Endless Space 2

Te wszystkie nowe strategie 4X nie wyglądają specjalnie super. Graficznie jest bardzo ok ale całość wszystko uproszczone do kilku okienek etc. Floty to jakaś masakra, nawiązując do Sins of Solar Empire gdzie przy przybliżeniu widać całe floty tak tutaj wszystko jest okrojone. Podobna sprawa jest w Dawn of Andromeda czy Galactic Civilizations 3. Wszystko robione na jedno kopyto... Nie wiem czy znacie tytuł tj: "Distant World - Universe" - jeśli pojawi się kiedyś w pełnym 3D - to bylibyście bardziej zachwyceni od ES2 oraz DoA i GC3. Zagrajcie w DWU i przekonacie się sami, że mimo gorszej grafiki to gra się lepiej.

Rewelacyjna gra. Jest świetny klimat, dobra muzyka, mnogość opcji, ciekawe frakcje, ładna, działająca na wyobraźnię grafika. Ośmielę się nawet stwierdzić, że gra jest konkretnym i solidnym konkurentem dla Stellaris. Nie jest (póki co) lepsza, ale zasysa i odrywa od rzeczywistości równie mocno. Aż dziw, że nie ma jeszcze innych opinii ani żadnej recenzji. ES2 jest absolutnie godnym uwagi tytułem.

1. miejsce w Cud, nauka, podbój, dominacja. 4. miejsce w ekonomia i 2. w punktach (40pkt. różnicy), a i tak przegrałem z frakcją, która zdobyła pierwsze miejsce w ekonomii. Ktoś może mi to wytłumaczyć? :)

W stopniu upierdliwym na największej mapie i średniej gęstości zaczęło mi mulić około tury 280, więc uznałem, że na razie wystarczy i czas ocenić.

Solidne 4x z potencjałem na bardzo solidne. Ogólnie - ciąg dalszy ewolucji serii. Ta sama specyfika, rozwinięcie poprzednich pomysłów, ten sam, spójny, klarowny i szczególny klimat/styl audiowizualny (plus za spójność, konsekwencję i pomysł, czy się podoba to już rzecz gustu, sam mam mieszane odczucia). To samo tło uniwersum. Analogiczne cechy, wady i zalety. Trochę przebłysków, trochę dziwactw, odrobina nowości.

Z braków zapewne tymczasowych (wersja 1.05) wymieniłbym narastające problemy z klatkami (jak szybko - to zapewne zależy od ustawień rozgrywki i procka/sprzętu), garść ogólnych kiksów (typu wartości nie mieszczące się w okienkach i nachodzące na siebie, ale też trochę dziwnych konsekwencji zasad rozgrywki), i może niedostatki balansu pewnych spraw choć tu nie wiem, w jakim stopniu to zostanie skorygowane. Nie wiem, czy coś zrobią z mało zajmującą i niezbyt przydatną dyplomacją.

Nie jestem tez pewien, czy mechanika wyborów/polityki wewnętrznej działa w 100%, jak powinna, ale ogólnie sens w tym jakiś jest. Poparcie dla danej partii zależy w danym układzie od wielu czynników, jak ostatnio postawiony budynek, specjalizacja planet, co sprawia, że może mocno i szybko fluktuować, a wybory wygra ta frakcja, z którą mają związek aktywności podejmowane akurat w okolicy wyborów (np. budowa laboratoriów wesprze krótkotrwale frakcje naukowców). Zaczynamy więc kombinować w kategoriach tego, kogo chcemy widzieć w koalicji i pod to decydujemy, co robić teraz, a z czym zaczekać aż będzie tuż przed wyborami. Na późnym etapie to się chyba jednak stabilizuje i czynniki trwałe zaczynają dominować nad tymczasowymi.

Najbardziej dokuczającą mi wadą są, tradycyjnie, znowu i jak zwykle bełkotliwe teksty interfejsu, opisy technologii, czasem zadań itd. Nie wiem, ile w tym winy oryginału, ale zakładam, że marne spolszczenie grało tu pierwsze skrzypce. Czytając niektóre kwiatki człek czasem zgrzyta zębami, zaś opisy wielu elementów są tak ogólnikowo-bełkotliwe, że wcale nie objaśniają, co dana rzecz robi i trzeba zgadywać "co poeta miał na myśli" - czasem coś przeciwnego, niż wynika z brzmienia. Np. dany moduł dla okrętów "zwiększa straty załogi wśród flotylli". WTF? Mam montować coś, co zwiększy straty wśród moich załóg? Można się jedynie domyślać, że chodzi raczej o straty załóg okrętów ostrzeliwanych przez nasze. Do tego dochodzi pokraczna miejscami składnia.

