Dota 2 - beta-test największego konkurenta gry League of Legends

Dota 2 to bezpośredni sequel modyfikacji do trzeciego WarCrafta o nazwie Defense of the Ancients, który wiele lat temu spotkał się z dużym uznaniem i rozpoczął ekspansję nowego gatunku gier, określanego dziś mianem Multiplayer Online Battle Arena (MOBA) lub Action Real-Time Strategy (ARTS). Mimo że produkt jest dopiero w fazie beta, to aktualnie najbardziej popularny tytuł na platformie Steam, co wróży mu duży sukces w przyszłości. Chociaż wiele elementów wciąż wymaga dopracowania, rozgrywka piekielnie wciąga i potrafi przykuć do monitora na wiele godzin.

Zmagania rozpoczynamy od wybrania jednego z 96 bohaterów. Każdy posiada inne proporcje atrybutów podstawowych (siła, zręczność, inteligencja) i charakteryzuje się zmiennym ich przyrostem w miarę zdobywania doświadczenia. Nasza jednostka ma określone zadanie w zespole. Aby odnieść sukces, należy dobrze skompletować drużynę pod kątem pełnionych funkcji. W stosunku do konkurencyjnych gier MOBA Dota 2 oferuje bodaj najbardziej zróżnicowany i przemyślany zbiór postaci. Obecny zestaw cech i umiejętności jest efektem pracy wielu osób na przestrzeni lat, wyciągania wniosków z rozgrywek turniejowych oraz opinii profesjonalistów zaangażowanych w rozwój tytułu. W wersji beta brakuje jeszcze czternastu bohaterów. Nie przeszkadza to jednak w zabawie, ponieważ większość najważniejszych postaci jest już dostępna. Są one stopniowo dodawane wraz z kolejnymi aktualizacjami.

Ekran wyboru bohaterów.

Mapa podzielona jest na dwa terytoria, z których jedno zajmuje nasza drużyna. Do bazy wroga wiodą trzy różne drogi (linie), a na każdej z nich ustawionych jest tyle samo wież. Aby zwyciężyć w bitwie, musimy je zburzyć, dostać się na teren przeciwnika i zlikwidować jego główny budynek stojący tuż przy fontannie życia, przy której pojawiają się bohaterowie na starcie gry oraz po ewentualnej śmierci.

Początkowo jesteśmy zbyt słabi, aby tego dokonać (chyba że nie atakujemy pojedynczo i nikt nam nie przeszkadza), dlatego podczas gry zdobywamy silne przedmioty oferujące nowe możliwości oraz poziomy postaci, dzięki którym te ostatnie zyskują nowe umiejętności.

Próba zniszczenia wieży przeciwnika.

Z każdym nowym poziomem sami wybieramy, która zdolność powinna zostać odblokowana, dzięki czemu mamy wpływ na to, jak się ona rozwija. Gra pod tym względem jest bardzo złożona i nie zawsze istnieje jedyny słuszny schemat, którym powinniśmy się kierować. Warto dostosować nasze umiejętności do aktualnej sytuacji i przeciwników.

Ekonomia stanowi bardzo ważny aspekt każdej rozgrywki. Podczas walki na jednej z trzech dróg staramy się zdobyć jak najwięcej złota poprzez likwidowanie przeciwników i dobijanie wysłanych automatycznie z bazy rywala potworków, czyli tzw. creepów. Aby zainkasować kasę, należy takiemu stworkowi zadać ostatni cios, kończący jego żywot. Każda z postaci ma inny czas ataku i jego animację, więc aby dobrze opanować tę sztukę, niezbędna okazuje się odrobina wprawy. Innym bardzo ważnym elementem jest uniemożliwienie oponentom bogacenia się poprzez dobijanie naszych creepów (tzw. deny), gdy są one bliskie śmierci. Dzięki temu wróg otrzymuje mniej doświadczenia i złota, a my zdobywamy przewagę. Strategie kontroli linii są tu piekielne istotnie. Za ostateczne zniszczenie wieży także dostajemy pokaźną kwotę pieniędzy, warto więc na nie polować.

Zakup przedmiotów podczas gry.

Zainkasowaną gotówkę możemy wydać na zwiększający naszą moc ekwipunek lub na nowe umiejętności. Bonusy należy oczywiście dostosować do przeciwników. Dla przykładu – jeżeli w drużynie rywala jest dużo „nukerów” i „disablerów”, możemy kupić przedmiot o nazwie Black King Bar, który po aktywacji da nam czasową odporność na większość zaklęć w grze. Ważnym aspektem zmagań jest łączenie rzeczy, tak aby stały się one silniejsze. Odpowiednie receptury znajdziemy w sklepie. Najpotężniejszy oręż możemy pozyskać tylko za pomocą takiego właśnie procesu.

