Battle Mages: Sign of Darkness - test przed premierą

Prawie rok temu na łamach naszego serwisu pastwiłem się nad grą strategiczną o nazwie Battle Mages. Stworzony przez rosyjskiego producenta (Buka Entertainment) program charakteryzował się bardzo dużą ilością wad. Do minusów tych zaliczyć należy: liniowość, przeciętną grafikę oraz przede wszystkich nudne i długie misje. Wydanie dodatku do tejże gry, już na wstępie wydaje się dość dziwnym pomysłem. Programiści pracujący nad pierwszym oficjalnym rozszerzeniem mieli jednak dużo czasu na poprawienie wszelkich mankamentów protoplasty. Premiera już niedługo, tymczasem przyjrzyjmy się bliżej zaawansowanej wersji beta Sign of Darkness.

BM:SoD zaoferuje nam cztery nowe kampanie, podczas których wcielimy się w czterech odmiennych magów. W czasie trwania 16 misji spotkamy na swojej drodze wojska: orków, nieumarłych, elfów i ludzi. Pod tym względem gra prezentuje się nad wyraz dobrze. Zróżnicowanie nacji oraz liczba jednostek (w tym sporo nowych) stoją na przyzwoitym poziomie i gwarantują odmienną rozgrywkę w każdej z kampanii.

Niektóre miejsca prezentują się bajecznie.

Dodatek nie wprowadza do rozgrywki większych innowacji. Gra nadal łączy w sobie elementy RTS i RPG. Jak przystało na rozszerzenie, dodano nowe przedmioty, jakie mogą znaleźć i użyć nasze wojska, dodano bohaterów, nie zabrakło też nowości w kwestii zaklęć, jakie posiada nasz mag. Nie jest tego wiele, dołożono jednak kilka nowych czarów oraz szkołę czarnej magii. Na korzyść zmodyfikowano również interfejs, w tym inventory naszych poddanych.

Sign of Darkness to nadal nietypowa gra strategiczna, w której nie budujemy miast i nie zarządzamy ekonomicznym zapleczem państwa. Miejscami rekrutacji wojsk są zaprzyjaźnione, porozrzucane po mapach miasta. Metropolie te to również źródło questów, jakie wykonujemy podczas misji. Sam gracz wciela się w bezpostaciową zjawę, mogącą wpływać na świat zewnętrzny jedynie przy pomocy zaklęć i rozkazów. Jako mag, jesteśmy mocno zależni od swoich wyznawców, co objawia się utratą punktów magii (mana) gdy zbytnio się od nich oddalimy. Nasze czary są dużo potężniejsze już na samym początku gry, niż miało to miejsce w podstawowej wersji BM. Zauważalne jest to już od pierwszych minut rozgrywki, gdy bez naszej pomocy, wojownicy nie radzą sobie w walce z ziemskimi niebezpieczeństwami. Kreowanie magicznych stworów, ożywianie zmarłych, magiczna ochrona jednostek, zabójcze kule ognia, to tylko garstka z dostępnego wachlarza zaklęć naszych magów.

Obecne w grze elementy RPG pozwalają na zdobywanie doświadczenia przez naszych ludzi oraz rozwój umiejętności władania magią przez pierwszoplanowego czarodzieja. Podczas czterech kampanii wcielimy się w magów władających sztuką dowodzenia, magią chaosu, natury i energii. Podczas rozgrywki znajdujemy też masę magicznych przedmiotów, które zwiększają umiejętności naszych żołnierzy.

Istotną nowością wprowadzoną przez dodatek jest przechodzenie jednostek z jednej misji do drugiej, bez tracenia przez nie zdobytych wcześniej umiejętności. Sprzyja to kreowaniu armii super bohaterów i sprawia, że podczas rozgrywki dbamy o kondycję wojowników-weteranów.

Jako mag możemy zwiększać swoje umiejętności w czterech kategoriach: wiedza, magia, dyplomacja i walka. Większa wiedza to m.in. mniejszy koszt many podczas rzucania czarów, a dyplomacja to hojniejsze nagrody za wykonane questy. Rozwój sztuki magicznej to szybsza regeneracja czarów (po rzuceniu danego zaklęcia trzeba chwilę odczekać, aby móc to uczynić ponownie) oraz mocniejsze ich działanie. Ostatnia umiejętność to walka, czyli bonusy skierowane do ulepszenia możliwości naszych wojowników.

