Company of Heroes: Kompania Braci - przed premierą - Strona 3

Kolejny przykład to przechadzka po opustoszałym mieście. Po wydaniu rozkazu przemarszu z jednego krańca drogi na drugi, żołnierze wzajemnie się osłaniają, wodzą wzrokiem po zabudowaniach i ostrożnie wychylają się zza budynków. Gracz będzie mógł zmienić ową taktykę, np. na szybki przemarsz bez penetracji terenu. Posiadając zaś sprzęt ciężki, piechota będzie współpracować z czołgami, używając ich jako ruchomej tarczy. W momencie, gdy Niemcy zaczną strzelać z ukrytego pomiędzy zabudowaniami karabinu, nasi żołnierze pochowają się za murami, po czym rozpoczną niszczenie niebezpieczeństwa, np. poprzez okrążenie i atak pozycyjny na gniazdo wrogiego karabinu.

Newton by się nie powstydził

Jeżeli większość obietnic twórców zostanie spełniona, szykuje się prawdziwy przełom w strategiach. Brak uproszczeń w przedstawieniu świata i rządzących w nim zależności, może stworzyć z CoH nieprzewidywalny produkt z niespotykaną dotąd nieliniowością. Bardzo możliwe, iż rzucam na wiatr zbyt wzniosłe hasła, dostępne obecnie materiały na temat gry, pozwalają jednak snuć marzenia o grze „wyśmienitej” pod niemal każdym względem. Wpływ nawet niewielkich elementów świata (np. marmurowe nagrobki jako osłona dla piechoty) na przebieg starć, pozwala bowiem na bardzo wymyślne taktyki i prawdziwą zabawę w stratega. Fałdujący się teren pod wpływem ciężkich maszyn i wybuchów, możliwość wchodzenia do i na zabudowania, uszkodzenia pojazdów lub śmierć człowieka za sprawą odpadających zgodnie z prawami fizyki odłamkami ze zniszczonych budynków czy maszyn. Przykłady można by mnożyć, fakt jest jednak faktem, zapowiedzi prezentują się wyśmienicie.

Zdaje się, że jedyną smutną informacją jaką mogę przytoczyć w tym artykule, jest przewidywana data premiery gry – bliżej nieokreślony rok 2006. Czekać jednak warto, co potwierdza m.in. przyznanie grze tytułu najlepszej strategii zaprezentowanej na tegorocznych targach E3, w plebiscycie Game Critics Awards: Best of E3.