Ashen

Mi osobiście gra nie uderzyła jakoś wybitnie do głowy, dla mnie jest to straszna nuda której nie mogłem zdzierżyć. Nie wypowiadam się więcej...

Całkiem fajna gra, niestety w miej więcej 1/3 może połowie jest super długi i męczący loch który trzeba przejść do walki z bossem, ani razu mój kompan nie przeżył tej podróży zwykle gdzieś znikał, spadał, albo dawał się zabić w wyjątkowo głupi sposób. Poddaję się, nie mam cierpliwości. Tak męczącego etapu nie było w żadnym z Soulsów. Po co?! Walka identyczna jak w soulsach tylko bronie nieporównywalnie mniej różnorodne, mniejsze zróżnicowane wrogów.

Grę skończyłem na poziomie zwykłym, a obecnie utknąłem na walce z Cieniem Szarówki na poziomie Dzieci Sissny. To co miało być atutem gry, czyli gra kooperacyjna jest jak dla mnie jej największym utrapieniem. Tzn. na tym poziomie trudności NPC giną bardzo łatwo, a niektóre etapy, jak pałac przed w/w walką, czy sama walka bez pomocy jest bardzo frustrująca, a coś słabo z żywymi graczami, także chyba odpuszczam. Jak dla mnie wielkim minusem jest też brak normalnego soulslikowego rozwoju postaci. Chcieli być oryginalni, a wyszło tak, że po wykonaniu wszystkich questów i rozwoju wybranych broni, leczenia, itp. stoi się właściwie w miejscu, tak jak ja teraz. Mam też zarzut do sterowania, bo nie wiem, czy to było w zamyśle, ale po podbiegnięciu gubi mi się zaznaczony cel (gram na myszce i klawie). Do szału doprowadzały mnie też opcje wspinaczkowe, bo są miejsca, że info o możliwości wspinania pojawia się chyba w ściśle określonym miejscu na przestrzeni paru pixeli... A czasami w ogóle. Przy wspinaniu we współpracy to nawet już nie mówię, bo tu już kurwicy dostawałem grając z NPC. Mimo wszystko daję 7, ponieważ w sumie to grało się dość przyjemnie, gra ma ładną oprawę audiowizualną, ale do prawdziwych soulslików to jej daleko. Polecam, ale w ostrej przecenie. A jak, ktoś jeszcze gra, to napiszcie, to może na Dzieciach Sissny ubijemy wspólnie tego skur....