Rule of Rose

Szczerze mówiąc,to jak dla mnie ta gra jest najlepsza !! Jeżeli kogoś kręcą(tak jak mnie) takie psychologiczne horrory z tak zaje***tym klimatem to jest to odpowiednia gra ^^ Mam ją już kilka miesięcy,trafiłam na nią w komisie za 15 zł (chyba najniższa cena jaka wgl może za nią być;p) i ani trochę mi się nie znudziła.Łatwo jest oceniać grę tylko po jej opisie,ale jeżeli już się w nią zagra to naprawdę wciąga i wcale nie jest nudna.Trzeba w niej dość dużo chodzić,szukać rzeczy i tp ale to właśnie jest najlepsze.Nie dość,że sama fabuła jest bardzo nietypowa i ciekawa,to klimat jest zarąbisty i niespotykane postacie.Jeszcze w sumie się nie spotkałam z grą w której dzieci 8-9 latki latają w workach na głowie,a w cieniu czają się pokręcone, mroczne i przerażające stwory.To w sumie taka jedna gra z taką fabułą na cały świat ^^ (jak na razie).Jak dla mnie jest sto razy lepsza od Silent Hilla ;p

Nie wiem czy redakcja Gry-online to zobaczy, ale mam nadzieje, że tak. Poprawcie w opisie gry zdanie "Na ma innego wyboru," na zdanie "Nie ma innego wyboru,".

SPOILER

Rozgryzienie historii to chyba najlepsze w tej grze. Ilość smaczków, rzeczy do interpretacji jest ogromna nieskończona.
dla zainteresowanych fabułą.
Głowna bohaterka razem ze swoimi rodzicami podróżowała luksusowym - sterowcem do indii ktory sie rozbił (tutaj oparte na faktycznych wydarzeniach - sterowiec R101 wikipedia). na polu farmera Gregorego Wilsona - on uratował dziewczynke ale niestety był psychiczny do tego alkoholik (z powodu utraty syna Jozue). Przygarnął dziewczynke pod swoj dach ale traktował ją jak swojego zmarłego syna - ubierał ją w jego urbania etc - ona widziała ze z tym farmerem jest coś nie tak - dużo pił ; przystawiał sobie pistolet do głowy. Aż do czasu kiedy Wendy z pobliskiego sierocinca znalaazła głowną bohaterke w piwnicy farmera - zaczeły ze sobą wymieniąc listy ; rozmawiać a na koncu uciekły do sierocińca gdzie główna bohaterka dołączyła do "Klubu Arystokratów". Wtedy też Wendy i Jenifer stały sie najlepszymi przyjaciółkami. Jenifer nie zgadzała sie na zasady gry ze zawsze miałą być tą gorszą ale przymykała na to oko ze wzgledu na wendy. Po czasie Jenifer znalazła szczeniaka Browna pokazała go Wendy ale on była tez troche schizowa chciała miec Jenifer tylko dla siebie na wyłączność (zakochała sie w niej?).Niestety jenifer kochała psa bardziej niż przyjaciólke -Wendy.Wendy w ramach zemsty zaczeła tworzyc kłamstwa na temat jenifer miała byc to forma zemsty i kary.Jenifer sie tym nie przejmowała co doprowadziło do tego ze Wendy zabiła psa.Kiedy Jenifer sie o tym dowiedziała rzuciła sie na psobójczynie i zaczeła ją lać po ryju, inne dzieci to widziały i zdetronizowały Wendy z RedRoseClub a zamiast ją utworzyli Jenifer na Lidera.Miesiąc po tym Wendy uciekła a Jenifer zaczeła ubierać sie jak Jozue i zaczeła manipulować psychicznie chorym Gregorym do tego zeby zaczął zachowywać sie jak pies.Wtedy też dzieci zaczeły wołąc ze nadchodzi "StrayDog".Pewnego razu kiedy go przyprowadziła, odwaliło mu i wszystkich zabił poza jak Jenifer która kochał bo myslał ze to jego syn. Jenifer została z masakry zabrana przez Oficera Anthony Dolittle, i z powodu amnezji,traumy i innych chorób psychicznych (mało kto w zyciu jest swiadkiem masakry swoich bliskich 2x pod rząd w wieku kilkulat) wymazuje z głowy te wspomnienia az do 19roku zycia kiedy zaczyna odtwarzać swoja przeszłość - dlatego na początku gramy dorosła Jenifer a potem kiedy wspomnienia so bardziej klarowne gramy juz nią jako dziecko .

Oczywiscie po drodze jest masa osobistych interpetacji jak problemy z zyganiem pewnej dziewczyny , a dodając tutaj lekkie sugestie do pedofilli (jenifer jako dziecko nie wieidzała o co chodzi - wiec kiedy widziała koleżanka w pozycji do robienia loda uznawała ze ona sprząta podłoge) mozna dojśc do wniosku że była ona w ciąży .

Gra nie do końca do mnie przemawia, mimo, iż jestem fanem thrillerów psychologicznych oraz survival horrorów typu Silent Hill. Główne wady, na które natknąłem się w grze to:
- fatalna mechanika walki (postać zadaje ciosy powoli, mają mały zasięg, trzeba precyzyjnie być ustawionym do wroga na wprost aby go trafić, a przeciwnicy bez problemu nas trafiają. Nie mówiąc o walce z pierwszym bossem nauczycielem, który potrafi doprowadzić do rage quitu)
- zbyt dużo chodzenia między lokacjami (tak duża ilość pomieszczeń w połączeniu z brakiem mapy, to szczyt bezczelności. Gdyby nie było psa, który ułatwia nam nieco zadanie, to cały schemat pomieszczeń trzeba by rysować na kartce)
- braki w voice actingu (prerenderowane wstawki mają podłożony głos, natomiast w normalnej rozgrywce postać powie jedno zdanie a reszta to same kanonady tekstu)

Grę z jednej strony bym ocenił na jakieś 7/8 z racji ciekawej fabuły. Z drugiej strony za mechanikę walki dałbym 1. Mechanika walki jest tak zła, że przysłania wszystkie pozostałe zalety gry. System celowania nie istnieje i jest spore opóźnienie w wykonaniu ataku. Bycie naprzeciwko przeciwnika nie gwarantuje jego trafienia. Najwyżej potniemy powietrze. Horda kilku przeciwników na małym obszarze jest ciężka do przejścia. Potrafią wcisnąć kogoś w róg i skakać na przemian, co uniemożliwia wykonanie ataku. Byłem bliski porzucenia próby jej ukończenia. Jeśli ktoś nie ma nerwów całkowicie odradzam. System walki jest dla masochistów. Gdyby nie to, że jest jedną z tych gier, które upatrzyli sobie kolekcjonerzy prawdopodobnie mało kto by o niej dziś w ogóle pamiętał.