W grze występują trzy rodzaje sklepów zlokalizowanych w różnych miejscach na mapie. Podstawowym jest ten przy naszej fontannie zdrowia, który zawiera zdecydowaną większość potrzebnych przedmiotów. Sklepiki drugiego typu mieszczą się przy dwóch liniach – górnej i dolnej – i dzielone są pomiędzy nas a przeciwników. Wybór w nich jest dość ograniczony, choć znajdziemy tu rzeczy niezbędne w początkowej fazie gry – co ważne, nie musimy się dzięki temu cofać do bazy i tracić czasu. Trzeci rodzaj sklepów stanowią tzw. „Secret Shopy”, umiejscowione w lasach po obu stronach mapy. Tam nabędziemy przedmioty, które potrzebne są do złożenia najpotężniejszego ekwipunku w grze.

Kurier, który nosi nasze przedmioty.

Do dyspozycji mamy także opcję zakupu kuriera, który będzie taszczyć za nas zakupione klamoty. Warto zaopatrzyć się w takiego „osiołka”, szczególnie że z jednego egzemplarza może korzystać cała drużyna.

Jednymi z najważniejszych elementów strategicznych są poziom terenu oraz pora dnia. Działa tu prosta zasada – stojąc wyżej, widzimy więcej niż nasi przeciwnicy pod nami. Rywale znajdujący się niżej w większości przypadków mogą nas w ogóle nie zauważyć, chyba że ich zaatakujemy. Noc z kolei powoduje, że nasze pole widzenia staje się bardziej ograniczone. Są jednakże postacie, które po zachodzie słońca czują się o wiele lepiej – nie dość, że nie ponoszą konsekwencji wynikającej z nieprzychylnej pory dnia, to na dodatek są szybsze i sprawniejsze.

Na mapie, równo co dwie minuty, pojawia się specjalna runa. Bohater, który ją weźmie, na krótki czas otrzyma jeden z potężnych bonusów, takich jak: maksymalna szybkość, podwojone obrażenia, regeneracja, niewidzialność oraz iluzja.

W lesie dostępne są obozowiska neutralnych potworów, które możemy zabijać w celu zdobycia pieniędzy i doświadczenia. Podzielono je na mniejsze i większe – te pierwsze są mniej wartościowe, te drugie bardziej. Najbardziej „intratnym” stworem jest Roshan, za zabicie którego cała drużyna otrzymuje złoto, a na ziemi pojawia się tarcza dająca śmiałkowi, który ją podniesie, natychmiastową reinkarnację z pełnią życia po śmierci.

Moment skoncentrowanej walki, podczas której liczy się każdy ułamek sekundy.

Na tym nie koniec. Po trzech stronach linii umieszczone są trzy zestawy baraków. Aby je zlikwidować, należy pozbyć się najpierw wszystkich wież na danej drodze. Jeżeli uda nam się zburzyć koszary, dostajemy „mega-creepy” – nasze jednostki automatycznie rosną w siłę, stają się prawie niemożliwe do zatrzymania, biorąc pod uwagę okres paru minut gry.

Skomplikowana rozgrywka

Porównując mechanikę różnych tytułów z tego gatunku, nie sposób nie zauważyć, że w Docie jest ona bardzo mocno rozbudowana (np. popularne League of Legends pod wieloma względami stanowi prostszy odpowiednik Doty), co dla sporej grupy osób będzie zaletą, ponieważ zwiększa głębię rozgrywki. Każda partia potrafi być unikalna. Jest to jednak także element zniechęcający część użytkowników próbujących swoich sił z produktem firmy Valve. Konieczność dokładnego zapoznania się z zasadami i wysoki próg wejścia dla wielu okazuje się zbyt dużym wyzwaniem.

Udany unik przed hakiem pozwala cało wyjść z opresji.

Średni czas rozgrywki w Docie 2 wynosi około czterdziestu minut. Podczas jednej partii sytuacja na mapie potrafi zmienić się wiele razy. W grach na wyższym poziomie często zdarza się, że drużyna, która przez pół godziny była bardzo mocno bita, straciła wieże i baraki, w ciągu kolejnego kwadransa jest w stanie odnieść zwycięstwo. Wymaga to głównie wiedzy i umiejętności osób kontrolujących bohaterów Carry w zespole oraz w miarę przyzwoitej gry supportów. Nawet gdy nasza drużyna jest słabsza, mamy szansę wychwycić moment nieuwagi przeciwnika i szybko zakończyć zmagania, jeżeli dysponujemy wystarczająco silnymi postaciami.

Odpowiednie zbalansowanie bohaterów i ich dynamika dodaje grze pewnej magii. Nawet gdy jesteśmy w tyle z naszym ekwipunkiem oraz poziomem doświadczenia, możemy wygrać walkę, stosując właściwą strategię, ustawienie postaci oraz kolejność wykorzystywania umiejętności. Na tego rodzaju decyzje najczęściej mamy ułamki sekund. Najsprawniejsi gracze potrafią wyjść z wielu opresji, wykorzystując jedynie sam ruch bohaterów na mapie.

