The Procession to Calvary

2h na ukończenie Przeciętny point'n'click, raczej nic specjalnego Humor czasami zabawny, fajnie przebija czwartą ścianę Graficznie super - fajne ożywienie rożnych malunków Muzycznie naprawdę dobrze - masa dobrze znanych utworów muzyki klasycznej Rozgrywka taka sobie - niezbyt ciekawe i wymagające zagadki (jedynie ta z ofiarą ciekawsza) Gra krótka co wychodzi jej na dobre - zdecydowanie warto poświęcić te dwie godzinki i zapoznać się z tytułem, bo chociaż nie jest to najlepsza produkcja, to jednak i tak ogrywa się to naprawdę przyjemnie.

Gra równie zabawna co obrazoburcza i równie kreatywna co dostarczająca porządnej, staroszkolnej rozgrywki w stylu point-and-click. Jest krótka, lekka i przyjemna, pozwala i się pośmiać i pogłówkować, a jej plansze są przepysznie skonstruowane z kawałków bezpardonowo powycinanych z obrazów mistrzów renesansu. Kilka z nich nawet poznałem, ale to głównie dlatego, że jakiś czas temu zupełnym przypadkiem przeszukiwałem internet w poszukiwaniu obrazów z renesansowej Italii, które byłyby w domenie publicznej. Ale odbiegam od tematu, a ten jest taki, że w "The Procession to Calvary" naprawdę warto zagrać, jak się ma trochę czasu. Serio, polecam serdecznie.

Wizualnie i muzycznie pieści zmysły. Niestety w pozostałych kwestiach to wczesny postmodernizm, wyryty choćby przez Monty Pythona. Śmiechom nie było końca :)

Nie tylko chora, pythonowska komedia, ale i świetny point'n'click.