Ghostwire: Tokyo

Nowych marek w branży nigdy za wiele. Dlatego pojawienie się Ghostwire: Tokyo wyjątkowo cieszy. Zwłaszcza, że uderza w uwielbiane przeze mnie japońskie tony. Pora się jednak przekonać, czy warto było czekać i czy oferuje efekt świeżości?

Prosta i przewidywalna fabuła, klimatyczna i ładna grafika, płynne 60 FPS na PS5 przez większość czasu, bardzo przyjemny system walki. Trochę zbyt dużo grindu do platyny, ale w PS Plusie warto sprawdzić!

Ghostwire: Tokyo jest kapitalną grą, ale ma jeden problem który zaczął mnie drażnić w tego typu grach. Ale do tego dojdę. Gra jest samdboxem. Akcja dzieje się w okręgu Shibuya. Jako że zwiedzamy Azjatyckie miasto to świat gry jest bardzo wertykalny. Pierwsze skojarzenia to CP 2077, a uważam że CP na najlepszą mapę w historii gier. Shibuya ma pełno ciasnych uliczek, masę neonów, nie ma takiego miejsca gdzie było by ciut więcej miejsca. Widać że teren jest tam na wagę złota. Sama Shibuya jest też dosyć zróżnicowania. Możemy zwiedzać dzielnice handlowe, rozrywkowe, osiedla bloków, osiedla domków jednorodzinnych, las, centrum. No jest na co popatrzeć. Z samego faktu że można pozwiedzać sobie to Tokyo warto odpalić grę. Też podobało mi się to że gra nie jest umiejscowiona w jakiś latach 80, 90. Tylko we współczesnym czasie. Nadaje to jeszcze lepszego klimatu. Dodam jeszcze że w grze możemy wejść na każdy dach budynku. A skakanie z dachu na dach jest świetne. Jako że gra dzieje się w Japonii to mamy do czynienia z ich mitologią/dawnymi wierzeniami. W grze jest pełno postaci/potworów które są żywcem wzięte z jak to się ładnie mówi "Japońskiego folkloru". Ja się na tym nie znam, dla mnie to obce, ale przyznam że odświeżające. Przeciwnicy w grze to takie typowe Japan horror enemy. Dziewczyny z długimi włosami itp... Są fajnie zaprojektowani, szczególnie bossowie ale czego się spodziewać nad grą pracował twórca Resident Evil. Walka w grze prowadzona jest głównie na odległość mamy do dyspozycji 4 bronie które posiadają alternatywny strzał. Pistolet, strzelbę, wyrzutnie rakiet i łuk. YYYYY a nie wróć hehehe. Napisałem tak prześmiewczo bo trochę to tak wygląda. Mamy 3 żywioły, wiatr, wodę i ogień. A korzystanie z nich wygląda jak korzystacie z wyżej wymienionych borni. Wiatr to taki pistolet który może również strzelać jak karabin. Woda to strzelba ale może też zamrażać. Ogień to wyrzutnia rakiet ale może też podpalać przeciwników. No i mam ten łuk który tak naprawę jest niepotrzebny. Korzystałem z niego tylko w misjach które go wymagały. Samo tkanie mocy wygląda fajnie i jak pojawi się więcej przeciwników to walka wygląda kozacko i jest efektowa. Postacie na które trafiamy niestety nie są jakoś szczególnie wyraziste. Akito(Główny bohater) i KK(towarzysz) jeszcze przejdą to reszta wypada słabo. Główny złol również wypad tak sobie. Sama fabuła w grze też moim zdaniem wypada średnio. Może źle ją zrozumiałem przez te Japońskie odniesienia, no nie wiem. Misje poboczne opierają się głównie na przeprowadzeniu egzorcyzmu. Nie są one wymyśle i są dosyć krótkie. Przejdę teraz to mniej fajnej rzeczy. O ile fabuła i misje poboczne, może mi nie przypadły to są jakieś. Ale zbieractwo w grze mnie dobiło. Mamy tutaj typowo UBI zapychacze. Znajdź 50 tego, dotknij 40 tamtego, przynieś 60 innego. Takie zbieractwo ciekawiło mnie kilka lat temu jak grałem w FC3, FC4. Oczywiście zbieramy też dusze które potrzebę są do ulepszenia naszej postaci. Ale zbieranie dusz akurat nie jest upierdliwe bo są wszędzie i co chwile jakąś znajdujemy. Widać że to zbieractwo ma nas zachęć zo zwiedzania Tokyo ale sam wygląd miasta nas zachęca do zwiedzania bo jest nietypowe a znajdźki nie muszą nas zmuszać. Znajdźki trzeba dobrze zaprojektować. RDR 2 pokazuje że się da. Reasumując polecam Ghostwire: Tokyo. Fabuła i poboczne takie średnie(ale ujdzie), znajdźki takie se... ale cała reszta lśni. Grało mi się przyjemnie. Grę ukończyłem w 25h i grałem na XSX w 60 fps. Gra czasami klatkuje, ale nie natrafiłem na żadne bugi czy inne glicze. Napawano wrócę jeszcze do Tokyo bo jest co pozwiedzać.

Gra naprawdę niezła i klimatyczna, ale z drobnymi mankamentami. Najlepsze co w tej produkcji to fabuła. Tworzy ona fajne środowisko do poruszania się i łatwo się w nią wczuć. Szkoda, że opowieść trwa tak krótko, bo dwukrotnie mniej czasu niż opcjonalna eksploracja otwartego świata, która poza zadaniami pobocznymi nie ma nic ciekawego do zaoferowania, a znajdziek jest mnóstwo i zbieranie ich trochę mi się dłużyło. Na minus też praca kamery, ale można się przyzwyczaić. W sumie gra jest przyzwoita, ale maxowanie trwa co najmniej 5 godzin za dużo.