Rzadka, ale jakże satysfakcjonująca sytuacja. Szybki, skuteczny atak na bazę wroga w chwili jego nieuwagi.

Zakupy

Dota 2, rzecz jasna, posiada sklep. Za pomocą nabytych w nim odpowiednich zestawów możemy zmienić wygląd ulubionych postaci oraz wprowadzić szereg innych modyfikacji, ale nie ma tu miejsca, jak w innych tytułach opartych na modelu mikropłatności, na wpływanie na rozgrywkę za pomocą realnej gotówki. Wszystkie rzeczy kupione w sklepie pozwalają na dokonywanie jedynie kosmetycznych poprawek. W prawdziwej grze liczą się wyłącznie umiejętności użytkownika.

Niestety w wersji beta jeszcze nie wszystkie postacie da się modyfikować, a dostępne usprawnienia do tanich nie należą – na ich zakup trzeba wydać średnio ok. 2 euro. Najlepsze zestawy przedmiotów kosztują znacznie więcej. Nie jest jednak tak, że wszystkie sety musimy nabywać za gotówkę – po każdej batalii losowane są również darmowe przedmioty. Dzięki odrobinie szczęścia możemy uzyskać w ten sposób najdroższy ekwipunek dostępny w sklepie.

Sklep z przedmiotami. Ceny nie są zbyt przystępne.

Ważnym aspektem sklepu jest to, że każdy gracz ma szansę zgłosić do niego swój własny przedmiot. Jeżeli zostanie on zaakceptowany i dodany do gry, autor otrzyma pieniądze za każdy sprzedany egzemplarz. Organizowane są także konkursy na najlepsze modyfikacje.

System doboru przeciwników

Serwer automatycznie proponuje nam rywali, bazując na ocenie danego gracza. Istotną wadą wersji beta jest to, że aktualnie system ten wymaga wielu usprawnień. Zdarza się, że Dota 2 nie potrafi prawidłowo dobrać przeciwników na naszym poziomie.

Zanim oddamy wyszukiwanie potencjalnych oponentów w ręce gry, możemy wybrać jeden z trybów zmagań oraz lokacje graczy, z którymi chcemy rywalizować. Oczekiwanie na dobranie przeciwników trwa około dwóch i pół minuty, czyli niestety dość długo. Często zdarza się także, że podczas inicjowania rozgrywki jedna z osób nie jest w stanie połączyć się z serwerem i wtedy cały proces rozpoczyna się od nowa. Sytuację związaną z oczekiwaniem ratuje fakt, że jeżeli zostaliśmy już dobrani, a nie udało się rozpocząć zmagań, trafiamy do kolejki z wysokim priorytetem.

Darmowy przedmiot wylosowany po zakończeniu bitwy.

To tylko wersja beta

Dota 2 wciąż znajduje się w fazie testów. Brakuje wspomnianych bohaterów, dodatkowych trybów zmagań, możliwości modyfikowania wielu postaci. Kuleje system doboru rywali, niedostępny jest system nauki z mentorem, nie ma też obsługi osiągnięć (achievmentów) oraz samouczków dla żółtodziobów. Dopiero w planach jest stworzenie systemu dobierania przeciwników dla pełnych pięcioosobowych zespołów oraz drabinki turniejowej dla klanów i drużyn. W wielu miejscach niedomaga też grafika, choć akurat mnie osobiście niespecjalnie to przeszkadza. Nie zmienia to jednak faktu, że oprawa wizualna nie jest dopracowana i warto byłoby ją poprawić.

Ekran wyszukiwania gry.

Tytuł zawiera też sporą liczbę znanych błędów, z którymi deweloperzy starają się walczyć. Na ich forum możemy poczytać o wszystkich prowadzonych pod tym kątem pracach. Windows to jedyna aktualnie obsługiwana platforma, ale w planach jest dodanie także OS X. Biorąc pod uwagę ostatnie działania Valve, możemy spodziewać się, że pozycja ta będzie również dostępna dla posiadaczy Linuksów.

Wymienione braki w większości przypadków nie przeszkadzają jednak w czerpaniu dużej przyjemności z gry w jej aktualnej wersji.

Za darmo. Serio!

Na koniec jeszcze raz podkreślę, że w Docie 2 obowiązuje model free-to-play, co oznacza, że wszystkie jej funkcjonalności otrzymujemy za darmo. Nie musimy płacić za odblokowywanie bohaterów lub umiejętności. Jest to duży plus, zwłaszcza gdy przyjrzymy się innym produkcjom w tym segmencie. Tam często bonusy otrzymują osoby, które przeznaczą na nie określone kwoty. Drugiej Doty taki problem nie dotyczy.