Tension

Hmm, jedynym minusem tej gry jest chyba wysoki poziom trudności; Braci lubię zabijać, a nic nie niszczy tak komnat jak wyzwanie na pojedynek "opiekującego" się nimi strażnika;d

Ice Pick udowadnia że można zrobić grę nie przypisując jej do żadnego gatunku, zawsze unikalni na rynku, zawsze dostarczają świetny, trudny produkt do rozgryzienia na długie posiedzenia, coś wspaniałego.

https://www.youtube.com/watch?v=8YMBgW2U_4k

A więc, zanim zacząłem pogrywać w gry od Ice Pick grałem kiedyś w Dark Souls i myślałem że to gra z definicji trudna. Dziś się z tego nie mogę naśmiać, bo gry od Ice Pick wznoszą definicję trudności na nowe szczyty, z poziomem artystycznym i udowadnianiem że gry wideo to tak samo wartościowa sztuka jak teatr i kino włącznie.

Ale od początku. The Void, aka Tension, aka Turgor, aka to od twórców Pathologic jest grą niesamowicie trudną. Ale nie tak trudną jak Dark Souls w którym jak mamy problem to idziemy farmić. Tutaj jak mamy problem to bardzo często jest to nasz ostatni problem w grze. Mechanika rozgrywki w której bezruch nas zabija wymusza na nas bycie przygotowanym na wszystko, co łatwe nie jest. Całe szczęście ktoś przygotował do gry poradnik który gdzieś tam jest, twórcy zrobili łatkę ułatwiającą która niestety na wersji steam działa średnio, oraz udostępnili kody. Korzystanie z tych ułatwień w przypadku tej gry to chyba nic złego, naprawdę.

Co do poziomu to gra trzyma niesamowicie wysokie standardy artystyczne. Jako produkcja oparta w znacznym stopniu o eksplorację pochwalić się może projektami lokacji które zapadną w pamięć na bardzo długo. Cały Niebyt (miejsce w którym się znajdujemy) jest surrealistyczną ponurą krainą w której jedyną pocieszną wartością są barwy, będące dla nas - jako graczy - dosłownie wszystkim. Dosłownie. Barwy służą nam za życie, manę, są wymagane do prowadzenia rozmowy, do walki, do poruszania się, stanowią coś w rodzaju punktów statystyk i ubywają nam cały czas. Dlatego The Void jest grą piekielnie trudną :). Fabuła natomiast obraca się wokół zatargów Kapłanów, Braci, jak zwał tak zwał, męskich ciemiężycieli którzy przybyli z koszmaru i zajęli Niebyt usprawiedliwiając to swoją surową religią, a Siostrami, rdzennymi mieszkankami Niebytu które zostają podporządkowane Kapłanom, głodzone przez nich, czasem torturowane, czasem jak jest dobry dzień karmione barwami których potrzebują by przeżyć. W środek takiej sytuacji pojawiamy się my, nie mówiąc kim jesteśmy aby nie zaspoilerować na razie starczy rzec że nasza postać jest przez Siostry postrzegana jako werdykt rewolucji, natomiast przez Kapłanów jako nowy z Braci który wyłonił się z Koszmaru. Sami też nie wiemy kim jesteśmy, a do tego nie umiemy mówić. Zawiła fabuła to tylko połowa zabawy. Eksplorując niebyt zbieramy serca, które potem napełniamy barwami dzięki czemu produkujemy barwy których możemy używać, a do każdego serca dołączony mamy grafem, czyli symbol który po nakreśleniu przydaje się w walce albo rozmowie. Tak, w tej grze rozmawiamy rysując znaczki. Do tego znajdziemy w grze naprawdę imponujący wachlarz komnat, które odblokowujemy otwierając serca sióstr, czyli dając im dużo barwy którą lubią. Mamy ogrody w których możemy hodować barwy, kopalnie w których możemy je kopać, mateczniki w których możemy polować, a także potwory w formie mini bossów. Tak więc gra najbardziej podchodzi pod przygodówkę z elementami wszystkiego.

Gameplayowo jedynym dla mnie minusem jest poziom trudności który momentami jest przesadzony. Chociaż również rysowanie grafemów jest czasem upierdliwe jak captcha. Poza tymi dwoma pierdołami można ewenualnie przyczepić się poziomowi erotyki momentami aż na siłę, ale częściej ze smakiem. Polski dubbing ewidentnie nie dla ludzi nie lubiących głosu Bożeny Furczyk. Poza tym gra arcydzieło

W mnie to wciąga mroczne surrealistyczny klimat i lekkie przebarwienie erotyczne i piękne krajobrazki sztuka. Szacun dla artysty.

Moim zdaniem że Klasyfikacja PEGI powinno jest 18 lat a nie 12 czy 16 bo inaczej nieletni wyskoczą wacki.

Tension - recenzje graczy