Dolmen

Celem twórców było połączenie elementów kosmicznego science fiction i horroru.

Mechanika

Pod kątem rozgrywki Dolmen wpisuje się w popularny nurt souls-like’ów. System walki jest zręcznościowy i wymaga uważnej obserwacji przeciwników, a wykonywanie ciosów bronią do walki w zwarciu (miecze, topory) zużywa punkty kondycji. Do wykonywania ataków dystansowych służą specjalne pistolety, zasilane energią gromadzoną przez naszego bohatera i będącą odpowiednikiem paska many. Nie zadają one wielkich obrażeń, niezależnie, czy stosujemy lekki czy ciężki tryb strzału. Można je jednak wykorzystać do nałożenia negatywnych efektów na naszych wrogów, takich jak zamrożenie czy trucizna. Oprócz zwykłych oponentów, od czasu do czasu przyjdzie nam mierzyć się również z potężnymi bossami posiadającymi unikalne zestawy ataków. Utracone zdrowie regenerujemy kosztem naszej energii, a ciosy przeciwników blokujemy specjalną energetyczną tarczą. Idealne sparowanie ataku oponenta kończy się jego chwilowym unieruchomieniem, dając nam chwilę na zaplanowanie kolejnych działań.

Za zabitych wrogów otrzymujemy punkty doświadczenia oraz różnorodne przedmioty. Te pierwsze wykorzystujemy do ulepszania statystyk głównego bohatera, czego dokonujemy tylko na naszym statku zwanym „ZEO”. Określają one, jak duże obrażenia jakimi rodzajami broni zadajemy, ile mamy punktów życia, kondycji czy ochrony przed konkretnymi rodzajami obrażeń. Na statek przenosimy się dzięki rozmieszczonym w grze terminalom, służącymi jednocześnie za punkty zapisu odradzające przeciwników oraz schowek do organizowania znalezionych materiałów. Zdobyte przedmioty wykorzystujemy głównie do tworzenia nowego wyposażenia lub ulepszania obecnego. Istnieją również specjalne receptury, które możemy wykorzystać na dwa sposoby: albo konstruujemy dzięki nim nowe skafandry, albo konsumujemy od razu w celu zdobycia natychmiastowej premii do jednego z naszych atrybutów.

Kwestie techniczne

Dolmen stworzono na silniku Unreal Engine, jednak ze względu na ograniczenia budżetowe twórców już w dniu premiery grafika nie stała na najwyższym poziomie. Poszczególne lokacje mają bardzo organiczny design – platformy, po których się poruszamy, niejednokrotnie przypominają kości czy też mięśnie żywych organizmów.

Autor opisu gry: Krzysztof Mosz