Najciekawsze materiały do: Doom Eternal

A ja wyjątkowo zgodzę się z Alexem. Gra jest fenomenalna, ale zdecydowanie wymaga innego podejścia niż DOOM z 2016 ale o tym za chwilę.

Przeleciałem sobie komentarze i widać, że część osób tutaj nie grała w wersję z 2016(czemu się szczerze nie dziwię) bo o ile DOOM był świetny, miał swoje problemy, głównie z balansem. W drugiej połowie gry można praktycznie używać ulepszonych superstrzelby i działka gaussa o ile ma się konkretny zestaw run. Gra od połowy stawała się niesamowicie łatwa a zarówno same areny jak i przeciwnicy nie potrafiły w żaden sposób tego utrudnić. Pewnie dla niektórych zaskoczeniem będzie fakt, że najgroźniejszym przeciwnikiem w pierwszej połowie gry nie jest ani Hell Knight, ani Mancubus czy Cacodemon tylko Impy. Walka w DOOM (2016) to tylko pozostawanie w ruchu i strzelanie do tego co napatoczy się pod celownik. Eternal jest inny.

Mam wrażenie, że nie zrozumieliście intencji twórców w kwestii pewnych mechanik.
Eternal wymaga nie tylko celnego oka i szybkiej ręki co przede wszystkim podejmowania podczas starć strategicznych decyzji. Przeciwnicy są podzieleni na grupy: typowe mięso armatnie, wrogowie sprawiający zagrożenie i mini bossowie(o nich nieco później).
Mięso armatnie służy tutaj do uzupełnienia zasobów bez strat dla dynamiki starć, bo nie musisz szukać zasobów na arenie. Zwłaszcza uzupełniania amunicji. "Ale przecież mogli dać większy limit amunicji!" Do tego jeszcze wrócę przy omawianiu arsenału.
Reszta przeciwników wyłączając mini bossów jest faktycznym zagrożeniem dla gracza. Tutaj trzeba po prostu działać efektywnie i pragmatycznie, nadając priorytet groźniejszym wrogóm czy wyłączając ich ze starć korzystając z ich słabych punktów.
Po prostu trzeba utrzymać kontrolę nad polem walki.
Mini bossowie(Maruder i Doom Hunter) natomiast starają się to przełamać i wymagają eliminacji w pierwszej kolejności bo sprawiają największe zagrożenie.

Dzięki temu że amunicja w grze jest mocno ograniczona trzeba cały czas zmieniać uzbrojenie adekwatnie do sytuacji, a dynamikę starc można utrzymać korzystając piły mechanicznej do uzupełnienia amunicji. Jasne, mogli by zwiększyć maksymalny limit amunicji, ale wtedy gracze ponownie korzystaliby tylko z dwóch, trzech mocnych broni.
To w połączeniu ze słabymi punktami wrogów sprawia, że nawet podstawowa strzelba jest tak samo przydatna na początku kampanii jak i pod jej koniec.

Co do elementów platformowych, są po to byście się do nich przyzwyczaili i używali je podczas starć. Mi jakieś większej różnicy nie zrobiły, ale przyznam, że jest ich trochę za dużo.

Battlemode fajny, ale nie dla mnie. Zbyt wiele zależy na kogo trafisz. Grając demonami trzeba mocno współpracować. Grając Slayerem o ile nie trafisz na ogarniętych ludzi jest przesadnie łatwo.

Jeszcze jedno. Stylistycznie nowy DOOM nie podobać, ale gdy ktoś mi tutaj piszę bzdury, że to brzydka czy średnia gra to co najwyżej mogę go skierować do okulisty.

Czy w takim razie DOOM Eternal to gra bez wad? Nie.
Elementów platformowych mogłyby być mniej, ta fioletowa maź tylko spowalnia rozgrywkę (podobnie z mackami), a bossowie (choć lepsi niż w DOOM 2016) ciągle są dość kiepsko zaprojektowani.

Ja przy DOOM Eternal bawiłem się świetnie i bawię się do tej pory. Fantastyczna gra i jak dla mnie tytuł, którzy w każdym calu jest lepszy od poprzednika.