Zimowa sceneria, też niczego sobie.

Pewne zastrzeżenia można mieć natomiast do AI zarówno przeciwników, jak i będących pod naszą kontrolą wojsk. O ile wróg często wykazuje się „rozumem” atakując słabe punkty naszych szeregów, tak np. kontrolowani przez nas łucznicy, nie mający szans w walce wręcz, nie stronią od niej. Zdarzają się też sytuacje, w których żołnierze stoją bezczynnie na polu walki, gdy nieopodal leje się krew ich towarzyszy. Na szczęcie dzięki aktywnej pauzie, gracz jest w stanie zapanować nad tego typu niedostatkami.

Engine graficzny programu nie jest już najnowszy i prezentuje się bardzo przeciętnie na tle dzisiejszych produkcji. Mimo wszystko, w stosunku do podstawowej wersji Battle Mages, Sign of Darkness może poszczycić się odświeżoną oprawą graficzną. Wszelkie zmiany, jakie wprowadzono, ograniczają się do zwiększenia szczegółowości elementów, poprawy tekstur, oraz lepszego zagospodarowania przestrzeni na mapach. Mimo dość pobieżnych zmian, szata graficzna dodatku wydaje się dużo ładniejsza od tej, jaką mogliśmy oglądać prawie rok temu. Zmienne warunki pogodowe i pory dnia oraz wygodna w obsłudze kamera i sterowanie przemawiają na dodatkową korzyść gry.

Jak widać, wszystkiego dodano po trochę, wprowadzono kilka ulepszeń, ot, zwykły dodatek. W przypadku Battle Mages najważniejsza jest jednak kwestia grywalności, która dotychczas bardzo szwankowała. Złym pomysłem wydaje mi się obecność czterech misji na każdą kampanię. Producent zapowiada, iż na przejście każdej z nich (misji) będziemy potrzebować około 3 godzin. Kilkudniowe obcowanie z betą pokazało jednak, że czas ten może się trochę wydłużyć. A może to misje są tak nudne, że każda minuta trwa godzinę? Program otrzymał trochę dynamizmu, dawka ta wydaje się jednak stanowczo za mała. Podczas zwiedzania dużych obszarów mapy, bardzo często napotykamy na wrogie jednostki. Walki trwają dość długo, nawet przy niewielkiej liczbie walczących, a chwile te przedłuża możliwość włączania pauzy, którą niejednokrotnie wykorzystujemy podczas krwawych starć.

Przymierze Elfów i Orków w walce ze złem. Na screenie miasto leśnej społeczności.

Zadania, jakie otrzymujemy, niestety nie grzeszą pomysłowością, a ich realizacja sprowadza się zazwyczaj do monotonnej eksploracji mapy i eksterminacji wrogów. Jednymi z pierwszych wyzwań są np.: zabicie kilku niedźwiedzi, pozbycie się hordy wilków czy odnalezienie jakiegoś człowieka. Czasami przytłacza nas sytuacja, gdy znajdujemy się w centrum wielkiej mapy (z czającym się na każdym rogu niebezpieczeństwem), z garstką żołnierzy oraz pustą sakiewką. Aby zdobyć większą armię trzeba sporo się nachodzić i nawalczyć. Generalnie jest lepiej niż w Battle Mages, same walki wydają się ciekawsze i bardziej spektakularne, niemniej jednak całość wciąż prezentuje się mało atrakcyjnie od strony dynamizmu. Myślę, że lepszym rozwiązaniem, byłoby stworzenie większej ilości map do szybszej rozgrywki. Grze brakuje dynamiki, co potęguje monotonię.

Po Sign of Darkness nie należy spodziewać się więc cudów, a jedynie porządnego dodatku do przeciętnej i leciwej już przecież produkcji. Uruchomienie BM:SoD nie będzie wymagało podstawowej wersji gry. Jako samodzielne rozszerzenie, BM:SoD ma więc spore szanse na choćby skromny sukces wśród miłośników nietypowych gier strategicznych.

Daniel „Kull” Sodkiewicz