Blackguards 2

Daedalic Entertainment udowadnia, że Blackguards nie było jednorazowym eksperymentem na polu taktycznych RPG. Niemal każdy szwankujący element części pierwszej został usprawniony, przy jednoczesnym zachowaniu charakteru i wysokiego poziomu trudności.

Niestety, trochę się zawiodłem. Wprowadzono sporo zmian względem części pierwszej. Jednak, o ile moja pamięć mnie nie zawodzi, to zmiany te w większości działają na niekorzyść tej produkcji.Mocno rzuca się w oczy marginalizacja aspektu RPG. W pierwszej części odwiedzaliśmy ciekawe miasta, prowadziliśmy interakcję ze zróżnicowanymi postaciami pobocznymi, a starcia były przerywnikiem od personalnej historii naszej bandy. Tutaj wygląda to zgoła inaczej. Zostajemy wrzuceni w niekończący się wir starć, potyczek oraz batalii. A nasze decyzje i odgrywanie postaci dostaje raptem 2/3 dialogi na jedną walkę. Uproszczono też system zdobywania nowych umiejętności. Tutaj nie musimy szukać trenerów, a od początku odblokowany do nauki mamy cały zestaw zdolności.Skoro to aspekt bojowy wysunął się na pierwszy plan, to nasuwa się pytanie: czy został on poprawiony względem poprzedniczki? Otóż... nie. Dostaliśmy ten sam zestaw zaklęć, atutów i statystyk, co w części pierwszej. Nie jest to wada, bo system sam w sobie jest bardzo dobry. Niestety został on zmasakrowany poprzez kila poważnych błędów. Pierwszym z nich są szalenie powtarzalne starcia. Różnorodność przeciwników jest niewielka, co dość szybko pozwala wypracować sobie optymalne taktyki. Drugim błędem jest udostępnienie naszym adwersarzom nieskończonych zasobów. O ile nielimitowane fiolki z maną dla magów można jeszcze przeboleć, to na każdej arenie jesteśmy zmuszeni do walki tak długo aż wykonamy założony przez twórców cel. A wrogowie będą pojawiać się bez końca. Dodatkowo większość z nich jest niezwykle mobilna (może przeskoczyć całą mapę w ciągu jednej akcji), więc by posunąć się do przodu trzeba ich eliminować, bo blokują wszelkie przejścia (mosty, itp.). Prowadzi to do absurdalnie długich tur. Co przy niektórych mapach może prowadzić do ponad godzinnej męczarni (podczas której nie można zapisać gry!). Męczarni, bo poziom trudności jest niewielki, a jedynie frustrujący natłok przeciwników blokuje nas przed dobrnięciem do końca. Gra jest niezbyt trudna, ale każdy błąd kosztuje dużo. Bo powtarzanie godziny gry rzadko kiedy jest przyjemne. Co więcej, twórcy za błąd uznają nieprzewidzenie, że w środku mapy pojawi się jakieś nowe utrudnienie, na które nie możemy być przygotowani. Z poprzedniczki zostało natomiast kilka pomniejszych bolączek, jak dość nisko przyspawana mapa, która czasem nie pokazuje dobrze, czy miejsce w którym planujemy ustawić postać pozwoli jej ustrzelić przeciwnika znajdującego się daleko od nas (lub vice-versa) albo niezbyt czytelne zarządzanie ekwipunkiem.Zdecydowanie poprawiono jednak fabułę. Być może nie tak łatwo to dostrzec, bo jest mocno posiekana walkami, ale motyw walki o powrót na tron, który dodatkowo obarczony jest decyzjami moralnymi, był bardzo przyjemny. Zwieńczono to też bardzo dobrym pierwszym dniem na tronie i wprowadzeniem nowych praw / nakazów itp. To właśnie historia i charakter głównej bohaterki motywowały mnie do dalszej gry. Szkoda, że zabrakło prawdziwej konkluzji, z opisem tego co stało się z każdym z naszych towarzyszy, ale wypadło dość dobrze.