Pojawiło się DLC, wymaga ponownego ściągania gry by pojawiła się opcja pod przyciskiem Kampania (Campaing).
heh

Poziom trudności MOCNO skacze w górę!

zajawka
https://streamable.com/8pcetv

Zawiodłem się niesamowicie, po świetnej jedynce rozwinięto wszystkie elementy które mi się nie podobały - nudne etapy między strzelaniem, więcej skakania, plus skakanie na czas, jeszcze mniej amunicji (wiem można sobie "wyciąć" z przeciwników, ale mnie to nie bawi), więcej dodatkowych pierdół, mnóstwo ekranów do rozwoju tego i tamtego, DODATKOWE ŻYCIA.

Masakra, oczekiwałem prostej rozwałki w ciekawym świecie a dostałem zlepek bez sensu połączonych aren. Grając w Doom z 2015 przynajmniej miałem wrażenie, że ta baza ma jakiś sens, a to co jest tu ma zero klimatu.

Może bym i to wszystko przebolał gdyby walka dawała satysfakcję, ale jedyne o czym podczas starć myślę to na jaką broń się przełączyć, patrze na paski zdrowia, zbroi, liczę amunicję i nie czuję się jak Slayer ... a tego od gry oczekiwałem :/

Świetna gra, jedna z najlepszych w jakie grałem. Idealne ulepszenie formuły z DOOMa (2016), choć momentami na ekranie panował zbyt wielki chaos, a dodatkowe życia to momentami zbyt wielkie ułatwienie.

Dziwi mnie narzekanie niektórych na elementy platformowe i zagadki logiczne. Bo naprawdę? Raz na jakiś czas musimy poskakać i... trwa to z 1-2minuty, no ale problem. Zagadki logiczne? Najtrudniejsza polegała na walnięciu w dwa przyciski.

Gra świetna, do tego świetnie zoptymalizowana i pięknie wyglądająca. Jedna z niewielu gier, gdzie nie nudziłem się ani przez chwilę.

Jednym słowem... warto w nią zagrać czy nie? Bo ja się boję , że będzie dla mnie za trudna. Już w dooma z 2016 roku musiałem zwalać poziom trudności na easy bo nie dawałem rady.

Kupiłem, zachęcony opiniami, myślałem, że jednak moje odczucia na temat tej gry są błędne...

To jest jakaś parodia FPS-a!

Chciałbyś się pobawić strzelaniem? Nic z tego, bo notorycznie brakuje ci amunicji! No dobrze, poświęcisz się, i zamiast strzelać, będziesz wszystkich słabych przeciwników rozcinał piłą, żeby zebrać troche pestek... Nic z tego, bo w pile notorycznie kończy się paliwo! ROTFL No dobrze, to może chociaż da się tej amunicji i zdrowia nazbierać do oporu podczas wolniejszych fragmentów gry? Nic z tego! Magazynek jest na tyle mały, żeby zniszczyć jakikolwiek flow podczas walki. LOL

Widzisz kilkunastu przeciwników, chciałbyś ich rozsmarować na ścianie tym fajnym karabinem? Chyba oszalałeś! Przecież zaraz spotkasz jakiegoś mini-bosa, w którego wpakujesz 3/4 magazynka skacząc jak małpa, bo gość trafia w ciebie ze 100% skutecznością z drugiego końca planszy. :D

Po świetnym DOOM-ie 2016 to jest jakiś ponury żart, absolutna tragedia. Nie wiem kto projektował tym razem gameplay i co mu przyszło do głowy, ale jeśli uważacie, że druga część nowego Wolfa była marnym sequelem, to powiadam wam, mało jeszcze w życiu widzieliście.

Dawno się tak nie zawiodłem na grze.
Chaos, chaos, chaos, ciągłe paniczne poszukiwanie amunicji, kontrolowanie poziomu paliwa, giwery, których praktycznie nie czuć... sto różnych elementów wrzuconych do jednej gry, w której nie ma najważniejszego elementu - przyjemnego strzelania.

To nieprawda, że jeśli podobał ci się Doom 2016, możesz kupować Eternal w ciemno
Wręcz przeciwnie, nie kupuj go pod żadnym pozorem, srogo się zawiedziesz.

Doom - król strzelanek powrócił. Zaraz, czy na pewno król?