Fajny pomysł na grę. Wykonanie średnio-dobre.Ja do tego podszedłem typowo fabularnie dla relaksu i grałem tylko wątek główny. Długość gry była idealna nie przytłoczyła i nie znudziła się.Gra miała wiele zabawnych momentów choćby paradę straszydeł świetny moment gdy duchy się przechadzały po mieście, dobry japoński klimat i ciekawie przedstawione zniknięcie ludzi. Polski dubbing całkiem ok.Graficznie w hdr super to wygląda ( jak patrzę na screeny na gol zwyczajne to jakbym w zupełnie inną grę grał ).Optymalizacja ok.Samo czarowanie i walka nie powala ale ja grałem na easy więc nie było dramatu się tym zbytnio zmęczyć. Za to przeciwnicy fajnie wymyśleni podobali mi się przynajmniej nie odgrzewany kotlet tylko pomysł na coś nowego.Wątek psychologiczny na końcu na mnie to nie działa i czyszczenie bram trochę męczyły ale dotrwałem do końca.

Musze napisać że gra jest bardzo dobra. Przedstawione Tokyo jest przepiękne a w deszczu z włączonym RT wygląda obłędnie. Jest to druga gra po Cyberpunku która świetnie wykorzystuje RT. Historia jest bardzo ciekawa a zadanie poboczne są naprawde fajnie zrobione, japońska kultura a do tego taki trochę klimat horrorru bardzo mi spasował. Bardzo ładna grafika i filmy w wysokiej jakości prezentowały się super, było co podziwiać. Podobały mi się też walki z przeciwnikami którzy byli fajnie zrobieni na styl japońskich horrorów a sama likwidacja za pomocą sił żywiołów była dynamiczna i wyglądała bardzo efektownie. Grałem na i7 11gen i rtx3070 laptop (TGP 140W) na max detalach i w 1080p z RT na MAX, dlss na jakość i gra chodziła płynniutko bez żadnych widocznych spadków. Ogólnie bardzo dobry tytuł, same miasto wygląda super i ma w niektórych miejscach śliczne widoczki, muzyka nie zapadła mi w pamięć ale jakaś była, sam dźwiek był ok. Na duży PLUS zasługuje polski dubbing który moim zdaniem jest świetny, ale z japońskim dubbingiem i napisami PL też musi brzmieć ciekawie. Podsumowując świetna gierka! Polecam!

Niby walka jest dosyć średnia, ale nie przeszkadza to w zabawie. Piękny świat, świetna fabuła i niesamowicie zaprojektowane misje (także te poboczne). Ghostwire: Tokyo to perełka.

Dziwny jest ten świat. Kiedy usłyszałem o tej grze po raz pierwszy w 2019 r. podczas jakże pamiętnej prezentacji na E3 prowadzonej przez przesympatyczną Ikumi Nakamurę, w życiu nie przypuszczałem, że będę zainteresowany tym tytułem. Tymczasem minęło trzy lata, a "Ghostwire" nie dość, że przeszedłem, to jeszcze zapłaciłem za nie pełną niemal cenę. I wcale nie żałuję, bo to dowód na to, że da się robić ciekawe, dobrze zaprojektowane i wciągające ubigry, które wcale nie muszą być rozpisane na miliardy godzin i osadzone w sztampowych realiach. Wiele pochwał na temat tej gry dotyczy jej klimatu i bardzo wnikliwego i pieczołowitego oddania folkloru Japonii, i pod wszystkim tym się podpisuję obiema rękami. Klimat był tym, co mnie do tej gry przyciągnęło (dla mnie było to trochę takie pierwszoosobowe "World of Horror"), dużo frajdy dostarczyły mi również jednak mechanizmy rozgrywki, z dobrze zaprojektowanymi znajdźkami na czele. Nie jest to może rewolucja w ramach gatunku, ale mądre jego rozwinięcie i hmm... jak po polsku powiedzieć "streamlined"? Powiedzmy, że chodzi o oczyszczenie ubigier z niepotrzebnej, narosłej przez lata warstwy tłuszczu. I tylko fabuła rozczarowuje, bo choć postacie się ciekawe, to opowiadana tu historia jest strasznie krótka i w niczym nie zaskakuje. Plus warstwa techniczna zdaje się być taka sobie, bo gra kilkukrotnie wywalała mi się do Windowsa, ale może to wina tego, że uruchamiałem ją na komputerze, który lata swojej świetności ma już za sobą. Tak czy inaczej - zawsze miło zobaczyć coś nowego, zwiedzić odmienne od mainstreamowych klimaty. Liczę na sequel, i to taki, który będzie nie bardziej rozbudowany pod względem treści, lecz jeszcze bardziej dopracowany.

Niezła gra z masą informacji o kulturze i mitologii japońskiej. Miło eksploruje się teren Tokio, tylko potrafi wkraść się monotonia. Walka jest chyba dla mnie najsłabszym ogniwem tej produkcji, chociaż 3 rodzaje ataków to trochę za mało. Ponadto przeciwnicy to durnie. AI praktycznie tu nie istnieje. Łuk jest bezużyteczny. Talizmanów praktycznie nie używałem, bo bez nich da się pokonać szybko praktycznie każdego wroga. Większość czasu raczej ciska się wietrznym atakiem, nieraz ognistym przy bardziej wymagających przeciwnikach. Niemniej nie jest to gra idealna, nie ma w niej nic rewolucyjnego ani rewelacyjnego.