Age of Mythology - przed premierą

Obecnie na rynku gier komputerowych, każdy ambitny i aspirujący do miana „wyróżniającej się gry” produkt potrzebuje świeżości i szczypty oryginalności, aby wybić się z szarej, zbitej masy zwykłości. Deszcz, a raczej nawałnica, gier doprowadziła do nasycenia rynku do tego stopnia, iż ciężko czasem odróżnić jeden tytuł od drugiego. Myli się nam fabuła, główni bohaterowie, wątki, światy, bronie, pojazdy itd. Czego więc potrzeba dzisiejszej grze? Powiedzmy, że „Tego Czegoś”.

Cokolwiek by się nie kryło pod pojęciem „To Coś”, zapewne będzie to oznaczało, iż gra przypadła Wam do gustu, lub uznaliście ją za jak wcześniej już wspomniałem „wyróżniającą się”. Pisze o tym, dlatego iż wszystko wskazuje na to, iż „To Coś” będzie miała gra Age of Mythology ze stajni Ensemble Studios.

Firma, która tworzy AoM wcześniej popełniła bardzo popularny i co nie zawsze idzie w parze, dobry, Age of Empire oraz jego drugą część Age of Kings. AoM to trzecia z kolei strategia czasu rzeczywistego tej firmy, która tym razem przedkłada starożytną mitologię i świat bogów nad świat ziemski i naszą obecną cywilizację. Poprzednie gry bardziej skupiały się na naszej cywilizacji – powstawaniu kultur, ich ewolucji, wojen między nimi i w końcu ich upadków. W AoM razem z historycznym podłożem, dostaniemy ogromną porcję świata fantastycznego w którym roi się od centaurów, cyklopów i pałających żądzą zemsty bogów.

Niektórzy pewnie będą chcieli wrzucić tą grę do worka z napisem „fantasy”; problem w tym, iż nie jest to gra fantasy, bo występują w niej także prawdziwe cywilizacje. Nie jest to także kontynuacja poprzednich części, gdyż istnieje tutaj świat mitologiczny. Ensemble Studios zrobiło krok do przodu i połączyło te dwa światy, w jeden wielki, żyjący organizm.

Czym jest mit wszyscy wiemy – chyba każdy zapamiętał regułkę z liceum (albo wkuł). W AoM mity stają się częścią świata realnego, mieszając w ten sposób to co wiemy, z tym co dowiedzieć się dopiero mamy.

W świecie AoM najważniejsi są oczywiście, jak to w mitach, bogowie. Rozpoczynając zabawę trzeba się najpierw opowiedzieć po stronie któregoś z bogów; decyzja ta ma duży wpływ na resztę rozgrywki, gdyż wiele opcji dostępnych jest tylko dla danego bóstwa. Gracz może poprosić boga o pomoc w walce (np. aby wspomógł nas swoimi mitologicznymi żołnierzami, albo żeby rzucił piorunem gdzie trzeba), a także w sferze ekonomicznej (o dobre zbiory), wszystko w myśl: „Różni bogowie, oferują różne rzeczy”.

Jak zdobyć zaufanie i przychylność boga? Wyznając jego wiarę oczywiście. Każda z trzech (do tej pory zapowiedzianych) kultur ma trzech podstawowych bogów np. Grecy mają Zeusa, Posejdona i Hadesa. Oprócz trzech głównych istnieje jeszcze szerszy panteon bóstw dla każdej cywilizacji np. Grecy mają jeszcze Aresa, Hefajstosa, Atene itd. – lecz ich nie będziemy mogli wybrać. Będziemy mogli za to budować ich świątynię by w ten sposób uzyskać dostęp do mitologicznych jednostek, tudzież mocy. To od nas będzie zależało, które bóstwo poda nam pomocną dłoń. Grając Wikingami i wybierając boga Odyna, dostaniesz bonus w postaci większego widocznego obszaru na mapie (Odyn w mitologii skandynawskiej miał dwa kruki, które rozsyłał po świecie w poszukiwaniu różnych wieści). Analogicznie do tego przykładu wygląda sytuacja z innymi bóstwami występującymi w grze; każdy bóg ma cechy znane nam z mitologii, czy też starożytnych legend i podań.

Przy okazji bogów warto wspomnieć o nowym, niespotykanym dotąd surowcu w grach RTS. Do tej pory surowcami były najczęściej drewno, złoto, rudy wydobywane z kopalni, różnego rodzaju pożywienie a czasami tzw. mana, czyli magiczna energia, umożliwiająca rzucanie czarów. W AoM występują podstawowe surowce (nazwijmy je ziemskie), znane z poprzednich dwóch części oraz tzw. „łaska” która traktowana jest jako dodatkowy surowiec. To właśnie dzięki niej możliwe będzie wykorzystywanie boskich mocy, kupowanie mitologicznych bestii oraz ulepszanie i stawianie niektórych budowli (świątyń). Łaskę będzie można zdobyć w różny sposób - każda z kultur ma inny, np. Wikingowie uzyskują ją zabijając wrogów w walce.