Wyjąwszy wspomniane klatkowanie gra się wygodnie i płynnie, choć gra nie jest przy tym prostą "klikanką", głębi i wzajemnych powiązań czynników, na które trzeba uważać jest sporo. Acz pojawia się ten efekt, co w wielu innych 4x (kwestia balansu) gdy jesteśmy już tak rozpędzeni, że właściwie klikamy kolejne konstrukcje na planetach nieomal losowo, bez konieczności priorytetyzacji, specjalizacji, ale też bez konkretnych powodów, dla których to, nie co innego.

Odnośnie często krytykowanej walki gdzie gracz jest widzem - rozumiem zamysł i nawet pochwalam. Nie narzekam, póki jedna gra tak ma, nie wszystkie. Imperator nie dowodzi osobiście każdym statkiem, polega na oficerach. A przy tym walki idą w space operową efektowność. Mam żal jedynie o to, że nie idą w tę stronę bardziej względem ES1. Gdyby się na tym pochylić na serio, można by stworzyć ucztę dla zmysłów ocierająca się o poziom, nie wiem, BSG. Z samej pracy kamery dałoby się wycisnąć lepsza dramaturgię. Sporo tu niewykorzystanego potencjału. Skoro już decydujemy się w te stronę, idźmy na całość, by zrekompensować graczowi brak kontroli podczas bitew. Podobnie przydałoby się nieco mechanik dających graczowi większą kontrolę nad wyszkoleniem dowódców, na których polega w walce i może bardziej złożoną kontrolę nad taktykami (oraz klarowniejsze objaśnienie obecnych ustawień), a też by grało to w bitwach decydującą nawet rolę razem z osobowością i cechami admirałów/kapitanów oraz tym, co jajogłowi obmyślą na gruncie taktyk.

Z fajniejszych spraw mamy całkiem klawy, choć nieprzesadnie złożony edytor okrętów. Są też wieloetapowe zadania i wyzwania, ale nie powiem, by ich tło fabularne jakoś mnie porywało. po części z winy jakości językowej opisów. Trochę to też, jak to w "Endlessach" durnolotne i dęte.

Jak w porównaniu ze Stellaris? Owszem, odmienna, ale pod jednym względem porównać mogę - ogólnej frajdy. Jak dla mnie Stellaris jest tu jednak na prowadzeniu (weźmy też poprawkę na fakt, że Stellaris ma za sobą rok intensywnego rozwoju po premierze). Ogólnie Stellaris bardziej mi odpowiada pod względem rozłożenia akcentów i dynamiki rozgrywki, acz nie wątpię, że znajda się tacy, którzy ES2 uznają za miodniejsze. Koniec końców konkurencja rzecz dobra, podobnie jak wybór. Tak, czy inaczej, moim zdaniem obie gry warto mieć w bibliotece.

Wychodzi mi 8/10, i trzeba to czytać jak naprawdę solidne 8, nie tak wiele brakuje do 8.5. Zważywszy na cenę już obecnie poniżej 100 - warto.

Zakupiłem i zagrałem. Mam mieszane uczucia. Lubię 4x w kosmosie i próbuję wszystkiego. Ze zdumieniem stwierdzam, że ostatnią grą z tego gatunku która go zrewolucjonizowała był Master of Orion 2 !!! Później rozwijała się grafika (ale czy animacja lądowania na planecie lub wygląd rasy ma decydować o jakości gry ?) Gry zasadniczo różnią się zatem drzewkami technologicznymi, zmianami w dyplomacji i ścieżkami prowadzącymi do zwycięstwa. Zarówno Stelaris, Galactic Civilization jak i seria Endless Space przekombinowują i nadmierne dbanie o statystyki i współczynniki obniża miodność.
Ale, że oceniamy tu ES2 i mam ją na tapecie to stwierdzam, ze gra nie ma szczęścia do Polski. Cenega jak zwykle patałaszy, lokalizacja jest kiepska w dodatku ponad 20% tekstów nie jest przetłumaczone w ogóle, wydawca zaręcza, że uzupełni braki za tydzień co nawiązuje do starego dowcipu o towarze który będzie dostępny jutro i ilekroć klient po niego się nie zgłosi to wciąż zobaczy tę samą informację. Gra jest nie najlepiej zoptymalizowana, patch jakoś niewiele poprawił. Skandalicznym jest także poradnik na GOLu. Nie dość, ze jego autor prawdopodobnie nie grał w ES2 (brak jakiegokolwiek tonu osobistego doświadczenia) to jeszcze nie dowiemy się z niego niczego, czego nie dowiedzielibyśmy się z samouczka z gry. W dodatku odnosi się wrażenie, że autor przetłumaczył po prostu ten samouczek a i to nie samodzielnie ale za pomocą tłumacza elektronicznego którego to tłumaczenia nawet nie poddał korekcie. Pozjadane litery i całe wyrazy, pomylone formy gramatyczne...
Generalnie gra nie jest zła, nie jest droga, ale i nie rewelacyjna w dodatku zarówno Cenega jak i Gol blasku jej nie przydały

