GTI Racing - recenzja gry

Niestety powyższy fragment ma niewiele wspólnego ze stanem faktycznym. GTI Racing oferuje fizykę na poziomie ślizgacza grawitacyjnego połączonego z motorówką. Samochody poruszają się w zupełnie nieprzewidywalny sposób, wbrew prawom fizyki. W większości wyścigów ani na moment nie zdjąłem nogi z gazu (a raczej palca z klawisza), biorąc zakręty z maksymalną prędkością. Przyznam, że kilka razy udało mi się zaliczyć barierkę albo jakiś inny znak, ale specjalnie mi to nie przeszkodziło w wyścigu – ot, samochód minimalnie zwolnił. Pojawiły się natomiast drobne uszkodzenia (rysa na karoserii i rozbita szyba), ale nie miały żadnego wpływu na prowadzenie się samochodu. Zaraz potem celowo chciałem sprawdzić, czy faktycznie można uszkodzić samochód w sposób, który będzie uniemożliwiał dalsza jazdę, albo przynajmniej mocno ją utrudni... po 10 minutach walenia, w co popadnie znudziło mi się i odpuściłem. Efekt? Mój Golf zachowywał się tak, jakby właśnie zjechał z taśmy montażowej. Rozumiem wprawdzie podejście twórców gry i ich chęć wyprodukowania gry czysto zręcznościowej, ale chyba w niczym by to nie przeszkodziło, gdyby umieścić w panelu opcji możliwość włączenia/wyłączenia wpływu uszkodzeń na prowadzenie samochodu? Dzięki temu każdy byłby zadowolony.

Przeciwnicy – kolejny element, na którym się niestety zawiodłem. Mieli być „dynamicznie jeżdżącymi komputerowymi przeciwnikami, wykorzystującymi pełną symulację fizyczną jazdy i kolizji!”, a okazali się strachliwymi niedzielnymi kierowcami, mającymi problem z wykonaniem manewru wyprzedzania. Głównym zastrzeżeniem co do ich „inteligencji” jest to, że mają permanentny problem w wyprzedzeniem swojego przeciwnika (w tym wypadku mnie). Bez względu na to, jak szybko jadę, komputerowi gracze trzymają się tuż za mną – o ile w przypadku zaciętej rywalizacji jest to jak najbardziej na miejscu, o tyle w momencie, gdy poruszam się po trasie dość anemicznie, ich zachowanie może dziwić. Nie raz zdarzyło mi się, że wpadłem na barierkę ochronna lub znak (czyli mój samochód wyraźnie zwolnił), a moi konkurenci zamiast wyprzedzić mnie zgrabnym manewrem również zwalniali i uparcie trzymali się zna mną. Niestety problem ten występuje również po podniesieniu poziomu trudności, a jedyną różnicą w umiejętnościach komputerowych graczy jest to, że pokonują zakręty znacznie szybciej niż dotychczas oraz lepiej radzą sobie lepiej w innych trybach gry.

Tryby gry – bardzo ważny element, bo potrafi skutecznie wydłużyć czas życia gry i zachęcić gracza do kontynuowania zabawy. Nie tym razem. W GTI Racing znajduje się kilka trybów, w których możemy się ścigać (m.in. Drift, Drag, Baja). Pierwszym, którego dane mi było spróbować, był drift, czyli „zabawa” znana m.in. z NFS: Underground, polegająca na jeździe maksymalnie długim ślizgiem. Im ślizg jest dłuższy (i bardziej efektowny), tym więcej dostajemy punktów. Wygrywa ten, kto tych punktów ma najwięcej, a nie kto dotrze do mety pierwszy. Niestety to, co zastaniemy w GTI Racing to nieudolna imitacja driftu z NFS: Underground. Czy wszyscy Ci panowie, którzy z taką dumą prezentują swoje imiona i nazwiska w głównej części ekranu gry i podają się za twórców, nie zadali sobie trudu, aby porównać to z konkurencyjną grą, która ma grubo ponad 2 lata, i jakoś się do tego odnieść? Driftowanie w GTI Racing przypomina niekontrolowane ślizganie się kartonem po lodzie. Samochód zachowuje się irracjonalnie i zupełnie nieprzewidywalnie, przez co cała dyscyplina to jeden wielki przypadek. Samochody nie dają poczucia jakiejkolwiek kontroli, ich przyczepność została radykalnie zmniejszona względem tego, z czym się stykamy w innych trybach gry, przez co gracz najzwyczajniej w świecie głupieje. Fakt, że dane auto ma napęd na przód, tył czy wszystkie koła, nie ma żadnego znaczenia, bo i tak wszystkie samochody zachowują się prawie identycznie. Nie lepiej jest też z pozostałymi trybami – w zasadzie są to kopie tego, co znamy z innych gier, a jedynie wykonanie jest gorsze.

