Za dubbing NPC-ów w San Andreas odpowiadali prawdziwi członkowie gangów. Poprawili przy tym część dialogów

Przez ostatnie lata branża gier komputerowych dołączyła do grona, w którym wszystkie szczegóły produkcji trzyma się pod kluczem. Czasami się udaje, a czasami wiadomo o tytule wszystko zanim jeszcze jest oficjalnie zapowiedziany. Prym w tej kwestii wiedzie Rockstar, które pilnuje swoich tajemnic bardzo skrupulatnie. Na tyle, że jedyne informacje o tym jak powstawały ich gry pochodzą najczęściej od byłych pracowników studia.

„My byśmy tak nie powiedzieli”

Seria GTA to flagowa produkcja brytyjskiego studia, skupiająca się na przedstawieniu, mniej lub bardziej wiernie, realiów świata zorganizowanej przestępczości. GTA San Andreas to wydana w 2004 roku piąta gra z serii. Względem swoich poprzedniczek wnosiła wiele usprawnień w rozgrywce pod kątem technicznym, ale nie tylko.

Powiązane:Gracz porównał rozmiary map z pięciu Battlefieldów z tymi z BF6. Najnowsza część nie ma się czym chwalić

Lazlow Jones, były reżyser dźwięku w Rockstar, pracujący między innymi właśnie przy GTA San Andreas niedawno udzielił wywiadu na kanale Kinda Funny Games.

Jednym z poruszonych tematów było nagrywanie linii dialogowych do postaci w piątej odsłonie GTA oraz Red Dead Redemption 2. Oba tytuły rozgrywają się w miejscach lub w społecznościach, które wyróżniają się językiem, sposobem mówienia czy akcentem. Różnice te były na tyle duże, że „zwykli” aktorzy głosowi nie byliby w stanie sprawić, by kwestie postaci z takich środowisk brzmiały wiarygodnie.

Dlatego też przy produkcji RDR2 pracownicy Rockstara polecieli do Santa Fe, by współpracować z rdzennymi Amerykanami i mieszkańcami Nowego Orleanu, gdzie konsultowali się z ludnością kreolską. Takie praktyki można jednak prześledzić aż do 2004 roku czyli wydania GTA San Andreas. Przestępczość zorganizowana to społeczeństwo w społeczeństwie, które różni się wieloma aspektami w tym sposobem wysławiania się.

W celu jak najwierniejszego oddania tych realiów studio miało zatrudnić aktywnych członków gangów, którzy mieli użyczyć swoich głosów. Miało to swój pozytywny efekt uboczny, bo po zobaczeniu scenariusza nowo zatrudnieni mieli kilka uwag.

I właśnie takie szczegóły sprawiają, że w gry chce się grać. Te małe elementy, które w ostatecznym rozrachunku sprawiają ogromną różnicę, bo przecież studio mogło zatrudnić „zwykłych” aktorów głosowych, którzy nie wiedzą nic o półświatku. Przynajmniej tak zakładam. Zdecydowali się jednak na trudniejszą drogę i najwyraźniej się opłaciło, bo oba tytuły są uznawane za świetne do dziś.

Więcej:NPC-e w The Outer Worlds 2 nie boją się wytknąć graczowi jego nawyków. Może poczekajcie zanim przeszukacie pobliskie zwłoki

• Różności