Pokuszę się o zmianę oceny z 6 na 8. ES2 to jedna z ciekawszych 4x w kosmosie. Ogromną zaletą tej gry jest zróżnicowanie poszczególnych ras zamieszkujących galaktykę. Gra się każdą z nich INACZEJ podobnie jak w Starcrafcie. Interfejs jest przyjazny i przejrzysty choć osobiście wolę wzorowany na Cywilizacjach interfejs MoO 4. Samouczek tylko do pewnego stopnia spełnia swoją rolę a poradników nie ma w sieci (przynajmniej nie znalazłem). Ten na GOLu jak pisałem wyżej nie wykracza poza samouczek ale oczywiście warto go przeczytać bo jest to skompletowany samouczek w jednym miejscu (tyle, że w języku polskawym). Tak więc kilka zagadnień jeszcze stanowi dla mnie zagadkę - jak przeciwdziałać buntom związanym z nadmiernym rozrostem imperium, czy można wyeliminować piratów na amen itp.
Oceniając ES2 najprawdopodobniej należy odnosić się do Stelaris (nadal znam ją zbyt słabo) robiącej wrażenie bardziej monumentalnej.
Co zmieniłbym - cuda mogłyby mieć TROSZKĘ większe znaczenie. Bez przeginania jak w Civkach ale tak, żeby korzyści z nich dawały się odczuć. Jeśli w tej wersji piratów nie da się wyeliminować to należałoby to zmienić. Nie jest naturalne, jeśli w patrolowanym i rozbudowanym imperium nagle kilka/naście systemów centralnych zostaje zaatakowanych przez piratów (niby jak przeniknęły przez sanitarny kordon planet zewnętrznych).
Tak czy inaczej zachęcam, wydałem na nią 109 w Empiku i nie żałuję, choć nie wydaje mi się, żebym zbyt długo nią się jeszcze bawił.

TAK w zasadzie tylko klucz
TAK możesz grać w angielską wersję lub w polsko-angielską. Polskiej nie ma i nie będzie, bo wydawcą jest Cenega.

Jednak gra rozczarowała mnie. Po patchach stała się naprawdę ciekawa, szereg rozwiązań jest naprawdę miłych, bardzo przyjemnie się w nią gra. Ale.... Lubię zwyciężać przez 100% podbój galaktyki. Niestety jest to niemożliwe. Osiągnąć zwycięstwo i to przed 160 rundą grając ludźmi na normalu jest bardzo prosto, zarówno przez ekonomię jak i niewiele trudniej przez cud. Ale to mnie nie zadawala. Natomiast jak dam opcję graj dalej, to po skolonizowaniu/zdobyciu 50 systemu zaczynają się poważne problemy z buntami. Ale sprowadzają się do mozolnego przeglądu systemów co turę i dotowaniu surowcami luksusowymi buntowników (oczywiście odpowiednie doktryny działają a budynki kupione). Niestety, nabycie 61systemu (ponad 2 krotne przekroczenie limitu) przy ogólnym poparciu 57% i zaspokojeniu buntowników i tak pogrążyło mnie w anarchii. WALĘ TAKĄ GRĘ.

Co to za zmowa producentów. Już EU3 była bardzo trudna w realizacji 100% podboju świata. Udawało mi się to raz na 10-12 gier grając Polską (inne nacje nie mają szans- no. może GB???). W EU4 to chyba niemożliwe, CiV 4 dzięki modom dawała radę. Stelaris nie. Nie wiem jak MoO4, może tam jest to możliwe ?

ES2 należy albo zmodować dodając ustrój/budynki/doktryny zwiększające limit posiadanych systemów bez kar, albo przynajmniej nie dopuszczać do obligatoryjnej anarchii pomimo dbałości o zaspokajanie roszczeń buntowników. No bo, zasiedlanie wszystkich systemów pacyfistami kosztem rodzimej populacji jest jakieś takie niemoralne a tylko tego nie spróbowałem.