Najciekawsze materiały do: Fallout

Wow, czyli ktos jeszcze w to gra w 2017. Gratuluje samozaparcia

Szkoda, że nie dadza rady jakiego Remastera zrobic echhhhh ... ;(

Mam nadzieję, że będzie kiedyś remastered.

Interesowałem się klasycznymi rpg od około roku, testowałem wiele gier m.in. Baldur's Gate EE, Icewind Dale EE, Torment, znowu BG (tym razem oryginalne wydanie) i w żadną się nie zanurzyłem głębiej niż na kilka godzin.

Co prawda ogrywam tytuł drugi raz, ale bardzo mi się spodobał. Za pierwszym razem odrzucił mnie nieintuicyjny interfejs i brak jakichkolwiek wskazówek nt. tego co właściwie trzeba w niej robić.

Niedawno Fallout został rozdawany na Steam (cebula) i się skusiłem zasiąść do tytułu drugi raz (wcześniej pożyczyłem CD od kolegi).
Podszedłem do sprawy nieco inaczej. Zacząłem od szukania wskazówek i jakichś porad dla początkujących. Kluczowy okazał się film Roja, który wytłumaczył pewne mechaniki i ważne elementy gry, porady ogólne (np. przeładowywanie broni przed walką żeby nie tracić punktów akcji itp. jest tego oczywiście więcej).Również kilka pierwszych odcinków czysto gameplayowych okazało się pomocnych, gdzie pokazywał jak korzystać z interfejsu, m.in wykorzystanie liny czy wytrychów, pipboy'a, rozładowanie broni gdy jest ekwipunku i wiele innych rzeczy.

Niesamowicie klimatyczna. Większość broni pokryta rdzą, chatki prymitywne, z jakichś starych falistych blach, betonowe budynki z dziurami w suficie, masa różnych frakcji/gangów (ogólnie ugrupowań). Wrogowie to (poza ludźmi) zmutowane zwierzęta, które dobrze wpasowują się w postnuklearną aranżację gry.

Jeśli ktoś nie grał i się waha to polecam serdecznie. Co prawda nie mogę ocenić tytułu (dotarłem dopiero do The Hub), ale strasznie mi się podoba. Warto obejrzeć co najmniej pierwszy film Roja, który tłumaczy wszystko co i jak (nie ma śmieszków w tym filmie). Dodatkowo jest też ala plakat pod F1 ze skrótami klawiszowymi. Warto zapamiętać F4/F5 (zapis/wczyt) i F6/F7 (szybki zapis/wczyt) plus umiejętności pod numerami (np. 1 - skradanie itd.) oraz oczywiście ekwipunek (I) i kilka innych.

Niesamowite! Spodziewałem się wiele po tej grze, ale ona przerosła moje oczekiwania. 20 lat na karku, a mechanika dalej daje dużo frajdy. Fenomenalny rozwój postaci i jego wpływ na sposób gry, bardzo ciekawe lokacje oraz fabuła... Tak świetnie przedstawionego śledztwa to jeszcze nie widziałem. Wiele wątków, gdziekolwiek pójdziesz to czegoś się dowiesz, a twoje decyzje mają realny wpływ na wygląd świata. Charakterystyczne i pełne własnej historii miejsca i jedyne co psuje obraz całości to AI towarzyszy (ale przez 20 lat wiele w tej dziedzinie się nie zmieniło) oraz urywanie wątków gildii. To zabolało mnie najbardziej. Wiem, że wynika to po części z chęci skondensowania fabuły oraz z braku wystarczającej ilości miejsc na mapie, ale 1-2 misje na gildie to trochę mało.
Zróżnicowane bronie i pancerze dodają kolorytu rozgrywce. Z pieniędzmi jest trochę za łatwo, bo ani raz nie czułem, że brakuje mi gotówki, ale to chyba dobrze, bo mając 3 siły i tak nie miałem jak nosić rzeczy na sprzedaż.
Podsumowanie: Genialne! Teraz czas na dwójkę i Planescape'a.

Niedawno zmontowałem film o kulisach produkcji Fallouta:
https://youtu.be/lyGCvufFocU

Materiał oparty jest na artykule, który napisałem z myślą o rekrutacji do pisma "RETRO", a ostatecznie wylądował na moim blogu w 20 rocznicę premiery gry, czyli 30.09.2017 r.:
https://silvaren-crpg.blogspot.com/2017/09/by-rok-1994.html?m=1

Niestety nie zbyt grywalna i bardzo, bardzo toporna przynajmniej według mnie, ale czuć ten świetny postapokaliptyczny klimat, przez co nie mogę dać niżej niż 7.

