Close to the Sun

Gra jest śliczna i ma pięknie zaprojektowane lokacje, ale to tyle z plusów.Jako fanka symulatorów chodzenia niestety fabuła mnie nie urzekła i zwyczajnie zaczęłam się nudzić po godzinie.Przeczytałam każdą notatkę, podniosłam każdy przedmiot i w ogóle nie czuje że dodało to jakiegoś smaczku czy kopa opowiedzianej historii.Elementy ucieczki i tanie jumpscary mogli sobie darować, bo nic to nie wniosło do gry, a jedynie irytowało.Zakończenie to porażka z zerową satysfakcją i zaskoczeniem. Mehh

Ciekawa, ale niedokończona historia, która pozostawia z wieloma pytaniami. Największy plus to zdecydowanie projekt lokacji przypominający pierwszego Bioshocka.

Gra to typowy symulator chodzenia z interakcją w stylu amnesii lub layers of fear. Przy czym nie ma tu idiotycznej mechaniki pociągania za wajhy czy wyciągania szuflad, wystarczy na nie kliknąć. Gra starcza na 2-3 godziny i jest mocno liniowa. Sprowadza się do spacerowania korytarzami i opcjonalnego oglądania gazet, notatek czy cudzych pokoi.Segmentów skradankowych na szczęście nie ma (z wyjątkiem jednego na początku gry, ale trwa tylko kilka sekund - trzeba przejść parę metrów korytarza prosto), jest natomiast kilka sekwencji ucieczkowych, które były upierdliwe i nie straszne. Trzeba biec jedną określoną drogą, ale gra nie zawsze czytelnie to oznacza, więc jedną z sekwencji powtarzałem dobre kilka razy żeby zgadnąć którędy mam uciekać. Czasem też doganiał mnie przeciwnik pomimo tego, że cały czas biegłem sprintem. Ogólnie frustrujące fragmenty i tyle.Gra nie jest horrorem. Buduje napięcie klimatem i ma kilka jumpscare typu wypadający trup z szafy ale nie jest to nic "strasznego", a jedynie zaskakującego. Potwory jak już się pojawią to wcale nie są straszne.Nie ma jednak żadnego chowania się przed przeciwnikami ani tym podobnych wynalazków. Nie ma tutaj paska życia ani nic takiego. Jak spadniemy to ekran jest czerwony ale za chwilę bohaterka zostaje wyleczona automagicznie. Czasem można też spaść w przepaść i się zabić ale nie jest to żaden problem - gracz musiałby to zrobić celowo, przypadkiem spadłem tylko raz, bo wlazłem w jakiś czarny kąt zwiedzając.Klimat bioshocka na plus, przewidywalna fabuła na minus. Ogólnie chyba lepiej obejrzeć grę na yt niż ją kupować, bo jest to przygoda na raz, a poza paroma notatkami budującymi klimat nic poza głównym wątkiem w grze nie ma. Całość polega na tym, że trafiamy na tajemniczy statek Tesli po otrzymaniu listu od siostry, a potem odkrywamy jego tajemnicę i co się stało, że jest tak pusto. Postać strasznie się wlecze, więc przez 90% czasu poruszamy się sprintem, który robi tutaj za lekki truchcik.Ogólnie przez pierwsze 30 minut byłem grą zachwycony ale szybko mnie znudziła i zmęczyła swoją topornością (przykładowo czasem podczas ucieczki nie klika się na przeszkodzie myszką żeby ją ominąć, tylko wciska spację żeby nad nią przeskoczyć co jest odrobinę nielogiczne). Końcówkę (ostatnie 15 minut) zaś obejrzałem na yt bo nie chciało mi się próbować beznadziejnie zrobionej ucieczki przed potworem po raz 10. Uważam, że zakończenie jest z jednej strony kompletne a z drugiej otwarte na kontynuację. Jest jednak satysfakcjonujące.