autor: Łukasz Malik
X-Men Legends II: Rise of Apocalypse - przedpremierowy test
Wbrew pozorom X-Men Legends II nie jest adresowany tylko do wiernych fanów komiksów z mutantami w roli głównej. Powinien jej spróbować każdy miłośnik lżejszych gier cRPG, a miłośnicy gier nastawionych na akcję powinni się bawić wyśmienicie.
Mutanci powracają, tym razem w swojej krucjacie przeciwko złu nie ominą także posiadaczy pecetów. Tym, którzy nie grali w pierwszą cześć (miała premierę rok temu na konsolach drugiej generacji), przypomnę, że mamy do czynienia z grą action cRPG (przy czym słowo action powinno być podkreślone, i to nawet dwukrotnie) z bohaterami komiksów X-Men w roli głównej. Jeśli jednak spodziewacie się gry, w której po 16742 kliknięciach levelujecie i klikacie dalej (uprzedzając komentarze pod zapowiedzią, nie mam nic do Diablo ;-), to muszę Was rozczarować, (tudzież mile zaskoczyć, wedle upodobań). Pod naszą opiekę oddano drużynę złożoną z czterech mutantów, każdy z nich obdarzony jest rozmaitymi umiejętnościami i mocami specjalnymi, co wprowadza do gry pół grama taktyki, gdyż wymusza na graczu sprawne operowanie całą drużyną i odpowiedni dobór mutantów. W jednej chwili, kierujemy tylko jedną postacią, reszta bynajmniej nie stoi bezczynnie, kontrolę nad nimi sprawuje komputer, który wykonuje swoje zadanie całkiem nieźle. Wspomniałem przed sekundą o odpowiednim doborze członków drużyny, pole do popisu mamy dość duże i zapewne sporo wody w Wiśle upłynie, zanim skompletujemy swój dream team, oczywistym wydaje się podział na mutantów świetnych w walce wręcz (np. Wolverine) oraz na walczących na dystans (Cyclops).
Autorom doskonale udało się oddać niezwykłą potęgę mutantów, czujemy że nie gramy bohaterami z przymusu, których karma zmusiła do ratowania świata. To są naprawdę charakterni superbohaterowie przez duże S. Moim faworytem jest Wolverine, który w pełni interaktywnym środowisku sieje naprawdę wielkie spustoszenie. Rosomak potrafi podnieść dowolny przedmiot i cisnąć nim w przeciwnika, a nawet rozbić ścianę. Do naszej dyspozycji oddano także superciosy, które wybieramy jako umiejętności specjalne i rozwijamy je wraz ze zdobywaniem kolejnych poziomów doświadczenia. Możemy także rozwinąć umiejętność samoleczenia, wtedy Wolverine zmienia się w prawdziwą maszynkę do zabijania. Tak naprawdę, to o każdym z mutantów można by napisać osobny akapit, gdyż każdy z nich posiada cechy i umiejętności czyniące z nich wyjątkowe (i wyjątkowo groźne) postacie.
Pecetowi gracze wybiorą spośród 18 (reszta platform 16) mutantów, pośród których znajdą się Cyclops, Magneto, Wolverine, Storm, Nightcrawler, Jean Grey, Rogue, Collossus, Gambit, Iceman, Juggernaut, Scarlet Witch, Sunfire, Bishop oraz 4 nieujawnione jeszcze postaci. Zgodnie z sugestiami fanów po premierze pierwszej części, naszych zmutowanych podopiecznych będziemy mogli przyodziać zarówno w „tradycyjne” stroje, jak i te znane z serii Ultimate. Jak zapewne zauważyliście, grać możemy zarówno X-Menami skupionymi wokół profesora Xaviera, jak i członkami Bractwa Mutantów pod egidą Magneto. Ma to oczywiście swoje uzasadnienie w fabule gry, nie pałający do siebie sympatią mutanci będą musieli się zjednoczyć, aby pokonać samego Apokalipsę (ten przyjemniaczek spoglądający na nas z pudełka z grą), zapewne będzie mu towarzyszyć Czterech Jeźdźców... Apokalipsy. Oczywiście to nie wszyscy wrogowie – będzie komu przetrzepać kości, autorzy zapowiadają 100 różnych typów przeciwników. Od przerośniętych pająków począwszy, na bossach takich jak Grizzli, Holocaust czy Angel skończywszy.
Gra jest nastawiona na nieskrępowaną rozwałkę z pełnym wykorzystaniem supermocy naszych bohaterów i na ekranie dzieje się naprawdę dużo. Jest z kim walczyć, jest co zbierać, jest co rozwalać, a od wizualizacji mocy naszych herosów i masy wybuchów, które powodują drganie obrazu można dostać zawrotów głowy. Ta miła dla oczu rozwałka w cRPG-owej polewie ma trwać aż 40 godzin, różnorodne poziomy (70 różnych lokacji, od Egiptu po wnętrza baz), nieliniowa fabuła, ciekawi wrogowie i nagłe zwroty akcji mają sprawić, że nie będziemy się przez ten czas nudzić.
