Undying

Mechanika

Dzieło studia Vanimals korzysta z wielu schematów typowych dla survivali. Akcje obserwujemy z góry (tzw. perspektywa top-down), a zabawa sprowadza się do zwiedzania lokacji w poszukiwaniu przedmiotów niezbędnych do przeżycia. Uwzględnia to jedzenie oraz wodę, ale też uzbrojenie i materiały potrzebne do wytwarzania przydatnych narzędzi. Wszystko to w świecie z cyklem dnia i nocy oraz nieustannie tykającym zegarem. Od czasu do czasu trafiamy na postacie niezależne, z którymi wchodzimy w różne interakcje.

Undying wyróżnia jedno istotne założenie. Mamy tu bowiem dwójkę bohaterów: Anling oraz Cody’ego. Bezpośrednią kontrolę mamy tylko nad matką – chłopcem steruje sztuczna inteligencja. Co więcej, choć staramy się utrzymać obie postacie przy życiu, nadrzędnym celem jest nauczenie Cody’ego umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia w świecie opanowanym przez zombie. Syn Anling nabywa zdolności poprzez obserwowanie jej, z czasem aktywnie pomagając matce mierzyć się z kolejnymi wyzwaniami. Ważne jest również dbanie o nastrój chłopca, zwłaszcza że wpłynie to na jego posłuszeństwo.

Tryby gry

Undying pozwala wyłącznie na samotną zabawę, aczkolwiek nie jest to produkcja na jeden raz. Przed rozpoczęciem przygody musimy złożyć mapę świata z fragmentów wspomnień Anling, co daje nam pewną kontrolę nad położeniem kluczowych lokacji. Dzięki temu możemy – niczym w tytułach z gatunku roguelike – wielokrotnie przechodzić grę, za każdym razem mając nieco odmienne doświadczenia z rozgrywki.

Kwestie techniczne

Twórcy Undying skorzystali z popularnego silnika Unity do stworzenia trójwymiarowej oprawy wizualnej. Grafika jest mocno uproszczona: postacie są pozbawione twarzy, a otoczenia mało szczegółowe. Całość może przywodzić na myśl Inside od twórców kultowego Limbo. Zabawie towarzyszy klimatyczna muzyka, podkreślająca słodko-gorzki klimat produkcji.

Autor opisu gry: Jakub Błażewicz