W momencie, gdy zapoznawałem się z cechami gry, zaskoczyła mnie liczba tras – producent podał, że jest ich 70. Całkiem imponująca liczba, choć podejrzewałem, że rzeczywistość nie będzie tak kolorowa. I rzeczywiście, tras jest może i dużo, ale są zlokalizowane jedynie w 5-ciu sceneriach (USA, Niemcy, Francja, Włochy, UK) i tak naprawdę niewiele się od siebie różnią. Co do samych tras to przyznam, że specjalnie nie zaskoczyły mnie – ot, obowiązujący dziś standard. Na minus trzeba zaliczyć, że ich otoczenie jest wykonane słabo pod względem graficznym – co rusz zdarzają się fatalne tekstury, przenikające się obiekty i inne tego typu sytuacje. Wspominałem już o interakcji z otoczeniem, które sprowadza się do tego, że możemy wjechać w znak czy słupek, które złamią się pod naporem naszego samochodu. Jednak większość elementów pozostaje nieruchoma i jedyny efekt podczas kontaktu z takimi przeszkodami to zatrzymanie się w miejscu.

Od pewnego czasu każda gra samochodowa nie może się obejść bez opcji tunningu. Nie inaczej jest też w przypadku GTI Racing. W grze natkniemy się na bardzo bogaty tunning wewnętrzny, który dotyczy takich elementów jak: silnik, turbina, układ wydechowy, hamulce, zawieszenie, przekładnie i wiele innych. Wszystko to podzielone na kilka kategorii, w której znajduje się sporo elementów, które możemy zainstalować. Techland postarał się nawet o licencje oryginalnych producentów części, za co należy się pochwała. Nieco gorzej jest z tunningiem zewnętrznym – zmianom ulec mogą nadkola, opony, felgi, reflektory etc. Niestety w porównaniu z tym, co możemy zobaczyć w najnowszych grach z serii NFS, wygląda to mizernie.

Kolejny element dość często spotykany ostatnimi czasy w samochodówkach to ekonomia. Za każdy wygrany wyścig (lub zajęcie odpowiedniego miejsca w czubie stawki) otrzymujemy pewną kwotę, którą możemy przeznaczyć albo na naprawy, albo na zakup nowych części, albo na nowy samochód. To gracz decyduje, co i kiedy kupi, kiedy naprawi zdezelowany pojazd lub wymieni go na nowy. Żadnych ciekawych pomysłów odróżniających GTI Racing od konkurencji w tym aspekcie nie znalazłem.

Strona dźwiękowa gry również zasługuje na kilka ciężkich słów. Odgłosy silnika to połączenie Karchera (taki odkurzacz przemysłowy) z malakserem, lekko podmiksowane przez dźwiękowca. Wszystkie samochody brzmią prawie identycznie, a różnica polega jedynie w natężeniu dźwięku i jego częstotliwości. Natomiast muzyka to prawdziwy oldskul – elektroniczne kawałki z początku lat 80-tych sprawiły, że przypomniał mi się radiomagnetofon Kasprzak i buty Relaksy.

GTI Racing to gra, która przypomina mi wydanego kilka lat temu Mercedes Benz World Racing, z tą różnicą, że przy MBWR bawiłem się świetnie, a przy GTI Racing wprost przeciwnie. Obie gry mają dużo cech wspólnych, obie poświecone są jednej marce samochodów. Tyle tylko, że od czasu wydania MBWR minęło kilka lat, a twórcy GTI chyba tego nie zauważyli. GTI to gra słaba, nudna i niezbyt atrakcyjna wizualnie. Nie ratuje jej w zasadzie nic, bo co z tego, że jest edytor, skoro i tak nie będziecie chcieli ścigać się na trasach, które zaprojektujecie. Model jazdy to, jak pisałem, chyba najsłabszy element gry, grafika stoi na znacznie niższym poziomie niż w wydanym dużo wcześniej Xpand Rally. Cena, która wynosi 79,90 PLN jest zdecydowanie za wysoką jak na taki produkt, bo za 1/4 tej sumy można kupić grę nieporównywalnie lepszą (choćby wspomniany MBWR czy ostatnio CMR4). Czytając powyższy tekst większość z Was dojdzie do wniosku, że nie warto zawracać sobie głowy grą GTI Racing, gdyby jednak ktoś z Was nie był do końca pewien, polecam zapoznać się z demem, aby rozwiać wszystkie wątpliwości.

I na koniec nawiązanie do wstępu – dlaczego można zrobić dobrą grę jaką jest Xpand Rally, a rok później wypuścić gniota w postaci GTI Racing, który do niczego się nie nadaje? To oczywiście pytanie retoryczne...

Piernikowy Ludzik

PLUSY:

• nie mam pojęcia...

MINUSY:

• model jazdy;
• oprawa dźwiękowa;
• totalna nuda i monotonia podczas wyścigów;
• wspominałem o modelu jazdy?
• AI przeciwników;
• model jazdy (był już?);
• cena.