Command HQ

Pierwszy scenariusz przenosi nas w końcowy etap pierwszej wojny światowej, do roku 1918. Akcja rozpoczyna się po upadku carskiej Rosji i koncentruje na zmaganiach Państw Centralnych i Ententy na froncie zachodnim. Scenariusz ten jest najodpowiedniejszym punktem startowym dla początkujących graczy, jako że walki toczą się na niewielkim terytorium, a dostępne typy jednostek ograniczone są do piechoty oraz okrętów nawodnych i podwodnych.

Scenariusz drugowojenny rzuca nas do roku 1942, kiedy to siły Trzeciej Rzeszy powoli zbliżają się do Moskwy, a Stany Zjednoczone podejmują decyzję o dołączeniu do konfliktu. W trybie tym zasięg działań wojennych zostaje znacząco powiększony, między innymi o wschodnią Azję, gdzie siły Osi reprezentowane są przez wojska Japonii. Gracz otrzymuje też do dyspozycji nowe rodzaje jednostek: czołgi, lotniskowce i samoloty.

Scenariusz numer trzy przenosi nas do czasów zimnej wojny, do roku 1986. Przedstawia on hipotetyczną sytuację, w której napięcia między Wschodem a Zachodem doprowadziły do wybuchu trzeciej wojny światowej. W trybie tym gracze wcielają się w dowódców Układu Warszawskiego oraz NATO i toczą wojnę totalną przy użyciu wszystkich jednostek i możliwości, jakie oferuje gra (bomby atomowe, zwiad satelitarny itd.).

Czwarty scenariusz rozpoczyna się w roku 2023. Tryb ten jest bardzo podobny do poprzedniego, ale w miejsce sztywnego podziału na blok sowiecki i natowski otrzymujemy dwie frakcje o losowo wygenerowanych terytoriach. Gracze nie otrzymują też żadnych sił początkowych – jednostki startowe kupowane są według własnego uznania za posiadane fundusze.

Ostatni, piąty scenariusz toczy się w bliżej nieokreślonej przyszłości, w której Ziemia jest postnuklearnym pustkowiem. Jedyne istniejące ośrodki cywilizacji to suwerenne miasta-państwa. Każdy z graczy zaczyna tylko z jednym takim miastem, pełniącym rolę jego stolicy i pierwszej bazy wypadowej. Żadne informacje na temat oponenta nie są dostępne na początku rozgrywki.

Mechanika

Wydane na platformę PC Command HQ to gra strategiczna toczona w czasie rzeczywistym (RTS). Gracz przejmuje kontrolę nad jedną z dwóch frakcji i za pomocą sił lądowych, morskich oraz powietrznych stara się pokonać oponenta. Sesja kończy się, gdy jeden z graczy zajmie wszystkie większe miasta należące do przeciwnika.

Sytuacja taktyczna przedstawiona jest na mapie świata, którą możemy przybliżyć, aby wydać precyzyjne rozkazy naszym jednostkom. Jako że wcielamy się w naczelnego dowódcę wszystkich sił naszej frakcji, nie wydajemy tu rozkazów pojedynczym czołgom czy piechurom, ale całym armiom i flotom. Jeśli więc widzimy na mapie jednostkę oznaczoną jako lotniskowiec, nie oznacza ona jednego okrętu tego typu, ale całą ich grupę wraz z eskortą. Mimo tak wielkiej skali, gra oferuje pewne metody mikrozarządzania, na przykład poprzez mechanikę flankowania jednostek. Gdy nasza armia lądowa nawiąże walkę z siłami nieprzyjaciela, obrócą się one do siebie „frontami”, co oznacza, że każda inna jednostka atakująca walczącą armię od tyłu lub z boku zada jej dodatkowe obrażenia.

Gra oddaje pod nasze rozkazy w sumie jedenaście typów jednostek: piechotę, siły pancerne, okręty podwodne, krążowniki, lotniskowce, eskadry lotnicze, satelity szpiegowskie, broń przeciwsatelitarną, wywiad oraz jednostki wsparcia zagranicznego. Zależnie od wybranego scenariusza, nie wszystkie mogą być dostępne – dowódca Ententy z pewnością nie odnajdzie w swoim arsenale bomb atomowych. Niektóre z naszych oddziałów posiadają ciekawe cechy charakterystyczne, np. piechota może się okopać, co znacząco zwiększa jej możliwości obronne, a siły powietrzne mogą zadziałać w charakterze transportu lotniczego, zrzucając piechotę na spadochronach daleko za liniami wroga. Uszkodzone jednostki można leczyć i naprawiać w sojuszniczych miastach i szybach naftowych, które pełnią również rolę źródeł dochodu. Miasta dostarczają pieniędzy, za które wystawiamy nowe armie i floty, a szyby naftowe zapewniają ropę, która jest niezbędna do sprawnego działania wojska i infrastruktury.

Grę można przyśpieszać i zwalniać, zmieniając współczynnik szybkości od 0 do 6. Ustawienie 0 pełni rolę aktywnej pauzy, pozwalającej na wydawanie rozkazów.

Tryby gry

Założeniem twórców Command HQ było umożliwienie rozgrywania zarówno starć przeciw komputerowi, jak i pojedynków multiplayer. Pierwotna wersja gry z 1991 roku pozwalała na zabawę wieloosobową na przykład przy użyciu kabla RS-232 lub modemu dial-up. Wersja uruchamiana przy pomocy oprogramowania DOS Box pozwala na rozgrywkę przez Internet, natomiast wersja z platformy Steam oferuje jedynie tryb dla pojedynczego gracza.

Na potrzeby trybu single player autorzy przygotowali pięć sztucznych inteligencji o rosnącym poziomie trudności: Sierżant Stan Stil, Kapitan Luke Warm, Pułkownik Buck Zeal, Generał Win Moore oraz Mars Bóg Wojny.

Kwestie techniczne

Jak przystało na grę z początku lat dziewięćdziesiątych, Command HQ ma bardzo prostą oprawę audiowizualną. Jednostki reprezentowane są przez zbitki pikseli, a o wydarzeniach powiadamiają nas proste dźwięki – nie ma tu mowy o komunikatach głosowych, do których przyzwyczaiły nas współczesne RTS-y. Interfejs gry był jednak chwalony za jasne i czytelne prezentowanie informacji oraz za innowacyjne w tamtych czasach wykorzystanie myszy do wydawania rozkazów jednostkom.

Autor opisu gry: Paweł Szymczyk