Gameplay. Wszystko o Ghost of Tsushima

19 grudnia 2019

Gameplay

Świat gry i eksploracja

W Ghost of Tsushima akcję obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby. Wzorem serii inFamous produkcja oddaje w nasze ręce rozległy otwarty świat. Mapę podzielono na trzy zróżnicowane regiony, które wypełniono przeszło czterdziestoma różnymi biomami. Dzięki temu znajdziemy na niej tak lasy bambusowe, malownicze doliny czy tereny wiejskie, jak i duże miasta z bogato zdobionymi pałacami

Cuszimę można przemierzać zarówno pieszo (co uatrakcyjnia system wspinaczki na elementy otoczenia, inspirowany parkourem), jak i konno (wierny rumak przybiega na zawołanie Jina niczym Płotka w trzecim Wiedźminie).

Świat Ghost of Tsushima jest rozległy i zróżnicowany.

W produkcji określanej przez deweloperów mianem największego z ich dotychczasowych dzieł nie znajdziemy zatrzęsienia znaczników kierujących nas w potencjalnie interesujące miejsca. Choć gra pozwala nam zaznaczać na mapie konkretne lokacje, prezentację dystansu dzielącego nas od nich musimy na niej „wymusić”; kierunek wskazują natomiast podmuchy wiatru. W ten sposób twórcy chcąc nas zachęcić do uważnej obserwacji najbliższej okolicy, co też pozwala nam wypatrzeć inne ciekawe miejsca.

Jak powiedział Jason Connel, czyli dyrektor artystyczny w Sucker Punch:

Naprawdę chcemy, by gracz mógł pójść za głosem serca, gdy pomyśli sobie „hej, ten bambusowy las wygląda fajnie, chcę tam iść i zobaczyć go z bliska”. Nie będzie tam znacznika. Ani żadnej informacji w stylu „idź tam i sprawdź, co kryje się w bambusowym lesie”.

Misje

Feudalną zamieszkują postacie neutralne, które zlecają nam misje główne i poboczne. Zadania będzie można realizować, zarówno i eliminując wrogów z okrzykiem na ustach, jak i po cichu. Należy też dodać, że zgodnie ze słowami twórców, tytuł posiada tyle misji pobocznych, iż ich poznanie przy pierwszym podejściu może być niemożliwe.

Mieszkańcy Cuszimy reagują na nasze poczynania i okazują Jinowi szacunek bądź uciekają przed nim lub nawet go atakują; chodząc w stroju samuraja, można liczyć na respekt NPC-ów, z kolei poruszając się w okryciu skrytobójcy trzeba liczyć się z mniej przyjaznym nastawieniem. Niektóre zadania otrzymujemy jedynie nosząc określony rodzaj ubioru; przykładowo Jin ubrany w pełną zbroję samuraja nie otrzyma zlecenia polegającego na skrytobójstwie. Ponadto pozyskiwanie sojuszników jest ważnym elementów rozgrywki, a to, która postać zdecyduje się dołączyć do protagonisty, a która stanie się jego zaciekłym wrogiem, zależy od dokonywanych przez nas wyborów.

Zadania wykonujemy, zarówno działając w ukryciu, jak i z okrzykiem bojowym na ustach.

Walka

Ważną rolę w Ghost of Tsushima odgrywają starcia. System walki opiera się na przybraniu odpowiedniej postawy bojowej, uważnej obserwacji ruchów przeciwnika (w poszukiwaniu luk w obronie), unikaniu ataków oraz na wyprowadzaniu precyzyjnych kontr. Korzystając z zabójczych i widowiskowych umiejętności, takich jak Jutsu zaprezentowane na pierwszym filmie z rozgrywki (dzięki któremu bohater błyskawicznie wyciąga katanę z pochwy i wyprowadza morderczy atak), można nawet wystraszyć niektórych oponentów.

Potyczki są być brudne i krwawe. Pomimo że w trakcie zabawy mamy kontrolę nad kamerą (dzięki gałce analogowej), ataków nie wyprowadzamy przyciskami R1 i L1 (niczym w seriach Souls lub God of War), lecz przyciskami geometrycznymi.

Kluczem do sukcesu jest wyprowadzanie szybkich, precyzyjnych cięć.

Skradanie

Chcąc wygrać z najeźdźcami, Jin musi zostać tytułowym „duchem”. Skradanie, przywodzące na myśl gry z serii Tenchu, odgrywa w Ghost of Tsushima kluczową rolę, podobnie jak ciche zabijanie nieprzyjaciół (nawet kilku naraz).

Wspinaczkę na dachy budynków ułatwia linka z hakiem; dostawszy się w wyżej położone miejsca, możemy zbadać teren i ułożyć plan działania, a także przygotować zasadzkę lub przemknąć z dala od wzroku strażników.

Ekwipunek

Oprócz podatnej na ulepszenia katany i łuków (krótkiego oraz długiego), Jin robi użytek z kunai (broni miotanej lub używanej do zadawania pchnięć, którą można było wykorzystać również w roli haka wspinaczkowego). Poza tym bohater wykorzystuje samodzielnie uwarzone mikstury i trucizny czy choćby własnoręcznie skonstruowane materiały wybuchowe.

Linka z hakiem ułatwia wspinaczkę na elementy otoczenia.

Rozwój postaci

Podczas zabawy Jin doskonali swe umiejętności i uczy się nowych, ulokowanych na dwóch „drzewach” odpowiadających drodze samuraja oraz drodze ducha. Na pierwszym z nich znajdziemy zdolności związane z walką mieczem, łucznictwem i obroną), a na drugim – „skille” skrytobójcze, czyli zręczność, pozostawanie w ukryciu i alchemię.