Amerykańskie IBM wyprzedza Chińczyków w wyścigu kwantowym
Chińczycy niezbyt długo pocieszyli się prowadzeniem w technologii kwantowej. IBM zbudowało dużo potężniejszy procesor kwantowy, bazujący na 127 kubitach. Jaka jest moc tego komputera?
- procesor kwantowy IBM Eagle posiada 127 kubitów;
- to prawdopodobnie najmocniejsza obecnie maszyna kwantowa.
Pamiętacie, jak pisaliśmy o chińskim komputerze kwantowym Zuchongzhi 2, który dysponuje 66 kubitami? Teraz IBM przebiło ten wynik niemal dwukrotnie – ich nowy procesor ma 127 kubitów. Nazywa się on Eagle, a jego moc jest trudna do oszacowania ze względu na to, iż możliwości komputera kwantowego w zasadzie podwajają się wraz z każdym kolejnym kubitem.
Może Cię zainteresować:
- IBM dokonał przełomu, powstał pierwszy na świecie chip 2 nm
- Internet kwantowy to nie tylko teoria. Przełom w badaniach nad teleportacją
Bariera 100 kubitów była dość trudna do przekroczenia, lecz inżynierom IBM udało się to dzięki wykorzystaniu technologii Heavy-hex i struktury warstwowej. Opisuje to fragment informacji IBM:
Układ kubitów Heavy-hex debiutujący w procesorze Falcon, w którym kubity łączą się z dwoma lub trzema sąsiadami, tak jakby znajdowały się na krawędziach i rogach teselowanych sześciokątów. To szczególne połączenie zmniejszyło potencjał błędów spowodowanych interakcjami pomiędzy sąsiednimi kubitami – zapewniając znaczny wzrost wydajności funkcjonalnych procesorów.
IBM zamierza w ciągu kilku lat opracować procesory kwantowe o znacznie większej liczbie kubitów. W 2022 roku ma zadebiutować procesor Osprey oparty na 433 kubitach, a w 2023 roku – Condor z 1121 kubitami. IBM prezentuje też design infrastruktury przygotowanej do montażu i obsługi przyszłych procesorów kwantowych Osprey i Condor.
Kubit jest podstawową jednostką informacji w procesorach kwantowych, w pewnym sensie jest odpowiednikiem bita z komputerów krzemowych. W odróżnieniu jednak od niego kubit może przyjąć jednocześnie stan 0, 1 i wszystkie wartości pomiędzy nimi. Komputery kwantowe cechuje niepotykana wcześniej, niemal nieskończona wielowątkowość i praca w stanie superpozycji. Dzięki temu radzą sobie w krótkim czasie z obliczeniami, które nawet najszybszym obecnie superkomputerom krzemowym zajęłyby 10 tysięcy lat.