Na początek ustalmy pewne fakty - Id Software to ekipa, która bezdyskusyjnie robi najlepszy gunplay w branży. Inni mogą się jedynie wzorować i próbować ich doścignąć. Kto twierdzi inaczej, temu należy się plaskacz na twarz, by zastanowił się co mówi. Doom 2016 był świetny i to był bardzo udany restart serii - chyba nikt nie ma wątpliwości... Ok, czyli mamy fundament mojej opinii o Doomie.

Po tym jak świetnie się bawiłem w poprzedniej części Dooma, oczekiwałem na kontynuację. Mój apetyt zaostrzył Rage 2, gdzie Id Software, jak wiadomo, robili właśnie gunplay. I to był najlepszy element tej gry. Zawierał wszystko co trzeba - potężne gnaty do strzelania, tempo, movement, sterowanie i dzika satysfakcja z zabijania. Wszystko wskazywało na to, że twórcy są w świetnej formie i wróży to dobrze na przyszłość, czyli na premierę Eternala.

I oto wreszcie zainstalowałem z Game Passa nowego króla i... i cieszę się, że mam go w Game Passie, bo gdybym kupił na premierę to bym się mocno wkurzył.

Ja nawet rozumiem twórców, którzy chcieli coś zmienić, nie robić takiej samej gry jak poprzednio, że przecież Doom już w swojej historii miał zaskakującą woltę w stronę horroru, czyli Doom 3. Ba! Ja bardzo dobrze wspominam trzecią część i mam do niej duży sentyment ponieważ ukształtowała mój gust na wiele lat.

Ale Eternal to jest część, delikatnie mówiąc, co najmniej kontrowersyjna. Kontrowersyjna dlatego, że pożeniono tu strzelankę z platformówką. Tak! Elementy platformowe nie są urozmaiceniem rozgrywki tylko ważnym jej elementem. Nie raz czułem się jak w Tomb Raiderze zastawiając się, gdzie teraz mam wskoczyć, jak przedostać się na tamtą półkę albo czy dolecę na tą platformę. Mimo wszystko jest to wykonane całkiem poprawnie, więc ok, niech będzie, jestem w stanie nawet czerpać z tego jakąś drobną przyjemność.

Ale nie jestem w stanie czerpać przyjemności ze strzelania. O zgrozo! Niestety znerfiono bronie, ograniczono do minimum amunicję, dodano słabe punkty przeciwnikom. Pojawił się więc element taktyczny.
Trzeba w biegu zmieniać bronie, modyfikacje, celować w czułe punkty, używać piły by pozyskać aminucję, ognia by uzyskać pancerz, zabójstwa chwały by odzyskać zdrowie. I ani na moment nie można się zatrzymać, bo jesteś od razu martwy. Gra jest wściekle trudna.
Z grubsza wygląda to tak, że wchodzisz na arenę i wszyscy wrogowie zaczynają, nie, nie strzelać, oni zaczynają NAPIERDALAĆ w ciebie wszystkim co mają i jeśli zechcesz przymierzyć z przybliżenia w wieżyczkę Arachnokluba, czy jak tam się nazywa, to już szarżuje na ciebie Rycerz Piekeł, rakietami walą Antropokluby i Cacodemony z powietrza. Chaos, biegasz jak w amoku, czacha dymi.
Nie mogę postrzelać z ulubionej broni. Nie mogę po prostu nafaszerować z ciężkiego działa kogo chcę, bo to się nie uda, szkoda amunicji, czasu i w ogóle nie masz wtedy szans.

Niestety, nie ma dla mnie w tym frajdy. Rozumiem pomysł na grę, ale uważam że był nietrafiony. Rozumiem, że ktoś może się świetnie bawić, że odnajdzie w tym satysfakcję, ale to nie dla mnie. Szkoda. Duże rozczarowanie.

Troche martwi mnie to co ładnie opisaliscie odnośnie używania specyficznej broni przeciw konkretnemu demonowi i problemie z amunicją.
Kończę drugi raz genialnego Doom 2016 i biore sie za Eternal.
Wnioskuje że będzie o wiele trudniej. Pocieszaja oceny Steam: Doom 2016 - 95%, Eternal - 90%. Czyli idzie się dostosować bez problemu