Wojna Krwi: Wiedźmińskie opowieści – przegląd recenzji

Metoda prezentacji przypomina bardziej oldschoolowe gry fabularne, questy i opowieści mogłyby czasami być nieco bardziej rozbudowane, a balans wymaga dopracowania. Niemniej jednak, mogę polecić Thronebreakera z czystym sumieniem każdemu fanowi Wiedźmina. Historia o królowej Meve porwała mnie tak bardzo, że oddałem jej dwie noce z rzędu, z zaledwie trzema godzinami snu – o co więcej można prosić? – Maurice Weber.

Na ocenę Wojny Krwi wpływa tak wiele różnych czynników, że długo zastanawiałem się nad tym, jaką ostatecznie wystawić grze notę. Z tytułem tym miałem bowiem następujący kłopot – błyszczy on historią i oprawą graficzną, ale leży pod względem mechaniki, balansu rozgrywki oraz dopracowania całości. Czy polecam nowe dzieło CD Projektu RED? Tak. Czy zagrałbym w nie jeszcze raz, wiedząc wcześniej, jakie ma problemy? Tak. Ale – jak wspominałem na wstępie – jestem wielkim miłośnikiem takich produkcji, więc łatwiej wybaczam im wady. Co jednak w żaden sposób ich nie niweluje – Adam Zechenter.

Wciągająca fabuła i zróżnicowane bitwy karciane sprawiają, że granie w tę lekką grę RPG pozostaje przyjemne przez całą długą kampanię – Phil Savage.