Close to the Sun

Gra jest śliczna i ma pięknie zaprojektowane lokacje, ale to tyle z plusów.
Jako fanka symulatorów chodzenia niestety fabuła mnie nie urzekła i zwyczajnie zaczęłam się nudzić po godzinie.
Przeczytałam każdą notatkę, podniosłam każdy przedmiot i w ogóle nie czuje że dodało to jakiegoś smaczku czy kopa opowiedzianej historii.
Elementy ucieczki i tanie jumpscary mogli sobie darować, bo nic to nie wniosło do gry, a jedynie irytowało.
Zakończenie to porażka z zerową satysfakcją i zaskoczeniem. Mehh

Twórcy gry chcieli ją wypromować tym, że wystylizowali ją na klimaty Bioshocka. Zresztą nawet tytuł na okładce, a właściwie jego czcionka jest stylizowana również na czcionkę z Bioshocka, do tego stylizacja "O" w tytule, który przywodzi od razu na myśl włazy do, których wchodziły siostrzyczki z Bioshocka.
No ale przejdźmy do samej fabuły i mechaniki gry. W zasadzie gra polega na ciągłym chodzeniu po statku, otwieraniu drzwi, szuflad, czytaniu notatek itd. Jak już ktoś wspomniał jest to typowy symulator chodzenia, bo w zasadzie nie ma tu takich elementów jak to, że w trakcie eksploracji statku coś nas ni stąd ni zowąd zaatakuje. Owszem, są momenty w grze, gdy coś nas goni, natomiast są to elementy mocno oskryptowane tzn. nie zginiemy w trakcie otwierania jakiejś szuflady. Ucieczki są w lokacjach, których nie eksplorowaliśmy i do których nie ma żadnego dostępu. Po prostu sekwencja uruchamia się w ten sposób, że jesteśmy wyraźnie poinformowani o tym, że będziemy za chwilę uciekać. Mi to osobiście nie przeszkadzało, gdyż nie jestem fanem survival horrorów, gdzie w każdej chwili trzeba uważać na przypadkowe spotkanie z jakimś monstrum.
Przejdźmy teraz do samej fabuły. No cóż, ja widziałem przed zagraniem dość nieprzychylne oceny zarówno tutaj jak i na Metacriticu ale tak jak pewnie większość osób, która w to grała skusiły mnie klimaty Bioshocka. Fabuła zapowiada się naprawdę obiecująco, trafiamy na niesamowicie wielki statek po wcześniejszym otrzymania listu od siostry głównej bohaterki. Na miejscu okazuje się, że statek jest jakby opuszczony nie wiedzieć dlaczego i zaczyna to rodzić pewne pytania. W końcu w pewnej lokacji nasza bohaterka natrafia

.
Fabuła zaczyna być jeszcze bardziej intrygująca, gdy kontaktuje się z nami

Wszystkie to rzeczy, o których wspomniałem w spoilerze nie został wyjaśnione. Po prostu twórcy postawili na sposób prowadzenia historii, w którym gracz będzie cały czas dążył do poznania odpowiedzi na pytania jakie stawia przed nami fabuła by na końcu gry nie wyjaśnić kompletnie nic tylko zostawić nas z pytaniami. Gdy zobaczyłem napisy końcowe zrozumiałem słabą ocenę tej gry. Twórcy tak naprawdę nie mieli pomysłu na fabułę. Owszem, stworzyli zagadkową historię, która podczas grania wydawała się naprawdę ciekawa i cały czas czekało się na dojście do finału i poznania odpowiedzi na pytania, jednak jak się okazało nie mieli oni kompletnie pomysłu na wyjaśnienie genezy historii tego statku, tego co się na nim stało przed przybyciem naszej bohaterki.
Wydaje mi się, że twórcy po prostu porwali się na zbyt głęboką wodę z historią w tej grze. Powinni raczej oni zacząć od wymyślenia genezy tego co się stało a dopiero potem budować fabułę. Wygląda na to, że postąpili dokładnie na odwrót, zbudowali trzymającą w napięciu fabułę z nurtującymi pytaniami, na które niestety sami nie byli w stanie znaleźć odpowiedzi.

Ładna oprawa graficzna, jednak sama gra bardzo szybko się nudzi, gdyż mamy za zadanie chodzić, podnosić notatki i czasami trochę pobiegać (w międzyczasie wpadnie jakaś zagadka do rozwiązania). Co do klimatu, to w ogóle go nie poczułem, jest niezwykle toporny i nużący.

Z braku laku można zagrać. Gra jest krótka do ukończenia w niecałe 4 godziny. Trochę drętwy model poruszania się/chodzenia ale do przeżycia. Fabuła w miarę ciekawa.

Close to the Sun - recenzje graczy