Nie tylko Wiedźmin – polska fantastyka godna gier

Spis treści

• Nie tylko Wiedźmin – polska fantastyka godna gier
• Pola dawno zapomnianych bitew – Robert J. Szmidt
• Orzeł Biały – Marcin Przybyłek
• Feliks, Net i Nika – Rafał Kosik
• Wilkozacy – Rafał Dębski
• Miłek z Czarnego Lasu – Romuald Pawlak
• Nocarz – Magda Kozak
• Księga całości – Feliks W. Kres
• Popiół i kurz oraz Księga jesiennych demonów – Jarosław Grzędowicz
• Siewca Wiatru – Maja Lidia Kossakowska

W Polsce powstaje masa powieści z gatunku fantastyki, a na razie tylko jedna z nich dorobiła się swojej pełnoprawnej gry wideo – o Wiedźminie oczywiście mowa. Poza Andrzejem Sapkowskim mamy wielu zdolnych pisarzy, którzy w twórczy sposób przerabiają znane motywy, nie zapominając przy tym o inwencji własnej. O paru z nich wspomnieliśmy już w poprzednim tekście na ten temat, teraz czas na jego poszerzenie. Nasze kosmosy i krainy za siedmioma górami, lasami i rzekami już dawno przestały być kopią Odysei kosmicznej, Gwiezdnych wojen, Władcy Pierścieni czy Gry o tron. Czytelnik po chwili szukania może znaleźć porywających bohaterów, zróżnicowane światów i niebanalne koncepcje. Pełny przekrój – od lekkiej rozrywki po literaturę ciężkiego kalibru, jak Lód Dukaja z wcześniejszego zestawienia.

Przy tworzeniu tej listy jednym z głównych kryteriów była popularność pisarza i jego dzieł, ale kierowaliśmy się też atrakcyjnością i oryginalnością stworzonych uniwersów – stąd parę pozycji, o których nie wszyscy czytelnicy mogli słyszeć, wyciągamy też jeden czy dwa odrobinę zapomniane, ale wciąż świetne tytuły. Dlatego postanowiliśmy przywołać między innymi mroczną opowieść Feliksa W. Kresa, jednego z pionierów polskiego fantasy. Obok niego pojawia się kilka nazwisk, które przewinęły się poprzednio, oraz parę niespodzianek.

Naturalnie nawet obie połączone listy nie wyczerpują tematu i znalazłoby się pewnie drugie tyle intrygujących propozycji – część z nich autorstwa wspomnianych twórców, ale nie tylko. Dlatego czekamy na Wasze typy w komentarzach.

Opowieści z meekhańskiego pogranicza – Robert M. Wegner

Gatunek: militarne fantasy

Wciąż powstający cykl fantasy Roberta M. Wegnera wspina się na kolejne szczeble popularności wśród polskich miłośników gatunku – doczekał się nawet tłumaczeń na język czeski i rosyjski. Autor zaczynał od ciepło przyjętych opowiadań, ukazujących się na łamach nieistniejącego już magazynu „Science Fiction, Fantasy i Horror”. Teksty te zebrane zostały w zbiory opowiadań Północ-Południe i Wschód-Zachód. Łącznie z nimi wyszły cztery tomy serii, piąty nadciąga powoli, ale nieubłaganie.

Siłą Opowieści z meekhańskiego pogranicza niewątpliwie są emocje. Skrajne, intensywne, ale nie łzawe. To historie ludzi postawionych przed ekstremalnymi wyborami. Przemierzają świat uwikłani w rozmaite zależności, od których gęsto w barwnym i zróżnicowanym świecie Wegnera. Honor, więzy krwi, bezwzględne tradycje, różnice kulturowe czy wreszcie przeznaczenie – to tylko niektóre z wartości, jakimi kierują się bohaterowie. Obok większych i mniejszych starć czytelnik staje się świadkiem intymnych i poruszających scen.

Właściwie dostajemy cztery bardzo różne historie, które powoli splatają się w jedną. W potężną, epicką mozaikę, losy ludzi, bogów i innych starożytnych potęg, które próbują zmienić oblicze świata składającego się z rozmaitych, interesująco przedstawionych kultur, ludów i społeczności.