Fallout 1,2 - Wrota Baldura 1,2 to najlepsze gry rpg według mnie jakie powstały. Zdecydowanie ocena 10/10.

dobra gra ale ma jeden minus podczas ataku npc na innego można zostać zabitym przez np ochroniarzy tamtego npc kiedy jest się blisko miałem tak np w skelpie w osadzie złomowo.

Właśnie ukończyłem po raz drugi po dwudziestu latach od pierwszego przejścia:) Pomimo kilku drobnych baboli to dalej arcydzieło crpg. Ocena: 10.0

"Tylko" 9 bo dwójka, która wyszła raptem chwilę później pokazała jak wiele rzeczy można zrobić lepiej. Do tego w grze znalazło się kilka irytujących rozwiązań jak blokujący cię towarzysze i/lub NPC zmuszający do wczytania gry. Na szczęście poprawiają to mody a sami twórcy poprawili to w części drugiej. Do tego na premierę było sporo problemów technicznych. Co nie zmienia faktu, że to fenomenalna gra jest.

Z drugiej strony w jedynce podobał mi się bardziej endgame niż w dwójce, w tym aspekcie, że mutanci, szpony śmierci, super-mutanci byli dawkowani wcześniej dość śladowo, zwłaszcza szpony śmierci, przez co walki pod koniec gry różniły się od tych wcześniej. Choć gra za długa to nie była. W dwójce przez różne poziomy skalowania przeciwników z szponami śmierci czy mutantami walczymy już dość wcześnie i w dalszej perspektywie dochodzi tylko enklawa.

Kupiłem i zagrałem w tę grę po raz pierwszy dopiero w 2015 - odbiłem się.
Spróbowałem ponownie w okolicach 2017 - odbiłem się.

Kolejna próba była miesiąc temu tuż po ukończeniu Fallouta 4 - po okiełznaniu interfejsu i ogólnej mechaniki gry było z górki. Wsiąknąłem na wiele godzin. Ta gra po prostu ma coś w sobie, mimo pewnej ilości bugów, jest kosmicznie grywalna nawet po ponad 20 (!) latach. To dzieło nie jest idealne i po tym długim czasie nowi gracze mogą się odbijać, ale warto się przemęczyć przez początki, żeby zaczerpnąć pełni frajdy z tej gry jak ja.

A teraz wracam ogrywać Fallouta 2 z modem RP :)

Dopiero po przejściu Fallouta 2 po raz enty przyszło mi do głowy, że właściwie czemu cały czas gram to samo zamiast przejść po raz pierwszy pierwszą część? W Fallouta zagrałem więc bez żadnego sentymentu i nie wiąże się on z żadnymi przyjemnymi wspomnieniami w przeciwieństwie do wielu innych klasycznych gier. Mimo to było w porządku choć warto wiedzieć, że wszystkie elementy następnej części są lepiej wykonane lepiej.

Zalety:

1. Zadania. Zadania wymieniam również w wadach gry więc precyzyjnie dopowiem, że ich zaletą, choć jedynie umiarkowaną, jest jedynie sama treść misji a nie sposób w jaki możemy je wykonać.
2. Turowa, taktyczna walka. Sprawia przyjemność nawet dzisiaj.
3. Parę decyzji jakie możemy podjąć, parę zakończeń.
4. Gadające głowy. Przez większość czasu czytamy dialogi, ale czasem na ekranie pojawia się głowa którejś z postaci i ta głowa do nas mówi. A my słuchamy z przyjemnością.
5. Główny antagonista. Nieoryginalny, wpisujący się w pewien archetyp ale mimo wszystko interesujący choć głównie za sprawą jednej całkiem długiej rozmowy w jaką możemy się z nim wdać.
6. Parę pomysłów na świat. Daleko mi jednak do zachwytów nad uniwersum. Nie dlatego by było ono złe, ja po prostu rzadko tym się zachwycam i wtedy gdy świat na to rzeczywiście zasługuje.

Wady:

1. To stara gra z przestarzałą grafiką.
2. Większość zadań jest krótka i wykonuje się je bardzo w prosty sposób. Przy dużej części z nich po rozmowie ze zleceniodawcą '' teleportujemy '' się na obszar walki.
3. Bardzo słabo rozbudowani towarzysze.
4. Długa to ta gra nie jest.