Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać Artykuły PREMIUM
Przed premierą 2 marca 2010, 09:55

autor: Marek Grochowski

Metro 2033 - test przed premierą - Strona 4

Czy nowa gra twórców pierwszej części S.T.A.L.K.E.R.-a spełni pokładane w niej nadzieje? Sprawdziliśmy to, testując przedpremierową wersję Metro 2033.

Przeczytaj recenzję Metro 2033 - recenzja gry

O Metro 2033 pisaliśmy już w grudniu, gdy kijowskie studio 4A Games po raz pierwszy zaprezentowało dziennikarzom fragmenty swego postnuklearnego projektu. Od tej pory strzelanina autorów S.T.A.L.K.E.R.-a zdążyła przejść mnóstwo szlifów, natomiast jej obecny i niemalże ostateczny kształt udało nam się uchwycić w siedzibie dystrybutora na dwa tygodnie przed planowaną premierą.

Naszemu spotkaniu z grą towarzyszyła rozmowa z pisarzem Dmitrijem Głuchowskim, bez którego Metro 2033 z pewnością by nie powstało. To właśnie ten 30-letni Rosjanin stworzył powieść, na kanwie której opiera się omawiany FPS. Z kolei wizyta twórcy w Warszawie – poza promocją książki – stała się również pretekstem do powiedzenia kilku słów o tytule ukraińskiego zespołu.

Rozmawiamy z Dmitrijem Głuchowskim, autorem książki Metro 2033

GRY-OnLine: Kto zainicjował stworzenie gry na podstawie Metro 2033?

Dmitrij Głuchowski: Zaczęło się od kontaktu z przedstawicielami 4A Games. Szukając fabuły do kolejnej gry, Ukraińcy natrafili na moją powieść. Stało się tak, ponieważ zanim książka ukazała się na papierze, publikowałem jej fragmenty w Internecie. Fabuła oraz oryginalna sceneria przypadły producentom do gustu i zaproponowali mi współpracę.

GOL: Jaka jest dokładnie Twoja rola w procesie dewelopingu? Ogranicza się wyłącznie do współtworzenia warstwy fabularnej?

DG: Wychodzę z założenia, że wszyscy są tutaj profesjonalistami, więc niczego nie forsuję. Jako pisarz odpowiadam za fabułę i pomagam deweloperom praktycznie tylko wówczas, gdy pojawiają się niejasności co do dalszego przebiegu historii. Nie są oni przy tym zobowiązani odtwarzać literka po literce treść książki – niech wprowadzają własne lokacje czy potwory, bo gry to w końcu inny gatunek niż literatura. Uważam, że jeżeli dysponuje się grupą utalentowanych osób, to trzeba dać im wolność i zapewnić przestrzeń do wprowadzania twórczych rozwiązań. To znacznie bardziej efektywne niż ścisłe pilnowanie ludzi, którzy pozwalają się wprawdzie kontrolować, ale pozostają przy tym idiotami.

GOL: Nad grą pracują autorzy pierwszego S.T.A.L.K.E.R.-a. Czy nie zdarzy się tak, że Metro 2033 będzie momentami zbyt podobne do Cienia Czarnobyla?

DG: Oba tytuły łączy specyficzny klimat, wręcz swego rodzaju uduchowienie, jednak Metro to oryginalna, całkowicie odrębna historia. Tutaj większy nacisk położony jest na spójną fabułę i zobrazowanie problemów ludzi, którzy mimo tragicznego położenia wciąż mają nadzieję na lepszą przyszłość i za wszelką cenę starają się przetrwać. Tym razem autorzy mają też większą niż w przypadku S.T.A.L.K.E.R.-a swobodę we wprowadzaniu własnych rozwiązań, bo teraz to oni, a nie wydawca, sprawują pełną kontrolę nad koncepcją gry.

GOL: Podobno od dziecka jesteś zapalonym graczem – ukończyłeś Fallouta, Civilization, a nawet pierwsze Prince of Persia. Na jaki tytuł czekasz obecnie?

DG: Metro 2033.

GOL: A poza tym?

DG: Metro 2033... i... no, dobra, czekam na StarCrafta II.

Mieszkańcy stacji trudnią się najróżniejszymi zajęciami.

Metro 2033 jest po części wirtualną adaptacją powieści, a po części jej uzupełnieniem. Fabuła gry pozostaje wierna oryginałowi głównie w początkowej fazie i zakończeniu, natomiast przedstawiony na ekranie świat stanowi dość dokładne odzwierciedlenie otoczki opisanej na kartach książki. Mamy oto do czynienia z Ziemią po przejściu nuklearnej katastrofy, która poza wielkimi zniszczeniami zostawiła po sobie również szkodliwe promieniowanie. Apokalipsę udało się przeżyć jedynie tym, którzy znaleźli schronienie w tunelach moskiewskiego metra. Po ustąpieniu kataklizmu ludzie zaczęli osiedlać się bezpośrednio na podziemnych stacjach – wyjście na powierzchnię wiązałoby się bowiem ze spotkaniem oko w oko z napromieniowanymi mutantami, a na takie ryzyko mogli odważyć się tylko najbardziej zahartowani stalkerzy – samozwańczy żołnierze, zaopatrujący ludność w paliwo, amunicję czy niezbędny sprzęt.

STALKER 2 – jak może wyglądać powrót do Strefy?
STALKER 2 – jak może wyglądać powrót do Strefy?

Przed premierą

W jednym z „fałszywych” zakończeń gry S.T.A.L.K.E.R.: Cień Czarnobyla bohater wyraża życzenie: „Chcę, by Zona zniknęła”. I rzeczywiście, cykl, który dał nam Strefę, zaginął na lata – aż teraz nagle zapowiedziano jego kontynuację. Czy to może się udać?

Widzieliśmy gameplay Beyond Good & Evil 2 – oto 5 najważniejszych cech BG&E2
Widzieliśmy gameplay Beyond Good & Evil 2 – oto 5 najważniejszych cech BG&E2

Przed premierą

Drugi rok z rzędu Ubisoft pokazuje na E3 świetne trailery Beyond Good & Evil 2. Problem polega na tym, że to czyste CGI, na podstawie którego nie da się niczego powiedzieć o samej grze. My mieliśmy możliwość zobaczenia gameplaya z BG&E2.

Yandere Simulator – Postal ma siostrę, czyli niepokojący symulator morderczyni
Yandere Simulator – Postal ma siostrę, czyli niepokojący symulator morderczyni

Przed premierą

Yandere Simulator to jedna z najdziwniejszych i najbardziej niepokojących gier, jakie obecnie powstają. Symulator szkolnej morderczyni powstaje w USA, choć wygląda jak kolejne japońskie dziwactwo.