Oczywiście nie samymi bogami świat żyje – są wszakże jeszcze ich poddani dzięki którym to bogowie egzystują. Jednostek w grze ma być mniej więcej tyle co w poprzednich częściach (raczej trochę więcej), nie wliczając w to jednak postaci mitologicznych. Mitologiczne potwory mają być rzadkością na polach bitew – to dobre rozwiązanie, bo już się martwiłem, że oprócz regularnych oddziałów, tuż obok będę miał małą armię cyklopów robiących za czołgi i eskadrę gryfów do bombardowania tyłów przeciwnika. Dzięki ograniczeniu, głównie poprzez koszty tworzenia (dwa razy więcej surowców ziemskich plus „łaska”), jednostek mitologicznych, grać się będzie o wiele trudniej, a na polu bitwy bardziej będziemy uważać, być nie stracić naszych cennych wojowników. A będzie się dziać, bo według słów Ensemble Studios, w bitwach ma brać udział nawet do tysiąca jednostek! Kropkę nad i stawia fakt, iż jednostki które będą odznaczać się walecznością, odwagą oraz dużą ilością zabitych wrogów na koncie, będzie można awansować do rangi herosów. Założę się, że każdy będzie chciał mieć w swojej armii miejscowego Herkulesa. Szkoda tylko, iż programiści zrezygnowali z idei zdobywania doświadczenia przez herosów, mielibyśmy wtedy połączenie RTS z drobnymi elementami RPG, a tak zostaje nam tylko taktyka, ekonomia i strategia. Ale dobre i to.

Równie ciekawie jak prowadzenie wojny i bitew wygląda całe „opakowanie” gry. Silnik graficzny opracowywany był przez cztery lata; prace nad nim zostały rozpoczęte jeszcze w czasach Age of Empires. Programiści i artyści mieli sporo czasu, by wszystko dopracować do perfekcji i co? Do wydania pełnej gry zostało jeszcze parę dobrych miesięcy, a już teraz można powiedzieć, że gra wygląda wyśmienicie. Cały teren, jednostki, drzewa, budowle – wszystko jest trójwymiarowe. Wojownicy zostawiają ślady na piasku i śniegu, gdy wchodzą do wody widać jak tworzą się małe fale, drzewa poruszają się na wietrze, a dziko żyjące zwierzęta zajmują się własną wegetacją. Podobnie jak w Black & White ten świat najzwyczajniej żyje. Zmienia się pora dnia, błyskawice rzucają inny cień w dzień i w nocy, koła u wozów naprawdę się poruszają, na żołnierzach widać dokładnie co obecnie noszą, widać nawet parę wydobywającą się z ust ludzi, gdy jest zimno, podsumowując – wszystko wygląda bardzo realistycznie i bardzo estetycznie.

W AoM postanowiono skupić się trochę bardziej na trybie single player, wszak tak ciekawe temat jak mitologia zobowiązuje. Jest tylko jedna kampania (ale rozegrać ją można wszystkimi cywilizacjami), misje mają być bardziej rozbudowane z wieloma zwrotami akcji, które zwiastują dobrej jakości, krótkie filmy. W kampanię zostaną wplecione niektóre mity i starożytne miejsca oraz postaci jak np. Troja czy Odyseusz. Autorzy wspominają nawet o wędrówce przez podziemne królestwo Hadesa. Kto wie, może nawet zmierzymy się z Cerberem? O trybie dla wielu graczy mówi się na razie niewiele, chyba dopiero teraz Esemble Studios zabiera się do pracy nad nim. Na pewno znajdą się podstawowe rodzaje rozgrywki dla trybu multiplayer oraz jakaś, jak zapowiedzieli programiści, niespodzianka.

Tak, ta gra na pewno będzie miała „To Coś”. Znając profesjonalizm i dobry gust Ensemble Studios możemy spać spokojnie aż do premiery gry. Trzeba przyznać, iż na grę RTS jest to naprawdę ambitny projekt. Na tyle ambitny i oryginalny, iż nie zostanie szybko zapomniany. Jedyny minus jaki na razie widzę, to cena. Wydawcą AoM jest Microsoft, a ten znany jest z zaporowych cen swoich produktów (gry często przekraczają sumę 200 złotych). No ale dla „Tego Czegoś” nie widzę żadnych przeszkód.

Gabriel Angel