Podbój i Wielki Podbój | Tryby Rozgrywki | Battlefield 3

W Battlefield 3 są trzy podstawowe tryby rozgrywki, z których każdy występuje w dwóch odmianach, przeznaczonych do rozgrywania w mniejszym gronie lub na skalę masową. Dzięki takiemu podziałowi każdy znajdzie coś dla siebie. Jedni wybiorą tryby oparte na wykonywaniu zadań i prowadzeniu pojazdów, inni mogą preferować szybką akcję, bez rozmieniania się na drobne i odwracania uwagi od szybkiej, niczym niezmąconej walki.

Podbój i Wielki Podbój

Podbój jest sztandarowym trybem rozgrywki w Battlefield 3. Tryb ten był rozwijany i dopieszczany od początku istnienia serii i jest jednym z najważniejszych elementów wyróżniających gry Battlefield na tle konkurencji. Celem w Podboju jest przejmowanie neutralnych flag na mapie, lub odbijanie ich przeciwnikowi. Można powiedzieć, że jest to pochodna trybu Capture and Hold (przechwyć i utrzymaj) znanego już wcześniej z innych gier, jednak w BF3 mamy do czynienia z odmianą bardzo wzbogaconą. Na każdej z map znajduje się określona ilość flag (zwykle jest to liczba nieparzysta, a ich ilość zależy od wielkości mapy i odmiany Podboju, o czym później). Po przejęciu, flaga służy jako punkt odrodzeń dla całego zespołu oraz dla sojuszniczych pojazdów, przypisanych do tejże flagi.

Zadaniem zespołów jest utrzymanie kontroli nad flagami i eliminowanie przeciwników, aż nie skończą się im kupony. Standardowo każda drużyna rozpoczyna rozgrywkę posiadając 250 kuponów, które znikają wraz z każdym odrodzeniem się członka zespołu (reanimowanie członka zespołu pozwala na zachowanie kuponu). W dużym uproszczeniu, kupony można potraktować jak zbiorowy zapas "żyć", z którego czerpie cały zespół.

Dodatkowo, kiedy jeden z zespołów przejmie ponad połowę flag, kupony drużyny przeciwnej automatycznie będą znikały, nawet jeśli żaden z przeciwników nie zginie. Służy to przyspieszeniu rozgrywki poprzez mobilizację osłabionej drużyny do działania.

Aby przejąć flagę, gracz musi znaleźć się w jej zasięgu, o czym poinformuje pojawiający się na ekranie gracza okrągły wskaźnik z literą odpowiadającą oznaczeniu flagi. Jeżeli flaga jest neutralna (kolor biały), a w okolicy nie znajduje się żaden wróg, wtedy od razu nastąpi proces przejmowania, komunikowany wszystkim graczom w obu zespołach i dodatkowo ilustrowany za pomocą wciąganej na maszt flagi przejmującej strony konfliktu.

Jeżeli flaga została już przejęta przez przeciwnika, najpierw trzeba ją zneutralizować (opuścić wroga flagę), a dopiero potem ją przejąć.

Im więcej graczy jednego zespołu znajduje się w zasięgu flagi, tym szybciej będzie ona przejmowana. Przejmowanie może zostać "zablokowane" przez graczy z przeciwnego zespołu, jeżeli znajdą się oni w zasięgu flagi. Przykładowo: jeżeli w pobliżu flagi znajduje się jeden gracz strony rosyjskiej i jeden gracz strony amerykańskiej, wtedy żaden z nich nie będzie mógł przejąć flagi, dopóki drugi nie wyjdzie poza jej zasięg lub nie zostanie zabity. Jeżeli do jednego z graczy dołączy kolejny członek zespołu, wtedy flaga będzie przez nich przejmowana, nawet, jeśli w pobliżu wciąż jest samotny przeciwnik. W takich sytuacjach zawsze decyduje przewaga liczebna zespołu znajdującego się w zasięgu flagi.

Samodzielne przejmowanie wrogich flag jest satysfakcjonujące, ale obarczone dodatkowym ryzykiem. Dopóki wroga flaga nie zostanie całkowicie zneutralizowana, dopóty członkowie wrogiego zespołu będą mogli się obok niej odradzać, co stanowi zagrożenie dla przejmującego. Dlatego właśnie niezwykle ważna jest współpraca drużynowa. Gracze znajdujący się w drużynie mogą łatwiej odnaleźć się na mapie oraz odradzać po śmierci obok towarzyszy, co może dać im przewagę w stosunku do pojedynczych żołnierzy niepołączonych w drużynę.

W Podboju gracze mają do dyspozycji najwięcej pojazdów. Jest to rodzaj rozgrywki mający poniekąd symulować pole bitwy: duże, otwarte przestrzenie, czołgi ścierające się na lądzie, huk przelatujących odrzutowców, piechota podbijająca strategiczne punkty na mapie - jednym słowem wojna na całego. Warto również zaznaczyć, że Podbój występuje w dwóch odmianach - normalnej i dużej. W pierwszej odmianie na mapach znajduje się mniej flag do przejęcia i akcja jest nieco bardziej zagęszczona. Jest to tryb idealny dla mniejszej ilości graczy (16-24). W trybie Wielkiego Podboju (w Battlelogu "Conquest Large") na każdej z map znajduje się więcej flag do przejmowania i walka toczy się na znacznie większym obszarze. Jest to tryb idealny dla 32-64 graczy (gracze konsolowi mogą tylko pozazdrościć, gdyż jest to ilość graczy osiągalna jedynie na PC).

Najprzydatniejsze klasy dla atakujących/broniących: W Podboju bardzo trudno określić, która z klas najwięcej wnosi do rozgrywki i może przeważyć o zwycięstwie którejś ze stron konfliktu. Najlepiej, gdy zespoły są zróżnicowane i zrównoważone. Do zwycięstwa potrzebna jest dobra współpraca wszystkich klas, choć czysto teoretycznie Szturmowiec może mieć nieco większy udział w zwycięstwie, dbając o stan zdrowia kolegów i reanimując ich na polu walki, ratując w ten sposób cały zespół przed utratą kuponu.

Jeżeli gracz sam znajdzie się w okolicy wrogiej flagi, powinien poszukać miejsca znajdującego się w jej zasięgu w którym z ukrycia mógłby przejmować flagę. Należy wtedy wyłączyć wszelkie źródła światła (laser, latarka) i w miarę możliwości nie angażować się w walkę na czas przejmowania (o ile oczywiście jest to możliwe). Przejęta flaga jest warta znacznie więcej dla całego zespołu niż zabicie jednego czy dwóch przeciwników.

Battlefield 3

25 października 2011

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja