgorszego koszmaru. Na początku musimy zadeklarować czy gramy Claire czy Leonem. Ma to ponownie jak w jedynce istotne znaczenie dla rozgrywki, gdyż obydwa scenariusze różnią się od siebie. Bohaterowie na swej drodze spotykają inne postacie, część zagadek jest przeznaczona tylko dla konkretnego scenariusza i zdobywają inne bronie. Ponadto, gdy skończymy przykładowo scenariusz A Claire gra tworzy zapis i teraz możemy zagrać scenariusz B Leonem. W tym czasie, gdy Claire działała swoje Leon też coś robił, a dokładnie co dowiadujemy się właśnie w scenariuszu B. Podobnie jak w pierwszej części poruszamy się po trójwymiarowym środowisku obserwując akcję z wielu statycznych kamer umiejscowionych w różnych punktach. Gra sprowadza się do rozwiązywania prostych zagadek składających się z szukania kluczy, układania puzzli czy wciskania guzików. Resident evil 2 jest zauważalnie prostszy niż pierwsza część ze względu, że w sequelu jest większy nacisk na akcję i filmowość. Likwidujemy hordy zombiaków i inne maszkary za pomocą przeróżnych kozackich broni. Trzeba przyznać, że w momencie premiery Re2 miał dość ładne i szczegółowo dopracowane postacie bohaterów i potworów, które poruszają się płynnie i charakterystycznie. Lickery bardzo szybko i w miarę cicho pełzają po gładkich powierzchniach, a zombiaki chodzą pokracznie szurając nogami (niczym wyjęte z horrorów G.Romero). Postacie i potwory są w wyższej rozdzielczości niż w jedynce i sprawiają lepsze wrażenie. Tekstury jakie składają się na tła są charakterystyczne dla lokacji w jakiej się znajdujemy. Wykonane są starannie i szczegółowo. Zwiedzamy w grze kawałek miasta Raccoon City, komisariat policji, podziemia, kanały i laboratoria konglomeratu Umbrella. Renderowane przerywniki to jeśli chodzi o klimat nie mają sobie równych i w świetny sposób nadają grze filmowość. Gra ma też genialny soundtrack. Doskonałe kawałki fortepianowe pojawiające się w najbardziej odpowiednich chwilach. Rewelacyjny jest motyw ewakuacji pod koniec obu scenariuszy. Po prostu extra. Budzi to skojarzenia z końcówką filmów Alien i Aliens. Chwilami w grze autentycznie można się przestraszyć. Chyba największe wrażenie robi moment, gdy chmara kruków z zewnątrz wpada z impetem rozbijając szybę i mamy huk zbijanego szkła albo też, gdy Licker wpada przez weneckie lustro lub MrX przebija się przez ścianę. Oprawa dźwiękowa doskonale wpływa na klimat gry, który jest po prostu fenomenalny. Resident evil 2 bardziej przypomina najlepsze horrory prosto z Hollywood niż zwyczajną przygodówkę. Na klimat składa się ciekawy scenariusz oraz fenomenalne opracowanie dźwiękowe, które nieraz powoduje, że zimny pot mamy na dłoniach, a włosy stają dęba. Jest kilkanaście takich momentów w których serce podskakiwało do gardła. Zawsze twórcy potrafili mnie zaskoczyć. Trzask bitej szyby czy łamanej kraty działał na mnie piorunująco. Re2 to perfekcjny sequel. Ciekawą opcją jest galeria umożliwiająca wyświetlenie obrazków, filmików i wszystkich obiektów 3d występujących w grze. Gra co ciekawe, gdy dostała port Pc charakteryzowała się bardzo niskimi wym.sprzętowymi na ówczesne standarty więc zagrać mogli również posiadacze słabszych komputerów. Natomiast na lepszym sprzęcie typu Pentium 200MMX i Voodoo zasuwała jak dzika w najwyższych ustwieniach. Warto było mieć też porządną kartę muzyczną i sterować wygodniej na padzie zamiast klaiwaturze. Zdecydowanie Resident evil 2 to jedna z najlepszych gier jaka wyszła zarówno na Psx i Pc. W dziedzinie gier adventure/survival horror ze statycznymi kamerami do dziś nie ma sobie równych, bo jest grą ocierającą się o ideał i całościowo dorównały jej jedynie Silent Hill 2 2001 i Resident evil 1 remake 2002, które jednak nie mają takiej dynamiki. W sumie oryginalny Re2 przeszedłem kilkanaście razy, ponieważ ta gra wypełniona jest po brzegi atrakcyjną zawartością bez zapychaczy. Cztery kompletne i unikalne scenariusze z dodatkowym trybem przetrwania i ekstremalnym trybem bitwy. Do dyspozycji szeroka gama niesamowicie fajnych broni. Nienaganne tempo i ton przez całą grę z niesamowitą ścieżką dźwiękową. Wybitna grywalność i mocarny klimat. Najfajniejsza gra wideo! Zombie party in Raccoon City! :)
Obecnie najładniejszą i zarazem najlepszą wersję gry uzyskamy przez dogranie Seamless HD Project, bo dzięki temu mamy wysoką rozdzielczość, mocno poprawione tła, lepsze tekstury postaci i potworów, zremasterowany dźwięk i filmy.
https://www.youtube.com/watch?v=0ZBbqHmxqTM&ab_channel=D%27Flayer

Resident Evil 2 (1998) - recenzje graczy