The Moment of Silence: 9 października 2044 cz.3

Muszę przekonać Profesora i Charlie'go, by zechcieli mi pomóc... Podszedłem do staruszka. Pogawędziłem chwilę z nim. Okazało się, że ten były profesor, specjalista od języków komputerowych, który siedzi już w tych kanałach od piętnastu lat, znał niegdyś Emersona. Wspomniał też coś o niejakim Jurim, jego byłym rosyjskim studencie, a teraz fachowcu od kanałów. Ciekawe... Podszedłem do Charlie'go. Wciąż nie był chętny do rozmowy ze mną. Zapytałem o to Profesora. Ponownie podszedłem do Charlie'go. Okazało się, że był na mnie wściekły za śmierć Rodrigueza, głuchego gitarzysty.

Poszedłem do profesora i zapytałem go o Jurija. Poeta, tak? Poszukam go więc... Zastałem Jurija na końcu stacyjki, opartego o ścianę. Zgodził się mi pomóc, o ile odnajdę jego buta, którego stracił gdzieś w kanałach. Chyba wiem, który to... Sięgnąłem do kieszeni. Zasznurowałem starego kapcia i podałem go niedoszłemu poecie.

Juri, w dowód wdzięczności, zaznaczył mi na mapie drogę, którą mogłem wydostać się na zewnątrz. Mam nadzieję, że zrobił to dobrze. Znalazłem się w kanałach, pod moim blokiem. O ścianę stały oparte deski. Wziąłem jedną z nich, położyłem na balustradę i wskoczyłem na nią. Wspiąłem się do przewodu wentylacyjnego. Teraz powoli, aż na 23 piętro...

Dostałem się do łazienki. Teraz muszę uważać...

Ostrożnie wyjrzałem na zewnątrz. Zobaczyłem Tommy'ego, jeżdżącego na hulajnodze po korytarzu. Zawołałem go. Wyjaśniłem mu wszystko i poprosiłem, by przekazał mamie, co ma zrobić. Zuch, chłopak...

The Moment of Silence

5 listopada 2004

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja